The Proud Bitch

Chapter 2

Glacey's POV

Sinara ko ng malakas ang pinto ko. Naiinis ako! Bakit ba ganito?! Nakakabuset.

Hindi ko aakalain na may bitch pang katulad ko. Na may papantay pa sa pagkabitch ko! Argh. Nakakabwiset.

*tok tok tok*

"Baby dinner na! Eat na! Labas ka na!" Sabi ni mommy pagkatapos kumatok sa pintuan ng kwarto ko.

Tsk. Isa pa to e. Di ko aakalain na may step sister ako! Lalo na di ko alam kung kaninong anak siya kung sa step dad ko ba o sa nanay ko. Pero sure ako na hindi si nanay yun. Malaki ang tiwala ko sa nanay ko.

Lumabas ako ng kwarto at pumunta sa dining area.

"Baby sit ka na. Kain na tayo." Sabi ni mommy, pero bakit kaming dalawa lang yata kakain nasan na yung isa kong malanding step brother at malanding step dad.

"Asan sila?" Tanong ko kay mommy at tiningnan siya sa mata.

Umiwas lang siya ng tingin. Alam ko na.

"Nakikipaglandian na naman ano?" Sabi ko.

"Anak.."

"Mom, alam mo di kita maintindihan, bakit ba pinagpalit mo siya kay Daddy samantalang mas masaya tayo kila daddy dati. Tignan mo ngayon, nagkahiwalay pa tuloy kami ng mga totoo kong kapatid, sila ate Gabriela at kuya Gilbert.

"Anak.. Alam mo na naman yung kwento diba?"

"Oo mom. Mas mahal mo nga yung oh so panget kong step dad pero kaya ako sumama sayo kasi akala ko na balang araw eh kayo parin ni daddy magkakatuluyan. May plano pa nga kami nila ate gabriela nun e. But it didn't happened from some reason."

"Anak.."

"Naiinis talaga ako! Bakit pa kasi inutusan pa ng panget kong step dad yun! Napakawalang hiya niya!" Sigaw ko.

"Anak! Tama na please!" Sigaw ni mommy at tumayo.

Tumayo din ako. "Totoo naman diba?! Hindi siguro masisira ang buhay ni ate Gabriela kundi sa lintik na lalaki mong yan at walang hiyang anak niy---"

*pak*

Di ko na naituloy ang sasabihin ko nang sampalin ako ng nanay ko.

"Wag na wag mo siyang sasabihan ng lintik, panget at walang hiya. Wala kang alam!" Sigaw ni mommy.

Napahawak nalang ako sa pisngi ko at pinigilan ang pagtulo ng luha ko. Tandaan mo, glacey. Bitch ka.

Tinignan ko lang si mommy.

"Glacey... Sorry. S-sorry anak... Hindi-hindi ko sinasadya... Anak.." Lumayo ako kay mommy.

Ngayon niya lang ako sinampal ng ganto.

"Anak..." Sabi niya nang lumapit sya sakin pero tumakbo agad ako sa kwarto ko at sinara ng malakas ang pinto.

Napahiga ako sa kama ko. At tumingin sa kisame.

Di ko namalayan na umiiyak na pala ako.

Sh*t naman glacey. Wag ka ngang umiyak may pasok pa bukas. Tas baka mamaga pa mata mo, papanget ka pa. Baka tumigil na yung mga manliligaw mo sayo niyan, hay nako bahala ka. Wala ka nang kalandian.

Hay nako. Para na tuloy akong baliw dito.

Matutulog na nga ako.

Pumunta ako sa cr dito sa kwarto ko at naligo.

Tas diretso agad sa walk in closet ko para mag-pajamas.

Nahiga na ko sa higaan at kinuha yung phone. Inopen ko yung email ko sa yahoo. Baka kasi nagemail si daddy.

Pero hanggang ngayon wala parin. After all these years, hinihintay ko parin siyang magemail sakin kahit alam kong hinding-hindi niya na ulit gagawin yun.

Binasa ko ulit yung last email ni daddy nung 2012 pa.

"Anak.. Ingat kayo dyan ng nanay mo ah.. Tandaan mong mahal na mahal namin kayo ng mga kapatid mo.. Lagi mong painumin ng vitamins ang mommy mo ah.. Ihalik at i-hug mo siya para kay daddy.. Tawagan mo agad ako may nangyari sa kanyang masama... Pag sinaktan siya ng gagong asaw niya ngayon na panget, kung tutuusin naman talaga mas pogi pa ako diba anak? Sabihin mo sakanyang mahal na mahal ko siya.. Mahal na mahal ko kayo... Dumalaw kayo minsan dito ah.. Weloveyou and we missyou..."

Di ko namalayan na umiiyak na pala ko. Miss na miss ko na si daddy... Pati sila ate at kuya... Miss na miss ko na sila...

Sana... Sana...

Sana.. Mapatawad nila ako..

Sana.. Mapatawad nila ako... Sa kasalanang hindi ko naman talaga ginawa..

--

[A/N]

Salamat sa pagbabasa. ☺❤

Sorry kung short UD lagi.