part-15

7.3K 631 203
                                    

[Zawgyi]

ကုမၸဏီသြားမယ္ဟုေျပာရင္း အကိုယြန္းဂီေပးထားတဲ့ အ္မ္လိပ္စာအတိုင္းလိုက္႐ွာေတာ့...။

"ဒါဘာလဲ''

အကိုယြန္းဂီေပးခဲ့တာက ဘာလို႔ေဂ်ာင္ဂုတို႔ရဲ႕အိမ္လိပ္စာလဲ...။

"Knock knock''

"ဟယ္ ထယ္ေယာင္း သားဝင္ခဲ့ေလ''

ထယ္ေယာင္းအ႐ိုအေသတစ္ခ်က္ျပဳၿပီး အိမ္ထဲဝင္ထိုင္လိုက္သည္......။

"ေနရထိုင္ရ အဆင္ေျပရဲ႕လား အန္တီ''

"ေျပတာေပါ့ကြယ္ ေျပတာေပါ့''

"ေရာ့ ဒီမိန္းမကိုအန္တီသိလား''

"ဟင္..ဒါက..ဘယ္လို''

ဓာတ္ပံုျမင္တာနဲ႔ ေသြးပ်က္သြားတဲ့ အန္တီ့မ်က္ႏွာ...။ ထယ္ေယာင္း အေျဖကိုသိခ်င္လွၿပီ...။

"အန္တီက်ေနာ့္ကိုဖံုးကြယ္ထားတာေတြ႐ွိေသးတယ္လို႔ ခံစားမိတယ္ မဖံုးကြယ္​ပါနဲ႔ ''

"သား..ဒါ..ဒါကေလ...အန္တီ့...ငယ္..ငယ္ဘဝ''

"ဗ်ာ!!"

စားပြဲခံုကိုလက္သီးနဲ႔ထုၿပီး ေအာ္လိုက္တဲ့အသံေၾကာင့္ အန္တီ့ကိုယ္ကတံု႔ခနဲ...။

"ဒီပံုထဲကမိန္းမက အန္တီ ဟုတ္လား''

"ဟုတ္တယ္ သား''

ထယ္ေယာင္းမ်က္ရည္ၾကားထဲက မဲ့ျပံဳးျပံဳးလိုက္မိသည္..။ ရီရတယ္ကြာ..။
မတ္တက္ရပ္ကာ အန္တီ့ကိုေက်ာေပးၿပီး လက္ပိုက္ကာ က်ဆင္းေနတဲ့မ်က္ရည္မ်ားကိုသုတ္လ်က္..။

ေဂ်ာင္ဂုအေမကေတာ့ ထိတ္လန္႔ေန႐ွာသည္..

"ဒါဆို က်ေနာ့္မိဘေတြကိုသတ္ျဖတ္ရံုတင္မကပဲ မိသားစုအသိုက္အျမံဳထိၿဖိဳခြဲခဲ့တာေပါ့''

အခ်ိန္တစ္ခုၾကာၿပီးမွ တစ္အိမ္လံုးကို တုန္လႈပ္ေစသြားတဲ့အသံျသ႐ွ႐ွ......။

"သား အန္တီေတာင္းပန္...''

"မလိုဘူး မေတာင္းပန္နဲ႔ ေတာင္းပန္လို႔ က်ေနာ့္မိဘေတြျပန္႐ွင္လာမယ္ဆိုရင္ က်ေနာ့္ကိုအခါတစ္႐ာ အခါတစ္ေထာင္ေတာင္းပန္...''

"သား အန္တီ....''

"ယူရီက ခင္ဗ်ားသမီး ေဂ်ာင္မ်ိဳး႐ိုးကဘယ္လိုရခဲ့တာလဲ မဟုတ္မွလြဲေရာ ေယာက်ာ္းအသစ္လား''

ဦးထယ် {ဦးထယ္}Where stories live. Discover now