TERZİ KIZ VE MAFYA

8. Bölüm

Selam canlarım nasılsınız?

Beğenmeyi unutmayın lütfen:)

KEYİFLİ OKUMALAR...

"Yalan söyleme sen buraya daha geleli on saat olmamış ne evinden bahsetiyorsun yoksa sen o An.." Cümlesini bitirmeden evin içinde silah sesi yankılandı. Ben korku ile kendimi yere attım salondaki camın yerle bir olduğunu gördüm Kaan bir anda yerden kalkıp belindeki silahı çıkarıp kapıya doğru gitmeye başladı ama daha bir kaç adım atmıştı ki duyduğu sesle olduğu yerde kalıp bana bakmaya başladı. Bende dehşetle kurduğu cümlesini dinlemeye başladım.

"KAAN!"

"KAAN!"

"KAAN BENİ İYİ DİNLE ECELİN GELDİ BUGÜN HAYATIN HATASINI YAPTIN KAYRAYI KAÇIRARAK!"

Ben korku ve sevinç arasında kapıya bakıyordum. Evet gelen kişi Anıl'dan başka birisi değildi. Ama benim Kaan tarafından kaçırıldığımı nerden duymuştu. Ben koltuğun kenarından tutunup ayağa kalktım Kaan ise sinirle kolumu kavrayıp beni kendisiyle bahçeye sürükledi.
"Bırak kolumu manyak!" Ne kadar söylensemde beni dinlemedi kapıyı açıp ön bahçeye çıktık İlk önce gözüm etraftaki adamları aradı ama hiç biri yoktu daha sonra gözüm heybetli duruşuyla Anıl'ı buldu. Ela gözleri sinirden koyulaşmış kaşları ise olabilince çatmıştı. Onun tek hedefi Kaan'dan başkası değildi çünkü ben ona baktığım süre içerisinden bir kez olsun gözleri beni bulmadı hayal kırıklı ile kolumu sinirden olabilince daha çok sıkan Kaan'a baktım o da gözlerini Anıl'a dikmiş öfkeyle ona bakıyordu.
Ben ise daha fazla kolumu sıkmasına izin vermeyip bağırdım. "Kolumu bırak aşalık herif!"  Önce bana sonra sıktığı koluma baktı biraz gevşeti ama bırakmadı kolumu tekrar bakışlarını Anıla dikti.
"Senin benim bölgemde ne işin var?"

"Sen ne için geldiğimi çok iyi biliyorsun masum bir insanı zorla yanında tutuyorsun bende onu almaya geldim her zaman ki gibi!" Her zaman ki gibi mi? Ne demek istemişti,yani Kaan benim dışımda da mı başkalarını yanına zorla getiriyor Aman Allahım bu adam gerçekten psikopat!
"Ne siktiğim saçmalıyorsun beni kendinle karıştırma ben hiç kimseyi yanımda zorla tutmadım Kayra hariç!" Sırıtarak bana baktı.
"Utanmadan yalan söylüyor şerefsiz!" Anıl kendi kendine konuşuyor gibiydi ama ben onun ne demek istediğini çok iyi duymuştum. Kaan'ın pis suratını daha fazla görmek istemediğim için tek kurtarıcım olan Anıla baktım bu sefer o ela gözleri beni buldu konuşmasam bile gözlerimle ona beni kurtar diye yalvarıyordum. Anıl'ın bakışları hâlâ üzerimdeydi bir başkası bana böyle derin bakışlar atsaydı onun bakışlarından rahatsız olurdum ama tuhaf bir şekilde onun bakışlarından rahatsız olmuyordum.

"İyiyimisin Kayra?" İlk defa benle konuşuyormuş gibi heyecanlanmıştım ne oluyor bana duygularım niye korkudan sıyırıp heyecanlanmışlar ki ben artık gerçekten kendimi tanıyamıyorum. Tam Anıl'a cevap vercekken dışardan bağırma sesi yankılandı.

"BIRAKSANA BENİ PİÇ HERİF BEN KAYRAYI İYİ OLDUĞUNU GÖRMEDEN BURDA ÖYLECE BEKLEYEMEM!" Poyraz'ın bağırma sesini duyunca şaşkınca bahçedeki büyük kapıya baktım zaten çok geçmeden Poyraz'da içeriye girmişti girdiği gibi gözleri beni bulmuş öylece bana baktı sanki benim burda olmam onun suçuymuş gibi mahçup bir şekilde yüzüme bakıyordu.
"Poyraz?" Dudaklarımdan sadece onunun adı çıkmıştı onun burada ne işi vardı hemde Anıl'da burdayken acaba beraber mi geldiler?

"Kayra güzelim iyiyimisin bu şerefsiz sana bir şey yaptı mı?" Poyraz'ın endişeli sesi kulaklarıma yankılandı sadece on saat ortalıkta yoktum onun benim için ne kadar endişelendiğini gözlerinden ve sesindeki endişe dolu tınısından anladım.tekrar gözlerim Anılı buldu.
"İyiyim Poyraz." Anıl'a bakıp söylemiştim.