12. Bölüm

29 4 2
                                    

Herkese merhaba canlarım nasılsınız bakalım?

Biliyorum bölümler geçiliyor ama elimde olacak bir şey değil zaten oylamalarda baya bir düştü doğrusu çok üzüldüm
inşallah bu kitabım güzel yerlere gelir:)

Ruh halinizi anımsatıcak emojiyi atın bakıyım

KEYİFLİ OKUMALAR....

Bir yokluk bir varoluşçuluk,bir varoluşçuluk bir yokluktur:)

Dükkandan çıkalı tam yirmi dakika oldu her ikimizdende ses dahi çıkmıyordu ne kadar Poyraz beni neyden koruyacağını söylemek istesemde bir türlü cesaret edemeyip bu sesizliği bozamadım.
Göz ucuyla Anıla baktım dikiz aynalara bakıp tekrar önüne bakıyordu gaza bastı tekrar dikiz aynasına bakıp direksiyonu sıktı bir sorun olduğunu anlayıp konuşmaya başladım.
"Anıl ne oluyor?" Bana bakıp derin bir nefes aldı. Söylemekle söylememek arasında gidip geliyordu en sonunda dudaklarından cümleler döküldü

"Peşimizde birileri var!"

"NEE!" Hemen arkama döndüm arkada üç siyah araba peş peşe bize doğru geliyorlardı.

"Niye peşimizdeler kim bunlar?" Anıldan ses çıkmadı hâlâ dikiz aynasına bakıyordu bende onun dikkatini dağıtmamak için susup arkama baktım araba sağ döndüğü gibi arkamızdaki arabalarda sağa döndü ve bu şekilde Anılın dediği doğrulanmıştı.

Anıl gaza daha çok bastı bulduğu her ara sokağa giriyordu. Yaklaşık bir yarım saat süren kovalamaca bizim çıkmaz bir ara sokağa girmemizle son bulmuştu. Arabayı geri geri sürerken bir anda durmasıyla ne olduğunu anlamaya çalıştım bir anda Anıl'ın bağırmasıyla ona döndüm.

"ALLAH KAHRETSİN!" Anıl bağırıp sinirini direksiyondan çıkartıyordu arkama baktım ama o siyah arabalardan herhangi bir iz görünmüyordu. Anıla tekrar döndüm  ellinde telefonla bir şeyler yazıyordu.
Yarım dakika süren yazışmasından sonra bana dönüp konuşmaya başladı.

"Kayra Güzelim in arabadan." Güzelim kelimesinin üzerinde durmayarak hemen arabadan indim çevreme baktım görünürde hiç bir terslik yoktu Anıl'da arabadan inip benim yanıma gelip hiç beklemeden ellerimi avuçlayıp yürümeye başladı benim şu an dikkatimi sadece Anılın avuçlarındaki ellimdi tuhaf hissettiriyordu onun elleri bana.

Arka sokaktan çıktığımız gibi sol taraftan o siyah arabalar bize doğru geliyorlardı camdan bir adam çıkıp bize silah doğrulamasıyla Anıl koşmaya başladı. Koşarken ağızının içinden ağıza alınmayacak küfürler ediyordu bende ona ayak uydurup bütün gücümle koşuyordum.

Bendenimde korku dahi yoktu belkide anılın benim ellerimi sımsıkı tutmasındandır.
Ölüm korkusu zaten onu yıllar önce alışmıştım.
Merak duygusu işte vücudumda en çok bu duygu dalgalanıyordu merak.
Kimdi bunlar? niye bizi öldürmek istiyorlar? Anıl onlara ne yapmışta bize böyle kovalıyorlar? Hiç birinin cevabını dahi bilmiyorum! Kısa bir süre arkama baktım adam hâlâ camda bize silah doğruyordu ama sıkmak için hiç bir harakette bulunmuyordu.

Sağ döndüğümüz gibi bir el silah sesi geldi. Korku ile Anıla baktım o ise bana bakıyordu endişeyle gözlerim onun her yerinde gezindi ve sol kolun ıslak olduğunu farkettiğim korku ile koluma bakıyordum siyah araba ise yanımızdan hızla ayrıldı amaçları sadece Anılı yaralamak mıydı? Hiç sanmıyorum!
"Anıl kolun çok kanıyor hastaneye gidelim." Anıl sadece bana baktı ne onay verdi ne de bir şey öylece ela gözlerini benim kahverengi gözlerime dikti.

"Anıl bakma bana kan kaybediyorsun hemen hastaneye gidelim."  Yine bir tepki vermedi öyle bakmaya devam etti. Ben korku ile ne yapacağımı bilmez bir şekilde etrafıma bakıyordum Anıl ise sadece bana bakıyordu.
"Allah aşkına bana bakmayı bırak ve hemen hastaneye gidelim!" Dudakları hafiften yana kıvrıldı bu durumdan zevk mi alıyor!
"Kayra güzelim ben bir mafyayım biliyorsun hastaneye gidersem bu konuyu araştırmazlar mı?" Ben bu detayı hiç düşünmemiştim panikten.

TERZİ KIZ VE MAFYAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin