TERZİ KIZ VE MAFYA

14.BÖLÜM

Herkese merhaba tekrar yeni bir bölümle karşınızdayım:)

Keyifli okumalar.....

Zamansız gelen geçmiş aslında sadece bizim için zamansız olur çünkü geçmiş bu günü beklerdi biz değil.

Ben soluksuzca karşımdaki adama bakıyordum çünkü onu en son iki hafta önce Anılın yanından ayrıldığımda görmüştüm ve bu kadar gözü kara değildi.

"Kimden bahsediyorsun Kayra?" Anılın sorusu ile bakışlarımı ona çevirdim. Merak dolu bir ifade ile bana bakıyordu.
"Anıl şu siyah arabadaki adamdan bahsediyorum." Anıl hemen karşıdaki arabaya baktı ama içerdeki adam camları kapatmıştı ve fileli camlardan dolayı arabanın içerisi görünmüyordu.

"Anıl camları kapatmış ama ben o adamı iki hafta önce senin evinden ayrıldığımda gördüm ve bana şey dedi..." söylemekle söylememek arasında gidiyordum.

"Ne dedi Kayra sana?" Hafif yükselmiş sesiyle kurdu cümlesini.
Sabırsız bakışıyla cevabımı bekliyordu biz hala arabanın arkasında saklanıyorduk ve farkettiğim diğer şey ise silah sesleri kesilmiş olması kafamı az önce olan siyah arabanın olduğu tarafa çevirdim ama ondan da bir iz yoktu.

"Kayra sana söylüyorum o adam sana ne dedi!?" Tekrar bakışlarım Anıla kaydı.

"Şey dedi Kaan diye biri yok dedi ondan korkmana gerek yok ve şey bende doğru olup olmadığını kontrol amaçlı Kaan'ı aradım ama onum yerine koruması açtı ve ondan haber alamadıklarını söyledi." Anıl öyle bir baktı ki bana şuracıkta o bakışlarından ölebilirdim.

Doğrusu yaptığım bu açıklama tam olarak onun kim olduğunu bilmek İstememden dolayı dır. Anıl Dikkatini benden çekip karşıya verdi ve dikkatle etrafa bakıyordu bende ona bakıyordum neden bana bir cevap vermemişti ki hala.

"Anıl bir şey demeyecek misin tanıyor musun o adamı?"

"Kayra Görmediğim adamı nasıl tanıyabilirim!" Dedi ben de mahcupla başıma eydim derin bir nefes aldıktan sonra arabanın arkasından çıkıp etrafa baktım görününde kimse yoktu hemen arkamda Tuana ve Buğranın sesi gelmesi ile oraya döndüm.
"Tuana sus güzelim bende ne olduğunu bilmiyorum!" Dedi hemen Anılın karşısında durup konuştu.
"Abi ne oldu telefonda hiç bir şey anlatmadın."

"Buğra burayla Tuana'nın evin arasında kaç dakika var?" Buğra ellerini ensesine koyarak okşadı ve bakışları bir saniye bana değdikten sonra konuştu.
"En fazla üç dakika."
"Ben seni aradıktan sonra niye iki dakikaya gelmedin ulan burda Kayra yanımda varken birde! Onu mu korayım onlara mı ateş edeyim ulan bir daha olmasın Buğra bu sana son söyleyişim!"

Buğra başını eğip sessizce başını sallayarak onayladı Anılı'ı. Tuan'ya baktım o ise Anıl'a bakıyordu ama böyle hayranlıkla ya da öylesine bir bakış değildi.
Onun bakışları öfke ve hırs ile doluydu.
Tedirginlikle konuştum.
"Anıl ben artık eve gitmeliyim daha sonra konuşalım lütfen." Bu konuşmamla herkesin bakışların odak noktası olmuştum.

"Olur Kayra ben seni bırakayım eve." İtiraz etmedim. Çünkü etsemde kabul etmeyecekti.

Şans bir insana bir kez görülür peki benim şansım bana ne zaman görülecekti. Çünkü her kime güvendiysem beni yarı yolda bıraktı. Bu koca dünyada annesiz babasız bir başımda kaldım ne ölebiliyorum ne de hayatta tutunuyorum ben bu dünyaya bir hiç gibi ömrümü kaybediyorum.

🩵🩵🩵🩵

Dükkandaydım yine, artık Anılın evinden ayrıldımdan beri dükkan ve ev arasında gidip geliyordum doğrusu ne kadar tek olsamda kendimi huzurlu hissediyordum.
Ama Anılıda özelemdim de değil tam alışmışken böyle bitmesi beni içten içe üzülüyor.