Μικρά Τιτιβίσματα

Πρώτη φορά Χριστούγεννα στο χωριό

Χιόνιζε! Καθόλου παράξενο βέβαια για το χωριό. Σε τόσο υψόμετρο χιονίζει συχνά τα Χριστούγεννα. Μα φέτος είχε τα εγγόνια της μαζί. Ήθελε να περάσουν όμορφα και όχι κλεισμένα σε ένα μικρό σπίτι βλέποντας τηλεόραση, αν βέβαια ο καιρός το επέτρεπε να μείνουν στη θέση τους τα καλώδια της ΔΕΗ!

Τα σκυθρωπά προσωπάκια που υποδέχθηκε πριν δυο μέρες δεν φεύγουν από το νου της. Πρώτη φορά στα 9 και 7 τους χρόνια ο Αλέξανδρος και η Δανάη, θα γιόρταζαν χωρίς τους γονείς τους, που έφυγαν για ταξίδι στην Ευρώπη. Πρώτη φορά θα έκαναν Χριστούγεννα σε χωριό και όχι στο σπίτι τους που ήταν λαμπροστολισμένο, με όλα τα παιχνίδια τους εκεί και τους φίλους τους τριγύρω.

Γι αυτό θα έκαναν τα αδύνατα δυνατά να περάσουν τα εγγόνια τους αξέχαστα!

Εχθές στόλισαν και το δέντρο όλοι μαζί. Ο παππούς και η γιαγιά τραγουδούσαν προσπαθώντας να παρασύρουν τα μικρά που ακόμη δεν είχαν προσαρμοστεί.

Για ντυθείτε καλά, είπε ένα πρωινό η γιαγιά. Μπορούμε να φτιάξουμε το χιονάνθρωπό μας στη βεράντα.

Με τα γάντια τους μουσκεμένα και τον παππού και τη γιαγιά μαζί, μάζεψαν ένα σωρό χιόνι και έφτιαξαν δυο όμορφες μπάλες.Έτοιμο το σώμα! Το καπέλο του παππού ήταν ό,τι έπρεπε για τον Μηνά, έτσι τον βάπτισε ο Αλέξανδρος που του θύμιζε, τον επιστάτη του σχολείου τους!Μάτια, μάτια, τι να βάλουμε για μάτια; χοροπηδούσε η γιαγιά ψάχνοντας -τάχα μου- γύρω της και παρασύροντας τα παιδιά να χοροπηδάνε γελώντας. Δυο καρύδια τελικά έγιναν τα μάτια και ένα καρότο η μύτη. Τα χείλη να τα φτιάξουμε χαμογελαστά είπε η Δανάη. Η εσάρπα, παλιά πλεκτή της γιαγιάς, στόλισε το λαιμό του Μηνά και κουμπιά μπήκαν στο άσπρο του κουστούμι. Να του δώσουμε κάτι να κρατάει είπε ο παππούς. Ας του δώσουμε τη μικρή σκούπα της αυλής να σκουπίζει το χιόνι, τι λέτε; Γέλασαν όλοι μαζί και καμάρωσαν το Μηνά να στέκεται στητός στη βεράντα και να τους χαμογελά.

Ο παππούς γέμισε με φωτάκια τη βεράντα, ώστε το βράδυ να έχει φως ο Μηνάς και να μη φοβάται μόνος έξω!

Τα απογεύματα κοντά στο τζάκι η γιαγιά και ο παππούς έσπαζαν καρύδια και τα έτρωγαν όλοι μαζί με μέλι λέγοντας ιστορίες του χωριού που δεν είχαν ακούσει ποτέ τα παιδιά.

Φα ντά σμα τα; Στοι χειω μέ να σπίτια; Υπήρχαν και στο χωριό; Μόνο στα κινούμενα σχέδια τα είχαν δει. Ο παππούς τους υποσχέθηκε ότι θα επισκεφθούν ένα σπίτι- φάντασμα μαζί, ''δεν πιστεύω να φοβάστε ε'';