𝓝𝓸ɹɯɐๅ'𝓢𝓘̇𝓩

15-Ya Benim Gerçeğim Neydi

Kalmıştım öyle...

Neşe'nin kapıdan girişini izliyordum . Bu arada düşünmeye de korkuyordum  amannnn kızım ha bak bunda bi iş var tut kendini . Kız bire bir nasılda anlamıştı beni . Her gün yeni bir özelliğini öğreniyordum Neşe'nin  müneccim misin demiştim ya ona bu düşünceye hayli kapıldım artık. Hissettim de gerçekten hava soğuktu tavsiyesine uymalıydım .

Odama doğru yol alırken gözüm ceviz ağacı altında oturan kıza takılıp kalmıştı . Ahh ah sen ne yükleri taşımadın da buralardasın sana tek söyleyebileceğim inşallah kendini biliyorsundur. Geçmişini yada anılarını .Şimdi Neşe olsaydı yanımda merakla baktığımı farkedip bu kızın da hayatını anlatabilirdi bana .

Ne güzel de konuyordu değil mi özgün yorumlamaları . Evet şekerim bak böyle oldu yada ne bekliyordun ki  Songül diyen sitemli ses tonunu takınarak. Bir hüzün kaplamıştı içimi . Kafamı şu duvara sürterek kan çıkarmak istiyordum . Belki akıllanırdım . Her şey denenmiş eskiye dönemiyorsam belki pekmezim akınca akıllanırdım . Ahah pekmez mi hiçte sevmiyordum nereden aklıma geldiyse . Hep derler Ya bak pekmezini akıtırım . Oradan mı aklıma gelmişti bilemiyordum ki . Öfff be kızım ne saçmladım iyice ne pekmezi ne yoğurdu ya... anca bunları hayırla kayda değer bir şey bırakma olurmu gereksiz kafa...

Bu kadar densizliğime rağmen çok saygıyla ve düşünceli yapısıyla karşılaması beni  büyük bir güçtü ondaki. Olağan üstü bir yetenekti Neşe'deki . O kızdan öğreneceğim çok şeyler var .

Kapıdan içeri girer girmez tombulca ablayı gördüm benim odamdan bi yan odaya akşam yemeği servisi yapıyordu . Tam zamanında gelmiştim ama hiç açta değildim. Neyse ilaçları alabilmem için biraz da olsun atıştırırdım yine de .

Benimle birlikte odaya giren abla hiç bir şey dememişti . Dün teşekkür ettiğim için sanmıştım ki nasılsın der bana . Ama düşündüğüm gibi olmadı . Girdi masaya yemekleri bırakıp çıktı. Acaba sabah ki hadsizliğimi duymuştu da tek kelam etmemişti . Bir afiyet olsun da mı diyemezsin ya . Ablayı da bozmuştuk el birliğiyle  deyip gülmüştüm .

Kızım Songül herkes Neşe mi dedim kendime . Kovsam da terslesem de yanımda olan Neşe . Seni çok kırdım farkındayım ama inan ki elimde değil be gök mavisi gözlere sahip güzel kız.

Başta Neşe ye sıska falan desemde gerçekten güzel bir hatundu . İnsan onu ağlatmaya çekinirdi . Neden mi düşünsenize o gözlere sahip birine sahipsiniz hayatınız da sevgiliniz ne bilim kardeşin , dostunuz . Neşe karşımda ağlada gök yüzünün isyan ettiğini bana lanet okuduğunu düşünürdüm . Çekiniyor insan be...

Ama sen çekinmedin diyeceksiniz değil mi . Haklısınız sizde haklısınız ne diyebilirim ki . Ben kimseye anlatamıyorum derdimi anca bağırmayı içime kapanmayı biliyorum . Ama kendimi bilmiyorum en acısıda bu olsa gerek.

Siz düşünün gözünüzü açıyorsunuz . Bu deli hastanesinde buluyorsunuz kendinizi . Durup bi  baktığınızda hiç bir hatıra anı yok kafa sıfırlanmış bir şekilde... ne kadar boktan bir durum anlatamam sizlere .

Hiçsin ya yoksun ne geçmişin ne ailen ne bilim sevgilim varmıydı mesela . Neden bu zamana kadar kimse gelmemişti ki yanıma . Ya ben sokak hayvanı falan mıyım ki onların bile annesi babası oluyor . Doğa gereği kendi  başının çaresine bakmak zorunda kalıyorlar.

Bir yönden de seviniyorum onlara . Tabi bunu onaylamıyorum hiç bir zaman da onaylamam kimsesiz olmayı sokaklarda bitap düşmeyi acılar yaşamayı kim ister ki ... ama şöyle küçükten bir dertle başa çıkmaya başarmaya başladığınız an biz oluyoruz . Hani derler ya en dibi gören insanları kimse yıkamaz diye o yüzden dedim .

Yada kendi türlerimiz den örnek vermek gerekirse . Çok fakir olan bir aile bir gün çok çok zengin olsa sonra da aksilikler yaşayıp iflas etse o aileye dokunmaz . Neden zaten nasıl yaşanması gerektiğini biliyorlardı önceden . Ama hiç zorluk görmeyen güllük gülistanlık geçinen . Yatları katları olan bir aile iflas etse işte bu adamlar kaldıramaz abi o durumu . Bu hayatın gerçeği işte biliyoruz . Ya benim gerçeğim neydi ....

Kaç ay oldu bak günler gelip geçiyor mutluda olsan üzgünde olsan . Ya be mübarekler beni hiç mi merak etmiyorsunuz siz ...Ben hatırlasam gider hesap sorardım bu mu dur aile demek yada bu mudur sevgililik bu kadar mı sevebilmiştin beni yakasına sarılırdım . Sonra sinirim dindiğinde basar gelirdim yerime . Yok yok işte ...

Zavallı bir haldeyim ve zavallı da kalmaya devam edeceğim . Neşe ye sorsam ben kimim diye bak desem herkesin hayatına şahitsin benim ki ne desem ama boş biliyorum . O kızda benim anlatmamı bekliyor ..

. Şimdi bunları sorarak kendini acizden aciz konuma koyma Songül ...