Part 27

4.7K 404 29
                                    

##ZAWGYI##

"မီးမီးကႏို႔ဆာၿပီလား
ပါးပါးကတိုက္ရမွာေပါ့''

ကေလးငယ္ေလးအားခ်ီထားကာ
အက်ီလွန္၍ႏို႔တိုက္ေလသည္

"ကေလးရဲ႕ဒယ္ဒီကလဲ
ဘယ္ႏိုင္ငံအထိပတ္ၿပီး
ႏို႔ေအးသြားဝယ္ေနလဲမသိဘူး
ၾကာလိုက္တာ''

"ကိုယ္လာၿပီကေလး''

"ေဟာ ဒယ္ဒီလာၿပီ သမီးေရ''

ကေလးကေတာ့ႏို႔စို႔ျမဲစို႔ဆဲ

"ဗိုက္ဆာၿပီမလား ကေလး''

"ဟုတ္''

"ကဲလာ ဆန္ျပဳတ္နည္းနည္းေသာက္လိုက္''

"အင္း''

ေဂ်ာင္ဂုကိုအနည္းငယ္ထူေပးလိုက္ကာ
ထယ္ေယာင္း ဆန္ျပဳတ္တိုက္ေနလိုက္သည္

ေဂ်ာင္ဂုမွာခြဲစိတ္ထားတဲ့အနာက
တစ္ခ်က္ တစ္ခ်က္ ေအာင့္လာေသးသည္

"အာ့''

"ကေလး အဆင္ေျပရဲ႕လား
ခ်ဳပ္႐ိုးကနာေနတာလား
ဒါေလးစားၿပီးရင္ ေဆးလိမ္းေပးမယ္ေနာ္''

"ေတာ္ၿပီ ဗိုက္ဝၿပီ ဦး''

"ဟင္ သိပ္ေတာင္မစားရေသးတာကို''

"ကြၽန္ေတာ္တကယ္ဗိုက္ဝတာပါဆို''

"အင္း ဒါဆိုလွဲလိုက္''

ေဂ်ာင္ဂုေခါင္းတစ္ခ်က္ၿငိမ့္ျပကာ
ပက္လက္လွန္ၿပီး အက်ီေလးကိုလွန္ေပးထားလိုက္သည္

ထယ္ေယာင္းက ေဆးဗူးေလးယူကာ
ခ်ဳပ္႐ိုးေလးေပၚခပ္ဖြဖြပြတ္ေပးေတာ့
ေဂ်ာင္ဂုမွာတြန္႔ခနဲ..

"ေက်းဇူးပါ ကေလး
ဒီလိုအပင္ပန္းခံၿပီး ဒီပိစိေလးကိုေမြးေပးတဲ့အတြက္''

"ဦးကလဲဗ်ာ မလိုပါဘူး
ေနာက္လဲထပ္ေမြးေပးဦးမွာ''

"ဒီတစ္ေယာက္နဲ႔ေတာင္ ကေလးဒီေလာက္နာေနတာ
ေနာက္ထပ္ေမြးရင္ အရမ္းနာမွာ''

"ရတယ္ ဦးအတြက္ဆို ကြၽန္ေတာ္ကအဆင္ေျပတယ္''

ထယ္ေယာင္းမွာ စကားတတ္လြန္းေသာပိစိအား
အေပၚကအုပ္မိုး၍ဖက္ထားလိုက္သည္

သူ႔မွာ ႏွစ္ရက္တိတိလမ္းလဲမေလ်ွာက္ရပဲ
ခ်ဳပ္႐ိုးေျပမွာစိုးလို႔ ပက္လက္ေလးသာလွန္ထားရသည္ေလ

ဦးထယ် {ဦးထယ္}Where stories live. Discover now