Kinabukasan ay nagkita kami ni eliazar sa bundok ng sagana sapagkat napagkasunduan namin ang magtanim ng rosas ngayon
"Kumusta ka aking sinta?"sabi nito at hinalikan ang aking noo
"Ayos lamang ginoo"
"Bakit naman ayaw mo akong tawaging sinta?" Sabi nito at kunwaring humawak sa dibdib at nasasaktan.
"Nahihiya kasi ako"mahinhin kong sabi
"At ikinakahiya mo na ako ngay--"
"Magtanim na tayo aking sinta" mabilis na sabi ko at tumingin sa kanya dahil para siyang tuod na nakatulala lamang
"Ulitin mo nga ang iyong salita sinta ko"
"Ayaw ko na"
"Pakiusap"
"Ayaw ko ginoo"
"Por favor"
Pumikit ako ng mariin at "magtanim na tayo sinta ko" napakababang boses na sabi ko
"Napakasarap sa pandinig"sabi pa nito habang pumikit na animo'y radam na ramadan ang aking binitawang salita
"Para akong lumulutang sa langit" anito na ngayon ay nakasaklob na ang mga kamay, nakapikit at akala mo'y nagdarasal
_________
A/N:O aking sinta~💓
| Jorij Vieno |
BINABASA MO ANG
BUNDOK SAGANA(Maikling Kwento)
Historical FictionAng wagas na pag mamahalan nina Eliaz at Esme na kanyang hamakin ang lahat makapiling lamang ang isa't isa......