Tek Vazgeçilmezlerim (ABİLERİM)

6.bölüm

KUZEYDEN,

Adamlarla gittikten sonra aklım sadece miradaydı çok ağlıyordu gözleri bana yalvarır gibiydi ama ben gitmeseydim o insanların yapabileceklerini tahmin bile edemiyordum. Mecburen gittim gözlerimi açtığımda o adamlar tarafindan baya hırpalandım ama umrumda da değildi sadece miranın yanına gitmek istiyordum o anda içeriye yağızlar geldi ve ufak tefek kavgalar sonrasında da beni ordan alıp hemen arabaya bindirdiler ama yağız eve doğru sürmüyordu ona nereye gidiyorsun yağız beni eve miranın yanına götür dediğimde sakin olmamı ve miranın hastanede olduğunu söyledi hızlıca emiri arayıp konuştuk geç kalmaktan çok korkuyordum sinirden deliye dönmek üzereydim hastaneye vardığımız da bi 10 dakika sonra içeriye girdim meleğimin gözleri kapalıydı saçlarını okşayıp elini tuttum abi diye sayılamayacak başladığım da eğilip alnına bi öpücük kondurdum.

Burdayım bebeğim burdayım aç gözünü nolur hadi.

Gözlerini açmasada beni hissettiğine emindim gözlerimden yaşlar akarken göz damlalarımdan birisi onun elinin üzerine düştü. O sırada mira bi anda kıpırdadı ve yavaşça gözlerini açtı ve kısık bi sesle "abi" dedi

Yanındayım bebeğim burdayım geçti bak sözümde durdum çok korktum sana bişey olucak diye.

İyiyim abi korkma.

Diyip elini yüzüme götürüp okşamaya başladı yüzüme atılan yumruklardan dolayı biraz sızlıyordu ama önemi yoktu o yanımdaydı sonra elimi tutup dikleşmeye çalıştı ona yardım edip yatakta oturmasını sağladım göğsünde hissettiği ufak bi ağrıyla yavaşça inledi ama korkmamak için bana bakıyordu yavaşça yana kaydı ve yanına yatmamı işaret etti. Gösterdiği yere yavaşça geçtim ve ben geçer geçmez hızlıca bana sarıldı vücudumdaki agri bi anda arttı ama yine sorun etmedim ve ben de ona sarıldım bana

Abi sen iyimisin?

Önemli bişeyim yok bebeğim biraz hırpalandım o kadar endişelenme.

Kendini birden bire benden uzaklaştırdı ve o şekilde yatmaya başladı

Noldu abicim en son a-affetmiştin beni.

Affettim zaten bişey yok öyle uzaklaştım.

Sanırîm canımı yakmaktan korkuyordu ekibe uzanıp tuttum ve ilk önce yüzüme götürüp okşamasını sağladım.
Sonra da belime ve karnıma dokundurdum kendimi kasmıştım.

Bak gördün mü.

Acımadı mı?

Sen dokununca acımıyor gel.

Tekrar bana yaklaştı ve yüzünü göğsüme yasladı hala üşúyordu o yüzden iyice bana yanaşmıştı o sırada doktor geldi ve ben mecburen yanından kalktım. Kontrolleri yapıldı kendine ćok dikkat etmesi gerekiyordu göğsündeki ağrılar bayilmalar ani aģlamalar ve ateş yükselmeleri olma ihtimali vardı. Yağız çıkış işlemlerini halletti ve eve geçtik mira uyuyordu bizde onu izliyorduk. Aşağıya inip ona yiyecek bişeyler hazırlamaya karar verdik ve aşağıya indik bişeyler hazırladık ve masaya koyduk o sırada merdivenden bir koşma sesi geldi ve mira emiri sırtına atladı ama emir bi anlık korkuyla yanlışlıkla itti

Lan emir napıyorsun

Abi ben ne biliyim ya mira özür dilerim abicim gel kalk

Miranın kalkması için elini uzattı.

Tutmıycam banane.

Emir ve mira hariç hepimiz gülmemeye çalışıyorduk miranın yanına gidip ben elimi uzattım ve tutup kalktı

Canın acıdımı abicim.

Hayır ama ben acıktım.

Gel bakalım bişeyler ye.

Hemen masaya oturdu ve yemeye başladı bizde geçip oturduk yemeğimizi yerken mira tabanını bıraktı ve ayağa kalktı gidip yaģızın ayak ucuna eğildi ve minnoş bi şekilde

Abi bana sen yedirirmisin lütfen.

Gülümsedi ve

Ben şimdi nasıl hayır diyim ki gel bakalım meleğim bu huyundan asla vazgeçmiyceksin demi

Asla minik bi bebek gibi benle uğraşıp durucaksınız.

Buna asla hayır demeyiz bebeğim. Dedim

Yemeklerimizi bitirip masayı topladık o sırada kapı çaldı ve elektrikler gitti. Miranın klostrofobisi vardı karanlıktan ve dar alanlardan korkuyordu telefonun ışığını açıp miraya verdim ve kapıya bakmaya gitmek için mutfak kapısına ilerledim o sırada mira

Abii dur.

Noldu bebeğim.

Gitme.

Bebeğim korkulacak bişey yok kapıya bakıp gelicem.

Hayır gitme.

Bebeği- dışarıda bişey kırıldı ve miraya sadece korkma tamam mı diyip bakmaya gittim kapıyı yavaşça açtım hiçbir ışık olmadığı için kimseyi göremiyordum biri beni itip eve girdi hemen

Mira kapıyı kitleyin. Diye bağırdım tabi kim olduğunu bilmiyordum mira tabiki sözümü dinlemedi ve koşarak geldi ve elindeki vazoyu önümdeki kişinin kafasına vurdu

Mira sen naptın

Işığı tutup baktığım da onun mert olduğunu anladık hemen yanına eğildim

Mert olm iyimisin lan

Mira kendi telefonun çıkarıp yukarı cikti yaptığı şeyden pişman olup hızlıca odasına çıkmıştı. Mert kendine geldiğinde

Abi bi şaka yapıyım dedim alt tarafı ya kafamı kırmanıza gerek yoktu.

Olm sen malmısın miranın korktuğunu biliyorsun aq ne şaka yapıyorsun bu nasıl şaka bu olanların üstüne

Sende haklısın aslında mira nerde

Sence nerde tanımıyormusun onu sanki

Odasîna çıkmıştır tabi ya ben yanına gidiyorum

Mert koşarak miranın odasına çıktı bende merak edip peşinden çıktım ve kapı arasından izlemeye başladım mert zorda olsa miranın yüzünü kendine çevirip sarıldı bi süre öyle durduktan sonra mert miraya

Tavşanın iyimisin?

Bilmiyorum kafam çok karışık.

Haklısın güzellik ama korkma hersey düzelir hem abinler sadece senin iyiliğin için gizledi biliyorsun.

Sanmıyorum mert herşey çok tuhaf hiç gücüm yok sadece gülümsemeye çalışıyorum anlamasınlar diye tek kalınca hemen kötüleşiyorum.

Kıyamam sana artık bende burdayım bak yorulursun gülümsemekten bana gel kuzum diğerleride anlar ama sen anlatmak istemiyorsan bisey demem.

Deme mert özellikle kuzey abim en yorgunum bilmesin ben de onların iyiliği için saklıyorum anlıycaklardır.

Mira çok etkilenmisti ama bizden helede benden saklaması canımı yakmıştı onu bi şekilde rahatlatmalıydım.

BALLARIM BİRAZ KISA OLDU AMAMAALESEF EVDE DEĞİLİM EVE GIDER GITMEZ UZUN BÖLÜM ATICAM SİZI ÇOK SEVİYORUM OYLARINIZI VE YORUMLARINIZI BEKLİYORUM İYİ GECELER PARLAYAN YILDIZLARIM.