TERZİ KIZ VE MAFYA

9. BÖLÜM

Okumadan önce sol alt köşedeki yıldıza basmayı unutmayın ✨

KEYİFLİ OKUMALAR..

'Allahım kurtar beni lütfen korkuyorum hemde çok!'
Ben Allaha dua ediyor bir yandanda beni kurtarması için birlerin gelmesini çaresizlikle bekliyordum.

6 yıl önce.

"Kaan nereye götürüyorsun beni?" Ben okuldan çıktığımda kapının önünde Kaan beni bekliyordu Kaanla üç dört ay önce tesadüfen tanıştık ve oldukça yakın bir arkadaşlığımız oldu beni okuldan alıp bana bir süprizi olduğunu söyleyip beni bir dağ başına getirmişti ne kadar annemin beni beklediğini ona açıklasamda beni dinlemeyip zorla beni buralara getirdi.

"Kaan neden geldik ve nereye gidiyoruz annem beni bekliyor!"

"Allahını seviyorsan sus Kayra nereye gideceğimizi sorup durma sadece bir saat kalıp seni tekrar eve bırakacağım sana küçük bir süprizim var!" Kaan cümlesini bittirdiği gibi bende soru sormayarak arkasından irelemeye başladım kış ayında olduğumuz için havalar epey soğuktu araba ile bir yere kadar gelmiş daha sonra hava şartlarından dolayı dev bir ağaç yolun üzerine devrilmişti ve bu nedenle kalan yolu yürümemiz gerekmişti. Yaklaşık yarım saattir yürüyoruz ağaçlardan başka hiç bir şey etrafta görünmüyordu gittikçe daha çok üşümeye başladım.

"Kaan üşüyorum artık daha varmadık mı?" Kaan duraksayarak bana döndü önce yüzüme daha sonrada vücuduma baktı bir iki adımla bana yaklaşıp beni koltuk altına aldı bende elerimi biraz çekinerek beline koydum.
"Böyle de üşür müsün? Başımı göğüsüne koyup kısık bir sesle konuştum.
"Hayır böyle üşümem." Kaan keyifli bir mırıltı çıkararak daha da beni kendine çekip yürümeye başladı. Kaan benden yaklaşık üç dört yaş büyüktü ama onla vakit geçirmeyi seviyorum hata yavaş yavaş ona kapıldığımda inkar etmiyorum ben daha lise üçe gidiyorum Kaan ise üniversite öğrencisi ama ondan hoşlanmamam için hiç bir sebep yoktu değil mi?

"Bak vardık daha fazla üşümesin." Kaan'ın sesiyle düşüncelerimden ayrılıp ilerdeki eve baktım. Bir kulübeyi andırıyordu ama kulübe olmayacak kadarda büyüktü tahtadan yapılmış olan bir evdi çok şirindi.

Eve vardığımızda Kaan beni kendisinden ayırıp kapıyı açtı bende ona bakıyor yüz ifadesini inceliyordum elleri üşümüş olacakki kapıyı bir türlü açamıyordu ve yüzü binbir türlü ifadeye bürünüyordu en sonda açmış olacakki yüzünde bir tebessüm oluştu bana bakıp kafasıyla içeriyi işaret edip girmemi bekledi bende daha fazla bu soğukta beklememek için hemen içeriye girdim girdiğim gibi hemen karşımda bir kapı vardı sol tarafta ise çok büyük olmayan bir salon bulunuyordu salona doğru irelemeye başladım üç basamaklı bir merdivenden indikten sonra şöminenin önüne geçtim sanırım Kaan her şeyi ayarlamış çünkü şömine yanıyordu ve içerisi oldukça sıcaktı montumu çıkarıp tekli bir sandalyeminin üzerine bıraktım Kaan ise içeriye ilk girdiğimiz gibi karşıdaki kapıya doğru ilerlemişti. Kendimi hemen şöminenin önünde ki küçük puflara atım ve ısınmaya başladım.
"Kaan neredesin?" Kaan'a seslenmeme rağmen hiç bir şekilde ses vermedi bende tedirgin olup yavaşça yerden kalkıp oraya ilerlemeye başladım.
"Kaan?" Tekrar seslenmemle dışardan bir patlama gelmesi eş zamanlı oldu ben korku ile bir Kaan'ın girdiği kapıya bakıyordum bir de dışarı kapıya bakıyordum birinin benim kolumdan çekip büyük koltukların yanında çöktürünce korku ile kim olduğuna baktım. Kaan olduğunu farketmemle rahat bir nefes aldım.
"Kaan dışardan gelen patlama beyin nesiydi?"

"Kayra güzelim şimdilik hiç bir soru sorma sonra sana her şeyi açıklayacağım!" Kaan tedirgin ve korkmuş gibiydi bende onun tedirginliği ile tedirgin oldum çok üstüne gitmeden sadece başımı salladım.
Bir anda salondaki büyük cam yerle bir olmasıyla korku ile çığlık attım zaten korkudan hayli hazırda olan göz yaşlarında sel gibi akmaya başladı.