TERZİ KIZ VE MAFYA

6.BÖLÜM

"Geçen sizin yanınızda diktirdiğim elbise bütün davetlilerin ortasında yırtıldı sizin beceriksizliğiniz yüzünden ben rezil oldum bunu size ödettireceğim ." Ben tek bir kelime bile etmedim çünkü bana bağırmakta çok haklı. Bir anda elini kaldırıp tam bana vuracakken bir başka el ona engel oldu. Elin sahibine baktığımda gördüğüm kişiyle öylece kala kaldım.

Ben hâlâ ona bakarken o hiç bana bakmıyor bana vurmaya çalışan kadına bakıyordu kadına baktığımda gözleri kocaman açmış ona bakıyordu. Kadının eli hâlâ havada onun tarafından tutuluyordu. Kadın öfkeyle bir anda elini çekip konuşmaya başladı.

"Ne cüretle bana engel olursun sende o davetlilerin arasındaydın ve ne kadar küçük düştüğümü kendi gözlerinle gördün!"

"Evet gördüm ama ona vuracağın anlamına gelmiyor bu." Kadın öfkeyle Anıla bakmaya başladı.

"Sen beni değil sıradan bir terzi kızını mı savunuyorsun?" Kadının böyle demesiyle Anıl kısa bir süre bana bakıp tekrar kadına döndü ben bu kadının ismini niye bir türlü hatırlamıyorum? Ve ne cüretle bana sıradan der!
Ben onun ismini düşünmeye başladım ama gün içerisinde çok kişi geldiğinden dolayı herkesin ismini doğru düzgün hatırlamıyorum ve maalesef bu kadının isminide hatırlayamıyorum. Ben kadının ismini hatırlamaya o kadar daldım ki bana gelen sert tokatı yüzüme yemeden ne ara kadının elimi kaldırıp bana vurduğunu anlamadım bile ben şaşkın bir şekilde ellerimi yanaklarıma götürdüm.

"Ne yaptığını sanıyorsun ne hakla kıza vurabildin!"

"Kapa çeneni Anıl bu kız yüzünden rezil oldum bütün aleme ve sen karşıma geçip bu kızı bana mı savunuyorsun? Gerçekten tebrik ederim seni sıradan insanlara bu kadar değer verdiğini bilmiyordum?"Hâlâ bana vurduğu tokatın etkisindeydim tamam bana bağırmakta çok haklıydı belki dikişleri tam tutturmamıştım ama bu tokat çok ağır oldu elim yanağımın üzerinde gözlerimden bir yaş aktı ben onlara bakmıyor sadece öylece ayakta duruyorum Anıl'ın bağırmalarını  duyuyorum ama herhangi bir tepki vermedim.

"Ne oluyor burda! Kayra iyi misin?"Bir anda Poyraz'ın sesini duydum hemen ellerimi yanaklarımdan çekip bakışlarımı kapıya doğru çevirdim edişeli gözlerle bana bakıyordu Poyraz. Hızlı adımlarla yanıma doğru yürümeye başladı ve hiç beklemeden beni kollarının arasına aldı.onun sarılışıyla daha çok gözlerimden yaş aktı. Karşılık veremedim. Bu hayatta ben ne zaman ağlasam kimse yanımda olmazdı ki, neden şimdi Poyraz burda o da yıllar önce beni bırakıp gitmemiş miydi? Ben bu hayatta tek başıma savaştım ve gerçekten artık yorulmaya başladım babamın ölümü Annemin ölümü ve Kaan'ın geri dönüşü ben gerçekten artık bu olayları kaldıramıyorum çok yoruldum hemde çok.
İçerdeki bağrışların son verdiğini yeni anlıyordum kısa sürede olsada gözlerim Anılı buldu öylece bize bakıyordu.
"Kayra Allahını seveyim ağlamayı bırak ve ne olduğunu bana söyle gerçekten endişeleniyorum."Poyraz'ın endişe dolu kısık sesini duyunca göz yaşlarımı silip karşımdaki bana tokat vuran kadına baktım ama herhangi bir duygu ile değil boş bir ifadeyle öylece baktım ona daha sonra bakışlarımı onun yanındaki adama tekrar baktım gözlerinde üzgün bir ifadeyle bana bakıyordu neden öyle baktığını anlamıyorum. Tekrar bakışlarımı kadına çevirip konuşmaya başladım.

"Çıkın dükkanımdan!" Bu cümleyi o kadar sakin bir şekilde kurdum ki ben bile kendime şaşırdım. Kadın gözleri kocaman açmış olduğu yerde bana öfkeyle bakıyordu çok takmayarak gözlerimle kapıyı işaret ettim.

"BU NE SAYGISIZLIK HEM SUÇLU HEM GÜÇLÜ SEN KENDİNİ NE ZANNEDİYORSUN KİMSE BENİ KOVAMAZ HADSİZ!" Öyle bağırdı ki korkmadım değil yani bu ses bu kadından nasıl çıkıyor. Görünüşün ardından gerçekten bir canavar saklıymış.