Wannabe Forgiven

40 0 1
                                    

Aniden kalkarak Joe'yu ürküttüm. Bulduğum ilk ceketi üstüme attım. Yayımı ve sadağımı elime aldığım gibi fırladım. Evden çıktığımda Joe'nun arkamdan bağırdığını duydum.

"Heyy! Cat?? Nereye gidiyorsun gecenin bir yarısında?"

Koşmayı bırakmadan cevap verdim.

"Yaptığın her şey için teşekkürler Joe. Artık gitmeliyim. Geri gelemeyebilirim."

"Ne? Niye?"

Cevap vermedim ve koşmaya devam ettim. Nereye gittiğim hakkında hiçbir fikrim yoktu.

Açık bir alana geldiğimde durdum. Bir süre "Daniel?!" diye bağırarak sokakları dolaştım. Arkamı döndüğümde kendimle yüz yüze gelmiş gibi oldum. Bana çok benzeyen bir kız, benim yüzümden, orada asılıydı. Onu kaldırmamış olmaları beni şaşırtmıştı. Ama hala olayın şoku içerisindeydim. O kızın yerinde ben olabilirdim! Ayrıca Dan hangi cehennnemdeydi?! Beni öldürtmek istediği için -Dolaylı yoldan bile olsa- ona hala kızgındım.

Sonunda bağırmaktan vazgeçip, asılı kızı göremeyeceğim bir kenara oturup bacaklarımı kendime çektim. Soğuk iliklerime kadar işlemişti. Burnum akıp duruyor ve bu beni sinir ediyordu. Ayaklarım da o kadar donmuştu ki kessem hissetmezdim. 

Ceketimin koluna burnumu silip ceketime daha fazla sarıldım. Keşke kapşonlu ceketi almasaydım. Havanın -100 olduğundan emindim. Ardından, uykum gelmeye başladı. Uykunun tatlı mayhoşluğu beni yavaşça içine çekerken biri tarafından sertçe sarsıldım.

"Hayır, Cat! Sakın uyuma!" Sesine aşinaydım. Adımı nereden biliyordu? Beynim bile donmuştu, bir şey düşünemiyordum. Bir çift kol beni kucağına aldı.

"Sakın! Sakın ama sakın uyuma!" Onu beni yere bırakmasını söylemek, beni rahatsız ettiği için ona bağırmak istiyordum. Ama parmağımı oynatacak kadar bile enerjim yoktu. Sesini duymak güvende hissettiriyordu. Sonra kulağımda sıcak nefesini hissettim.

"Lütfen, Cas... Lütfen tekrar gitme..." Kurumuş dudaklarımın arasından çatlak bir sesle fısıldadım. Duyabileceğinden emin değildim.

"Dan?" Durduğumuzu hissettim. Sıcak bir ortama girip beni yumuşak bir yere yatırdığında eli saçımdaydı.

"Buradayım kedicik. Hep buradaydım, yanında."

Sıcaklık vücuduma yayılırken

"Hayır..." diye mırıldandım. "Hep değil." Bu sözlerimin üstüne acı bir iç çekti ve alnımı öptü.

"Seni özlemişim kedicik." Ve ben uykuya dalmadan önce iki sözcük fısıldadı.

"Affet beni..."

***********************************

Veee dediğim gibi 2. bölüm de geldi 1 günde. Neden bilmiyorum ama bugün çok cömert davrandım svdjsgd Hadi, daha sonra başka bir bölümde görüşmek üzere.

Ayrıca, arkadaşımla yeni bir hikaye üstünde çalışıyoruz. Ona da bakmayı unutmayın ;P

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Feb 17, 2015 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Betrayal (İhanet) ~ASKIDA~Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin