Tek Vazgeçilmezlerim (ABİLERİM)

8. bölümm

Gözlerimi açtığım da nerdeyse öğlen olmuştu ve abim yanım da değildi korkuyla yataktan çıktım ve koşarak koridora çıktım sert bi şekilde birine çarpmamla kafamı kaldırdım ve bunun kuzey abim olduğunu görünce derin bi nefes alıp kollarımı abimin boynuna doladım abim tebessümle bana bakıyordu o da ellerini belime doladı ve beni kendine çekip sarıldı bende ona sarıldım. Aşağıdan aras abimin ve emir abimin bağırışma sesi geliyordu aşağıya indiğimiz de emir abim aras abimi hortumla ıslatıyor yağız abimde onların bu haline gülüyordu abimle bende gulmeye başladık o sırada emir abim bana bakıp sırıttı ve

Mira abicim gel buraya biraz da senle uğraşalım.

Dedi ve peşimden koşmaya başladı bende bağırarak kaçıyordum tabi abimlerin keyfi yerin de olan bana oluyordu evin arka bahcesine doğru koştum on bahçeye döndüğümde hemen kollarımı açtım ve yağız abimde kollarını açınca hemen onun kucağına geçtim ve emir abime dil çıkartıp iyice abimin göğsüne yaslandım.

Abi verme beni bu gıcık abime.

Vermem güzelim uzak durun kızımdan.

Kızım dediğinde aklıma babam geldi ve gözümün dolduğunu hissettim ama hemen geçmesini sağladım kahvaltı hazırdı ama mert ortada yoktu onu uyandırmak için odasına çıktım ve yavaşça kapısını açtım yatağında sırt üstü bi şekilde mışıl mışıl uyuyordu yanına oturup bir elimle yanağını okşayıp bir elimle de saçıyla oynuyordum bu çocuğu gerçekten çok seviyorum sanki ikizim gibi ona gözlerim parıldayarak baktığıma eminim çünkü gözlerini açtığını bile farkedememiştim. Yüzünde gezdirdiğim elimi tutup öpmesiyle kendime geldim.

Günaydın güzelim.

Günaydın yakışıklım.

Bu sabah biraz fazla mı tatlıyız sanki mira hanım.

Hmm bilemem mert bey.

Dediğim an mert beni kendine çekip yanağımdan öpmeye başladı bende gülüyordum sonra yavaşça burnumun ucunu da öpüp geri çekildi. Bende onun yanaklarını sıkıp yataktan kalktım ve mertle beraber el ele aşağıya indik abimler sofrada bizi bekliyordu tam sandalyemi çekip oturucakken aras abim beni kucağına çekti ve oturttu

Abim noldu

Sana ben yediricem meleğim

Büyük bir zevkle abim

Gülümseyerek önce yanağımdan öptü sonrada yedirmeye başladı kuzey abim kahvaltısını etmiyordu onun bu halini görünce kahvaltımı bitirir bitirmez arasımın yanağından öpüp yavaşça kalktım ve kuzey abimin kucağına oturdum hemen eliyle belimi sardı ve çenesini omzuma yaslayıp gülümsedi ve

Noldu bebeğim.

Kahvaltını yapmadın o yüzden ben yediricem abi.

Dedim ve yanıt vermesine fırsat vermeden çatalı ağzına tıktım güzelce yedirdim abim de hiç itiraz etmemişti onun karnının doyduğundan emin olunca daha fazla kucağında durup abimi rahatsız etmemek için kucagindan kalkacaksın hızlıca bahçeye gelen arabayla kafamı oraya çevirdim simsiyah bi arabaydı ve camlardaki filmden dolayı kim olduğunu göremiyorduk abimler ayağa kalktı ve kuzey abim nolur normal diye beni arkasına alıp elimi tuttu ve göz kırptı arabanın kapısı yavaşça açıldı ve içinden çıkan kişiyle şok olduk gözümden yaşlar akıyordu bunu biliyordum ama nasıl olabilirdi o ölmüştü kendine ilk gelen kişi yağız abim oldu

Baba nasıl olur sen ölmüştün

Hayır ölmedim yağız sadece sizi bıraktım çünkü size babalık yapmak zordu bizde böyle bi karar aldık