His New Secretary [SB19 FF] [JOSH]

Chapter 2

Athena's Point Of View

"Miss Perez!" Dinig kong sigaw ni Josh sa kaniyang opisina. "Come here." Dagdag pa nito. Sa wakas makikita ko na rin ang magiging bago kong boss.

I never seen him before. Tanging pangalan niya lamang ang naririnig ko kila Miss Mary at Stell. Wala naman silang ibinigay na litrato nito dahil nagmamadali na silang ipasok ako dito.

Agad naman akong naglakad papasok sa loob ng office niya ng sumigaw pa ito ng isang beses. I'm freaking nervous and I don't know why.

Pagpasok ko ay nakatalikod ang swivel chair nito sa'kin kung saan siya nakaupo.

"Ah sir? Kailangan niyo po ako." Dahan dahang humarap ang swivel chair at laking gulat ko nang makita kung sino ang nakaupo dito. Si Mister nagmamataas.

"You | Ikaw?" Sabay naming sabi.

Kaya pala napakayabang ng isang 'to presidente pala ng isang malaking kompanya. pssh.

"What are you doing here?" Walang emosyong tanong niya.

"Isn't it obvious? I'm your new secretary." Sagot ko naman.

"Okay." Tanging sambit niya. "Here." Inilahad nito ang isang brown envelope at ibinibigay sa'kin. Agad ko namang kinuha ito.

"What is this sir?" Tanong ko habang nakatingin lang sa brown envelope at gusto ko nang buksan.

"Pagaralan mo 'yan. I need you to memorize all the persons na nakalagay diyan." Sagot niya naman na tinanguan ko lang. "May meeting pa ba akong kailangang puntahan?" Tanong nito.

Base sa binigay sa'kin may isang meeting siya with one client.

"Ah may meeting po kayo, with Mister Alvarez mamayang 2:00 PM." Sagot ko sa kaniya. Tumango lang rin ito at tinignan ang kaniyang wrist watch. Tinignan ko rin ang wrist watch ko at 1:25 PM na.

"Come with me." Nabaling ang tingin ko sa kaniya na nagsusuot na nang blazer. Naglakad ito patungo sa direksyon kung nasaan ako at huminto sa harapan ko. Nakatingin lang ito nang diretso sa mata ko at parang gusto ko nalang maupo dahil sa mga mata niyang parang demonyo kung makatingin. "Ano pang tinatayo tayo mo diyan? I said come with me!" Sigaw nito na nagpabalik ng wisyo ko.

"Y-yes sir." Agad naman akong tumakbo palabas ng office niya at pumunta sa table ko para kunin ang coat ko.

Nang makuha ito ay sakto naman na kakalabas niya lang doon sa office.

"Sir let's go." Ani ko at tumango naman siya. Sabay kaming bumaba sa building at nagtungo sa lahat ng company kung saan nakahanda na ang lots nito.

Pinaalis niya ang driver na nakaupo na sa driver seat at tumingin sa'kin.

"Marunong ka magdrive?" Tanong nito. Tumango naman ako, kahit papaano may experience naman ako dahil pinagdadrive ko rin si Miss Mary dati ang kaso nga lang matagal tagal na akong hindi nakakapagmaneho ng kotse.

"Then ikaw na magdrive." Nalaglag ang panga ko sa sinabi niya.

"P-pero sir. M-matagal na po kasi akong hindi nakakapagmaneho." Utal na sagot ko. Nakatingin lang siya ng diretso sa'kin kaya napalunok ako mukhang hindi na magbabago isip nito. Gusto niya bang mamatay?

Napabuga nalang ako ng hangin nang ihagis nito ang susi na agad ko namang nasalo.

"Sakay na at ikaw na magmaneho Miss Perez." Walang emosyong wika nito. Hindi ko na kasalanan kung mamatay tayo ah? Letche ka eh.

Sumakay na ito sa kabilang side at ako naman sa driver seat. Pinaharurot ko na ang kotse patungo sa coffee shop kung saan sila magmemeeting.

Dahan dahan lang naman akong magmaneho, buti kaya ko pa at marunong pa naman ako kahit papano. Pasalamat ka Mister Santos.

"Too slowly. Faster!" Sigaw nito sa'kin. Hindi ko nalang siya pinansin ayaw ko pa mamatay Josh Cullen. "I said faster Miss Perez!" Sigaw pa nito.

"Wag ka sumigaw. Ayaw ko pa mamatay okay?" Inis na wika ko sa kaniya. Nakakairita siya. Kahit amo ko pa siya.

"How dare you talk to me like that? You're just my secretary." Ani pa niya.

"And I'm a human Sir." Pilosopong wika ko sa kaniya na mukhang hindi nakakatawa dahil ramdam ko ang malamig na tingin nito. "We're here sir." Ani ko nang makita ko na ang coffee shop.

"And we're late Miss Human." Ani nito kaya napatingin ako sa wrist watch ko. 3:20 PM na. What the fuck? Kaya pala pinapabilisan niya ang kotse. Kasi late na kami ay siya pala.

Agad na pinark ko ang kotse at mabilis namang bumaba si President para pumasok sa loob ng coffee shop.

Sumunod naman ko sa kaniya at pagpasok ko'y nakaupo na ito sa isang table nasa harapan niya naman ang client nito na si Mr. Alvarez na mukhang kanina pa naghihintay. Josh signaled me to sit beside him and I did. Tumingin pa sa'kin ang lalaking ka-meeting nito nang umupo ako pero agad niya ring ibinaling ang attensyon kay Josh

"You're late Mr. Santos. I thought time is more important to you?" Natatawang wika ni Mr. Alvarez. "Hindi ba't 'yon ang motto mo?"

"I'm sorry Mr. Alvarez. Let's just start the discussion." Walang emosyong saad lamang ni President Josh.

Nagsimula na silang magusap usap na pinapakinggan ko lang.

"Hindi mo ba ipapakilala ang iyong secretarya Mr. Santos?" Nabaling ang tingin ko kay Mr. Alvarez na iba makatingin sa'kin. Eww manyak.

"She's Athena Perez. New secretary." Sambit ni Josh na hindi lang 'man tumingin kay Mister Alvarez dahil nakatuon ang attensyon nito sa binabasa niya. "Let's continue Mr. Alvarez." Dagdag pa ni Josh.

Hindi ko alam pero inabot na yata ng isang oras ang meeting nila. What I know is that Josh is very passionate in terms of this. He's giving the client so much information for his plan and waiting for the client to suggest more if he had an idea.

Sobrang nakikipagcooperate ang dalawa sa meeting na ito. They both giving ideas and agreeing if their idea is match or good for the both of them. Very professional.

I am also suggesting some ideas na ibinubulong ko lang kay Josh at tumatango naman siya sa 'kin pagkatapos ay i-s-suggest niya ito kay Mr. Alvarez.

Natapos ang meeting ng maayos. Inabot na nga yata kami ng higit pa sa isang oras.

We were about to go but suddenly Mr. Alvarez went to us, probably to say goodbye.

But my idea is wrong. "Napakaganda naman nitong bago mong secretarya Mister Santos." Nagulat ako nang akbayan ako ni Mister Alvarez. Hindi ako naka-react kaagad dahil sa pagkabigla.

Napatingin ako kay Josh nang alisin nito ang kamay ng kliyente. He glared at him.

"Don't touch my secretary Mr. Alvarez. We're okay with the business but if you did something to her, our business is done." May pagbabantang aniya sa lalaki pagkatapos ay hinawakan ang kamay ko at hinila palabas ng restaurant.

"T-Thank you." Sabi ko nang tuluyan na kaming makasakay sa kotse niya.

"Don't be. Sekretarya kita and besides ako ang nagpasama sa 'yo dito, kaya kumbaga kargo kita." Walang emosyong aniya. "Can't believe that man is a pervert. Napakatanda na nakuha pang mangbastos." Anito.

Sinenyasan niya akong umalis na kaya naman nagmaneho na ako pabalik sa office.

"Pagaralan mo lahat ng nasa brown envelope okay?" Utos nito sa'kin nakarating na kami dito sa company at pumasok na si Josh sa kaniyang office. Ako naman naupo na sa swivel chair ko.

Binuksan ko ang brown envelope na binigay nito sa'kin at bumungad ang napakaraming tao

So I need to study all of their faces and abouts? I smirked. This is basic.

Gaya nga ng sinabi ni Josh ay inaral ko nang inaral ang mga bagay na kailangan kong aralin. Including, the people, their business, their life and so on.

Hindi ko alam kung anong oras na ba ako natapos pero basa lang nang basa ang ginawa ko. I'm also taking some notes for me to memorized the small details.