TERZİ KIZ VE MAFYA

7.BÖLÜM

Herkese merhaba canlarım

Beğenmeyi ve yorum yapmayı unutmayın!

KEYİFLİ OKUMALAR....

"Hoş geldiniz efendim bizde sizi bekliyorduk."

"Beni mi?" Elimi kendimi göstererek.

"Evet sizi buyrun sizi içeride bekliyorlar." Gülümseyerek elini içeriyi gösterdi. Bende küçük adımlarla içeriye doğru adımladım. İçimde tarif edemediğim bir korku var sanki bu kapıdan girdiğimde bir daha çıkamayacağımı hissediyorum.

Bir insan hayatını mahvolacağını hiç hisseder mi? Ben hissetmişim ama keşke yanılmış olsaydım ama hayır tam karşımda Kaan ve onun hiç yanından ayırmadığı sağ kolu kerem vardı ben sadece donmuş bir şekilde öylece duruyor onlara bakıyordum elimdeki kutuyu daha fazla taşıyamamış elerimin arasından yere düştü. Küçük adımlarla arkaya doğru yürümeye başladım ben tekrar onla bir yerde kalamam hayır geçmiş tekrar yaşanmayacak! Eski Kayra yok ona boyun eyecek Kayra yok tek kelime etmeyerek kapıya doğru koşmaya başladım kurtulacağım ondan ne pahasına olursa olsun. Kapının kolunu tam açacakken başka bir el tarafından kolum tutuldu ani bir hareketle kolumu ondan kurtarıp "Dokunma bana!" Diye bağırdım bu hareketi beklemiyor olacak ki kolumu bırakıp bir adım gereye doğru
adımladı bende bundan faydalanarak hemen bahçeye çıktım bu seferde bahçeki adamlar önümde berilendi ben tamamen bahçedeki adamları unutmuşum bir hevesle çıktığım kapıdan şimdi korkuyla etrafımdaki adamlara bakıyorum.

"Ah!Kayram ne zaman öğreneceksin benden kurtulmayacağını." Arkamdan sesini duyunca kafamı o tarafa çevirdim yüzündeki gülümseme beni daha çok sinirlendirdi.

"SENDEN KURTULACAĞIM AŞALIK HERİF NE DERSEN DE NE KADAR ADAM ÖNÜME ÇIKARSANDA KURTULACAĞIM BUNU UNUTMA!" Öyle bir bağırdım ki boğazım acımaya başladı ne zannediyor kendini eskidi gibi olacağını mı?

"Onun için hazılanan odaya götürün."

"Emredersin abi." Ne diyor bu beni burda tutabileceğini mi? Birinin kolumu kavramasıyla ona döndüm bir anda ayağımı kaldırıp bacak arasına tekme attım yere diz çöküp acı içinde kıvranmaya başladı zaten vurmamın etkisiyle kolumu bıraktığı için hiç düşünmeden kapıya doğru koştum ben daha kapıya ulaşmadan biri bu seferde saçlarımı kavradı benim saçımın çekmesinden dolayı istem dışı ağızımdan çığlık çıktı. Ben ne kadar ondan saçımı kurtarmaya çalışıyor olsamda pek becerdiğim söylenemez en sonunda çırpmayı bıraktım ve kaderime boyun eğidim.

"BIRAK LAN ONUN SAÇINI." Kaan'ın öfkeyle benim saçımı çeken adama bir yumruk attı.

"LAN BEN SİZE DEMEDİM Mİ ONA ZARAR VERMİYECEKSİNİZ DİYE GERİZAKALI HERİF SEN BENİM KADINIMIN SAÇINI NASIL ÇEKERSİN!" Kaan kendini kaybettmişçesine adamın yüzüne yumruk atıyordu. Ben ise hiç bir şey yapmıyor sadece öylece Kaan'a bakıyordum aslında şimdi kaçabilirim ama biliyorum ki çok uzaklaşmadan tekrar beni yakalayacaklar. Kısa bir süre sonra kerem düşünmüş olacakki Kaan'ı adamın üzerinden zorla alabildi. Kaan hâlâ öfkeyle yerdeki yatan adama bakıyordu kısa bir süre adama baktığında sanki bir şey aklına gelmiş gibi hemen etrafa bakındı çok geçmeden gözleri beni buldu. Önce baştan aşağı inceledi daha sonra o siyah gözlerinde büyük bir rahatlama oldu. Hızlı adımlarla yanıma gelip hiç beklemediğim bir anda sarıldı bana ben donmuş bir şekilde öylece duruyordum kısa bir süre sonra sesi kulaklarıma geldi.