#zawgyi
"ေဂ်ာင္ဂု''
"ဟင္ အမယူရီ!!"
"မင္းမေသဘူးလား က်စ္ ဟိုေကာင္ကေတာ့''
႐ုတ္တရက္ ခါးၾကားထဲကေနႏိႈင္ထုတ္လိုက္တဲ့ အရာတစ္ခုဟာ ဓားတစ္လက္။
"ဟင့္အင္း မလုပ္ပါနဲ႔ အမ''
"အား!!!!!!"
.
.
.
.
.
.
.
.
"ကေလး ဘာျဖစ္လို႔လဲ အဆင္ေျပရဲ႕လား''
"ဦး!! အဟင့္ ''
ဦးရဲ႕ရင္ခြင္ထဲ ေခါင္းတိုးဝင္မိေတာ့ လံုျခံဳသြားတဲ့ခံစားမႈေလး
"ကိုယ္႐ွိတယ္ မေၾကာက္ရဘူးေနာ္''
"အမယူရီကေလ အိပ္မက္ထဲမွာ ဟင့္ဟင့္''
"႐ွဴး တိတ္ ကေလး ကိုယ္႐ွိေနတာပဲ ငါ့ကေလးဘာမွမျဖစ္ေစရဘူး ဒါေပမဲ့ ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးေတာ့ေနေနာ္ ခ်ဳပ္႐ိုးေျပသြားမယ္ နာနာႀကီးျဖစ္မွာ''
"က်ေနာ္က ကေလးလား''
"ကေလးေလးပဲ ဟာကို''
"အုန္းသီး!! ႏိုးၿပီလား''
"အင္း''
"ေရာ့ ဘနားနားမစ္ ယူလာခဲ့တယ္ ''
"ေက်းဇူး''
ေဂ်ာင္ဂုေလးက ဘနားနားမစ္ နဲ႔ ဆယ္ႏွစ္ေလာက္ခြဲေနရသလို တႁပြတ္ႁပြတ္စို႔ေနေတာ့ ကေလးငယ္ေလးအတိုင္းပင္။
ထယ္ေယာင္းတို႔ အသည္းယားရပါသည္ေလ.။
"ဦး''
"ဗ်ာ''
"ေရခဲမုန္႔စားမယ္''
"မစားရပါဘူး ေခ်ာင္းဆိုးရင္ဘယ္လိုလုပ္မလဲ''
"ဦး စားခ်င္လို႔ပါ တလုပ္စားၿပီး ေခ်ာင္းဆိုးေပ်ာက္ေဆး တစ္စြန္းေသာက္မယ္ေလ''
"မရဘူး ကေလး ေနေကာင္းရင္စား''
"ဟင့္ စကားလာမေျပာနဲ႔''
ဘနားနားမစ္အား ေျမျပင္ေပၚပစ္ခ်ရန္ဟန္ျပင္ၿပီး ဘူးထဲက အနည္းငယ္႐ွိေသးသည့္ ဘနားနားမစ္အား ႏွေျမာလို႔ ကုန္ေအာင္ေသာက္ၿပီးမွ ပစ္ခ်ေလသည္..။
"ဂ်ီမင္း ဟိုလူႀကီးကိုေျပာလိုက္ ငါ့ကိုစကားလာမေျပာနဲ႔လို႔''
YOU ARE READING
ဦးထယ် {ဦးထယ္}
Random"ဦးကလူေခ်ာႀကီး က်ေနာ္ကလူေခ်ာေလးမို႔ လိုက္ဖက္တဲ့စံုတြဲေပါ့ေနာ္ ခစ္ခစ္'' "ဦးကလူချောကြီး ကျနော်ကလူချောလေးမို့ လိုက်ဖက်တဲ့စုံတွဲပေါ့နော် ခစ်ခစ်'' KV fanfiction...by KV_LOVES💛
