Gracia (Trans-Story)

Chapter 6

I delicately touched my lips. Totoo ba 'yun? Or it was just a dream? Nag-hallucinate lang ba ako because of the Alcohol and such? But no, Gracia! You know to yourself that it was all true! His lips on your lips! Arg! You should have stopped yourself, Gracia! You should have refrained him from kissing you! Diego is not on his right mind! He is under influence of Alcohol. You know it! Maalala niya kaya yung kagabi? I know he was the one who initiated the kiss pero hindi ko pa din maiwasang kabahan.

Bakit parang kasalanan ko?

Did he mean it? Why will a person kiss you if it means nothing? Come on! Enlighten me!

"Gracia! Are you okay?" tanong ni Chloe sa akin na habang kinakatok ang pintuan ng banyo ni Letisha.

"You have been there for an hour!" saad niya pa.

You should not think about it now, Gracia. Not now. Sikat na ang araw ng magising kaming tatlo sa kwarto ni Letty. My head is in pain because of the Alcohol that we drink yesterday at hindi ko pa din maiwasang mag-alala dahil sa nangyari kagabi. I know, I have no fault in here pero bakit ganon? Pakiramdam ko ay makasalanan akong ginawa?

Muli kong binuhusan ng tubig ang akaing sarili. You should forget about it, Gracia! You should!

Nang makababa kaming tatlo ay naabutan namin si Diego sa mesa. He is drinking his coffee while massaging his head.

"Arg!" rinig kong daing niya habang hinihilot ang ulo niya.

"Kuya are you okay?" tanong ni Letisha sa kaniya na kaagad naman na tinanguhan ng huli.

"What did I do last night?" He asked us. He looks at us. He looks at me. Hindi niya ba naalala? Hay! Mabuti naman kung ganon. If hindi niya na maalala ang ginawa niya mabuti ng kalimutan ko na lang din ang bagay na 'yun. I think impluwensiya lang talaga 'yun ng alak. But thinking about it now causes pain to something inside me.

Why I am feeling this? Why?

We sat on the dining table kung saan may nakahanda ng mga pag-kain.

"When will Mom and Dad go back here?" tanong ni Letty sa kapatid niya.

His brother just shrugged his shoulders. Habang kumakain ay hindi ko maiwasang mailang at manataling tahimik lamang. Panaka-nakang tinitingnan ko si Diego but he is busy scrolling in his phone. Did he really forget everything? It was my first kiss! Pero kinuha niya lang 'yun ng walang kahulugan? Ganoon ba talaga ang mga lalaki?

Nag-pupuyos ang aking damdamin ng dahil sa hindi ko malamang dahilan. Am I hurt? Dapat nga ay masaya pa ako na hindi niya na maalala ang bagay na 'yun but my mind does the otherwise. Hanggang sa makauwi ng buhay ay tuluyan na akong nawala sa sarili.

"Care to share?" tanong sa akin ni Chloe bago kami mag-kahiwalay. I just shrugged my shoulders at nag-paalam na kami sa isa't isa upang mag tungo sa kaniya-kaniya naming lugar sa mansiyon. I went to the maid's quarter at doon na ako nag-kulong.

Sa mga sumunod na araw ay tuluyan ko na ngang kinalimutan ang nangyari sa Mansiyon ng mga Lorenzo. I busied myself working inside the Mansion. At satingin ko ay nag-tagumpay ako na kalimutan ang bagay na nangyari sa pagitan namin ni Diego.

Chloe and her family went to a short trip in New York bago pa man kami bumalik sa klase sa isang linggo. Habang nag-lilinis sa garden sa harap ng bahay ng mga Esteban ay napuno ako ng kuryosidad ng masilayan ang isang babae na sa tingin ko ay nasa 30's na bumaba sa isang mamahaling sasakyan. From the looks of it, mukhang galing pa itong abroad.

Naka-suot siya ng sunglasses. She is wearing a dress that perfectly fits her body. Na puno ng pag-hanga ang aking mga mata. She is a goddess. Ang ganda niya!