TERZİ KIZ VE MAFYA

11.BÖLÜM

Herkese merhaba canlarım nasılsınız bakalım?

Oy ve yorumlarınızı bekliyorum:)

Buraya size kalp bırakıyorum sizide bekliyorum💜

Hayat gerçeklerle savaşmaya değer mi ki?

Arkamda kesik nefesini hâlâ hissediyordum ama hiç bir şey yapmıyordum Korkudan göğsüm inip kalkıyordu. Ne diyeceğimi ya da ne yapacağımı hiç bilmiyordum. Tekrar onun adım seslerini duyunca kendime bir cesaret verip arkama döndüm ve onun ela gözleri ile göz göze geldim.
O bana baktı ben ona baktım uzun uzun aramızda sadece bir adımlık mesafe vardı.

"Kayra hiç mi bir şansım olmaz senle olmak için hiç mi beni sevemez misin?" Ne diyeceğimi bilemiyorum Anıldan böyle cümleleri bu kadar erken duyacağım aklımın ucundan geçmezdi gerçi sarhoş olduğu için bu cümleleri söyleyebiliyordu bu yüzden çok takmadım. Ayıkken söyleme cesareti toplarsa işte o zaman ona bir cevap verebilirim.
"Anıl hadi gel seni odana çıkartayım." Ellerimi beline koyup onu üst kata çıkartım zar zor. Odasına girdiğimizde onu yatağa bırakıp ayakkabılarını çıkartım. Tam üstünü örtecekken bileğimi yakalayıp kendine çekti ve bende onun sert gövdesine çarptım.

"Gitme biraz daha kal yanımda biraz daha hissedeyim seni." Şaşkınlıktan ne yapacağımı şaşırmış durumdayım
Tekrar ondan uzaklaşmaya çalıştım ama beni daha fazla kendine çekip bırakmadı.
"Anıl bırakır mısın? Lütfen." Beni duymadı ya da duymazlıktan geldi. Ne kadar çabalasamda bir türlü kendimi ondan kurtaramadım en sonunda bende pes edip derin bir nefes aldım, nefes aldığım gibi onun odunsu kokusu burnuma doldu gerçekten huzur veren bir kokusu vardı. Bu huzurla gözlerim kendi kendine kapanmaya başladı.

"Sizce bu görüntü görmemiz için daha erken değil mi?" Ne için erkendi ne hakında konuşuyorlar acaba uyandımı belli etmeyerek sessizce durdum.

"Yok ya  geç bile kaldılar bence."

"Kızlar utanmıyor musunuz onlara bakmaya."

"Niye utanıcakmışız Buğra bu görüntü için her şeyimi ortaya koyardım ben!" Bizimkilerin çok daha fazla gürültü yapmamaları için yavaş yavaş gözlerimi açtım iki kez göz kırpıp görüşümü netleştirdim yatakta doğrulayıp bana şaşkınca bakan dört kişiyle öylece elim saçlarımda kaldı.
"Niye bana öyle bakıyorsunuz?" Kimseden ses çıkmadı gözlerimi ovaladım ve o dakika dün akşamdaki her şey şimşek gibi kafamda canlandı parmaklarımı gözlerimden çekip hızla başımı yana çevirdim ve hâlâ derin bir uykuda olan Anılı gördüm hemen yataktan kalktım. Bizimkilerle göz teması kurmadan hızla odadan çıktım inanamıyorum nasıl uyumuşum ben onun yanında rezil oldum resmen.

"Kayra bekle kuzum." Tuana'nın sesi arkamada gelince adımlarımı durdurup ona döndüm.

"Kayra kuzum niye kaçıyorsun kötü bir şey yapmadın ki?" Biliyorum kötü bir şey yapmadım sadece uyumuştum ama utanıyordum işte hemde çok. Birde daha erken uyanmama rağmen konuşmaları dinliyorum aptalım resmen aptal
"Biliyorum ama.." daha sözlerimi tamamlamadan odadan büyük bir kırılma sesi yankılandı ardından Anılın sert sesi.
"ÇIKIN LAN ODADAN!" Bizimkiler saniyesinde odadan koşarak çıktılar Tuana onların yanına gidip.
"N'oldu neye bu kadar kızdı?" Dördününde gözü bana çevrildi.

"Anıl seni sorunca gitti dedim ama daha cümlemin devamını getirmeden komidinin üzerindeki bardağı duvara fırlatı ve bizi odadan kovdu." Deryanın kısa açıklaması ile gözlerim kocaman açıldı sırf bir cümle için mi bu kadar yaygara yaptı. Anılın odasını kapısı tekrar açılma sesi geldi ardından onun sert sesi
"Niye hepiniz burada toplanmışsınız dağılın." Beni daha farketmemişti tam merdivenlere doğru adımlayacakken ela gözleri benim gözlerimle buluştu kısa bir duraksamadan sonra konuştu.