Ali ile Nazlı kahvaltılarını yaptıktan sonra Nazlı
-Ali teşekkür ederim kahvaltı için.
-Asıl ben teşekkür ederim Nazlı kahvaltımı şenlendirdiğin için.
-Yaaa Ali.
Nazlı uzanıp Ali'nin yanağına bir öpücük koydu. Ali donup kalmışken Nazlı da onun bu haline gülüyordu.
-Gerçek miydi o? Eğer rüyaya hiç uyanmak istemiyorum.
Nazlı uzanıp Ali'nin yanağına bir öpücük daha kondurdu.
-Gerçek miymiş sevgilim?
-Gerçekmiş. Mutlu oldum.
-Sen mutlu olduysan ben de mutluyum demektir. Ama benim artık çalışmaya başlamak zorundayım.
-Tamam Nazlı'm sen benim taburcu işlemlerini de halledersin.
-Tamam o zaman görüşürüz.
-Seni çok özleyeceğim.
-Ali bütün gün hastanedesin zaten hep görüşeceğiz.
-Nazlı ben seni sen benim yanımdayken bile özlüyorum.
-Aliii
Nazlı sonunda kendini dışarıya atmıştı. İçindeki heyecan ve sevinç azalmak yerine katlanarak artıyordu. Ali'den nasıl bu kadar süre uzak olduğunu düşünerek işe başladı.
_________________________________________
HASTANE ÇIKIŞI-Ali gidelim hadi.
-Tamam bekle bir dakika. Şunu da giy de üşüme.
-Ali daha kaç kat giyineceğim.
-Tamam bitti işte.
-Hadi o zaman evimize gidelim.
-Hayır Nazlı evimize gitmiyoruz.
-Ali yoksa vaz mı geçtin ben üzülmem seni zorl...
-Çünkü mobilyacıya gidiyoruz.
-Mobilyacı mı?
-Evet Nazlı eski eşyalarla yaşayacağımız düşünmedin herhalde.
-Ama Ali sen zorlanamaz mısın?
-Nazlı ben bu yaşıma kadar hep o mobilyalarka yaşadım biraz farklılık iyi olacak galiba.
-Tamam o zaman gidelim mi?
-Gidelim.
Birlikte taksiye binerek bir mobilyacının önünde indiler ve içeriye girdiler. Önce oturma odası bakacaklardı.
-Hii Ali bu çok güzel.