Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
• Severus Snape
Severus elinde ki gülü sıkıca tuttu. Alnındaki teri sildi ve boynunun arkasını kaşdı. Derin bir nefes alarak avluya baktı. Kendine engel olamadı ama gözleri senin üzerine indiği zaman gülümsemesini durduramadı. Tanrım, kız arkadaşı olduğun için nasıl bu kadar şanslıydı? Bir ağacın altında yalnız oturuyordun - senin ağacın. Bir kitap okuyordun ve zahmetsizce güzel görünüyordun.
Severus parmaklarını saçlarının arasından geçirdi ve sana doğru yürümeye başladı. Kafasında dönen birçok ses üzerinde kendini sakinleştirmeye çalıştı. 'O zaten senin kız arkadaşın. Hayır diyecek değil. Ya yakın arkadaşı Remus ona zaten sorduysa ve evet diyorsa? Bir gül yeterli mi? Basit şeyleri sever. Buketi sevmezdi.' Düşüncelerine o kadar odaklanmıştı ki, zaten senin önünde durduğunu bile fark etmedi.
Bir kaşını kaldırıp eğlenmiş bir yüz ile Severus'a doğru baktın. Severus sertçe yutkundu. "Merhaba." Başardı. Kenara çekildin ve yanındaki yerdeki yeri okşadın, oturması için işaret ettin. Dediğini yaptı.
Dikkatini kitaba çevirdin. "Gülün nesi var? Bugün doğum günüm değil." Bir sırıtışla alay ettin. Yüzü biraz kızardı.
Sana yüz çevirdi. "Eh, Noel Balosunun yaklaştığının farkında olabilirsin ve senin gibi güzel bir kızı benimle birlikte olması için çok şanslı olup olmayacağımı merak ediyordum." En az Kekemelik ile söylemeyi başardı. Sana umutlu gözlerle baktı, cevabını bekliyordu.
Dondun. Gözlerin sayfadaki tek bir kelime üzerinde kaldı. Kitabı o kadar sıkı tuttun ki parmakların bembeyaz oldu. İkiniz de tam bir sessizlik içinde oturdunuz.
Sessizliğini dinlerken severus'un elleri terledi. Sinirleri on kat daha çıktı. "(Y-Y/N)?" Bir fısıltı halinde ağzımdan bir kez daha dışarı çıktı.
Sayfanın üst köşesini katladın, kitabı keskin bir şekilde kapattın ve çantana koydun. Hırkanı tuttun ve ayağa kalkarken vücuduna daha sıkı sardın. Çantanı aldın ve omzunun üzerinden attın. Severus'la yüzleştin. Yüzünde şaşkın ve dehşete düşmüş bir bakış vardı. Hırkanı vücudunun etrafına sıktın ve kollarını geçtin. "Üzgünüm, isterdim ama ben sadece - istemiyorum - yani-gidemem. Gerçekten çok üzgünüm. İstersen bir arkadaşını alabilirsin. Şu Lilly kızını alabilirsin. Gerçekten çok üzgünüm. Ben sadece ... üzgünüm." Hızlı bir şekilde başardın. Düşüncelerini okuma şansı bulamadan hemen uzaklaştın.
