Napakabilis lumipas ng mga araw. Tuluyan ng natapos ang bakasyon namin at balik-eskwela na naman muli kaming dalawa ni Chloe. Chloe and I are taking different paths. Sa isang pribadong paaralan mag-aaral si Chloe ng High School. At ako naman ay mag-aaral sa isang pampublikong paaralan.
Chloe is indeed lucky. Kung minsan ay hindi ko maiwasang mainggit sa kaniya. Pero alam kong walang magandang maidudulot ang inggit. Despite me and Chloe growing together alam kong mag-kaiba ang aming mga buhay. She has her both parents. While me, I was left with my mom without knowing a thing about my father.
Still, I am blessed enough to have her as my mom. She always makes me feel na walang kulang sa akin. She works hard for both of us. Para mabuhay at mapag-aral niya ako. 'Yun pa lamang ay masaya na ako.
Napatingin ako sa apat na sulok ng kwarto kung saan ako lumaki. Sa apat na sulok na ito ako nag-kamuwang. Maliit lamang ito ngunit sapat na ito sa amin ni Mama. Isang cabinet, double deck, at isang maliit na telebisyon. Tita Elijah wanted me and my mom to stay on the vacant room in the second floor. Pero siyempre, tumanggi ang aking ina. Boundaries must always be set.
Lagi akong pinapaalalahanan ni Mama na kailangan kong mag-sumikap sa buhay para guminhawa ang aming buhay. They are right, we cannot choose our family, rich or poor, but we can make our destiny much better. Napatingin ako sa salamin, maliit lamang ang aking katawan at halos kasingtangkad ko lamang si Chloe. People notice as well that we almost have the same built of body. Petite and small. Hindi ako ganoong kaputi, pero masasabi kong, maganda ang kulay ng balat ko. It perfectly fits my eyes and my black hair.
Sinuklayan ko ang buhok ko pakanan at inilagay ang clip na iniregalo sa akin ni Chloe noong kaarawan ko. Napangiti ako dito. Nag-lagay ako ng pulbo at sunod na inayos ang uniporme ko. Matapos suriin ang aking sarili ay kasabay nun ang pag-tawag sa akin ni Mama.
"Gracia! Halika na! Ihahatid na kita sa school mo." Saad ni Mama.
"Eto na po." Sagot ko naman kaagad at tumungo na ako sa labas ng silid.
"Ang ganda talaga ng anak ko." Puri kaagad ni Mama ng makita niya ako. Hindi pa din akong sanay na pinupuri niya ako ng ganon. Pero masaya ako. Sobrang saya ko na tanggap ako ng mama ko.
Bago pa kami makalabas ng gate ay naabutan kami ng sasakyan nila Chloe. Kaagad naman itong huminto at iniluwa nito si Chloe suot-suot ang magara niyang uniporme. Kumaway naman si Tita Elijah mula sa loob ng sasakyan.
"Gracia!" She called as she went to me. Kaagad niya akong niyakap na ginantihan ko naman.
"Sumabay na po kayo sa amin!" saad niya kay Mama.
"Ayy, hindi na, Chloe. Sa kabilang direksiyon kami at nandiyan na din ang motor sa labas na sasakyan namin ni Gracia." Sagot ng mama kay Chloe.
"Ahh. Sige po. Bye, Gracia! See you later!"
"Bye Chloe! Fighting!" saad ko at binigyan siya ng malawak na ngiti.
"Fighting!"
Kasabay ng pag-alis ng magarang sasakyan nila ay ang pag-sakay namin sa tricycle na maghahatid sa akin sa paaralan. Muli kong sinilip ang papaliit na imahe ng sasakyan nila Chloe hanggang sa tuluyan ng mag-laho ito.
Pag-kagaling ko sa paaralan ay kaagad kong ginawa ang mga takdang aralin ko. I spent hours doing my assignments and after a while ay kaagad na akong nag-tungo sa kusina para gampanan naman ang trabaho ko sa Mansiyon ng mga Esteban.
Naabutan ko si Tita Elijah na umiinom ng tubig sa kusina. Nang makita niya ako ay kaagad ko siyang binati.
"Magandang araw po, Tita Elijah." Bati ko sa ginang. She sweetly smiled at me na kaagad ko namang ginantihan ng ngiti.
"Have you thought about it na ba, Gracia? Yung sinabi ko sayo last time? Do you want me to transfer you to Chloe's school? Para mag-kasama kayo ng bestfriend mo." Yeah, Tita and Tito, insists to enroll me as well sa school kung saan nag-aaral si Chloe. But my Mama doesn't agree with it. Kung ako lang, okay lang sa akin. Dahil gustong-gusto ko makasama si Chloe sa school niya.
"Hindi pa po ako sigurado, Tita." Saad ko. Kahit ang totoo, ay hindi pumayag ang Mama sa bagay na 'yun. Masiyado na daw sobra 'yun, which is true, dahil hindi naman kami mayaman ni Mama at nag-tatrabaho lang kami sa kanila.
"Go on, pag-isipan mo muna. Once you have thought about it, just tell me anytime." Saad niya. She tapped my shoulder at dumiretso na sa hagdan paitaas ng Mansiyon. I was taken aback when suddenly someone tapped my back.
"Bulaga!" I grasp air when suddenly Chloe appeared on my back.
"When did you get home?" I asked. Hindi na siya naka-suot ng uniporme, naka-short at shirt na lamang siya.
"Just hours ago. Dad's business partner will be here tonight, narinig ko gwapo daw yung anak niya!" Kinikilig na saad ni Chloe. Kaagad naman akong na-intriga. I haven't seen any good-looking man for years na kasing edad lang namin. Tila bagang nabuhay ang female hormones ko. True ba, Gracia? I laughed on my own thought.
"Anong tinatawa-tawa mo diyan?" Chloe asked. "Gusto mong makita yung gwapo 'no?" She asked. I suddenly found myself with Chloe making guess about the guy na hindi pa namin nakikita. We both patiently wait until the dinner time comes.
At our age, I can say, na medyo humaharot na kami ni Chloe. HAHAHA.
Halos madismaya kami ni Chloe ng makita ang lalaking sinasabi nila. Fake news!
Sabay kaming nag-katinginan ni Chloe at saka ako kumaway upang mag-paalam.
"Balik na ako sa kwarto, Chloe. Enjoy your dinner with that handsome guy!" Bulong ko. We are just like this, because we are disappointed. HAHAHAH. Nakikiusap ang mga mata ni Chloe na manatili ako. I make face at her and bid my good bye. Stay well, Chloe. HAHAHAH.
Naging maayos ang mga kaganapan ko sa school sa loob ng dalawang buwan. I able to make friends, some of my classmates ay kilala ko na noong elem pa lang. Kaya hindi ko na kinailangan pa mag-adjust ng sobra. But things are not really permanent. Akala ko ay hindi na ako aalis o lilipat pa sa ibang school. Pero...
"Napaano iyan Chloe? Bakit may sugat ka sa braso?" I worriedly asked Chloe. May mga pasa din siya sa braso at hita.
"Sinong may gawa niyan, Chloe?!" Halos mapalakas ang boses ko sa dahil sa pag-aalala. Chloe is my best friend!
"Don't tell Mom and Dad, please." She cried on my shoulders. I hugged her tight habang umiiyak siya. Kaya pala bigla niya akong tinawag sa kwarto kanina. She told me na may importante siyang sasabihin kaya nag-tungo kami sa Garden.
"Sinong may gawa niyan, Chloe?" tanong ko muli. Tumingin siya sa akin at mukhang alam ko na kung bakit siya may mga pasa.
And yes, I am right, Chloe is being bullied in her school. It broke me as well. Ang makita ang tinuturing kong kapatid na umiiyak. She doesn't want to tell it to Tito and Tita. Ayaw niyang palakihin pa ang bagay na ito.
"Please, Gracia. Transfer to my school." She asked. Bigla akong napaisip sa bagay na 'yun. Chloe and I are best friends and it will never be okay to see her like this.
"Sasabihan ko si Mama, Chloe. Pipilitin ko siya." Saad ko.
"Thank you, Gracia! Thank you!" Umiiyak na saad niya at binigyan ako ng isang mahigpit na yakap.
"You are like a sister to me, Gracia. Thank you talaga. huhuhu."
BINABASA MO ANG
Gracia (Trans-Story)
Tiểu Thuyết Chung"I am Gracia Del Luna, a transwoman. A woman." I proudly smiled as I said those words. No one can take it away from me. I am Gracia. .... DISCLAIMER! This is a work of fiction. Names, characters, busi...
