ජිමින්ට දැනුනේ නිකම් එයාගේ ඇඟ ගිනි ගන්නවා වගේ. එයාගේ ඇඟ හයියෙන් වෙව්ලන්න පටන් ගත්තා. බිමට නැවීගෙන මහ හයියෙන් කෑ ගැහුවා. අතේ බැඳලා තිබ්බ දම්වැල් කෑලි වලට කැඩිලා ගියා. ජන්කුක් ඇස් දෙකත් ලොකු කරගෙන ජිමින් දිහා බලන් ඉන්නවා.
එතන ඒ වෙලාවේ හිටිය හැම වෘක මිනිහෙක්ම මහා විසාල වෘකයන් බවට පත් උනා.අනිත් අයට පැනලා යන්න බැරි වෙන්න කවයක් හදාගෙන එයාලා එයාලගේ කාර්යය කරන්න පටන් ගත්තා..
______________________________________
අවූ...... වූහූ......... ඌ...............
එක පාරටම මහා විලාප සද්ද හැම පැත්තෙන්ම ඇහෙන්න පටන් ගත්තා... වෘක රැල සී සීකඩ විසිරිලා යන්න පටන් ගත්තා.. සමහර වෘකයෝ වෙඩි වැදීගෙන බිම මැරෙන්න පන අදිනවා. තවත් වෙඩි හඬවල් හැම පැත්තෙන්ම ඇහෙන්න පටන් ගත්තා..
______________________________________
පුරහඳ පායලා විනාඩි කිහිපයකින් චන්ද්රග්රහණය පටන් ගත්තා.... චන්ද්ර නිද්රාවට පත් වෙලා හිටපු ටේගේ මුවුන් මහා අඳෝනාවක් එක්ක ටේගෙ ආත්මය එයාගේ සිරුරින් වෙන් උනා.. ජිමින්ටත් ඒ දේම තමා සිද්ධ උනේ.. ටික වෙලාවකින් දෙන්නගෙම ආත්ම දෙක වා තලයට නිදහස් උනා.
වාතලයේ ඔබ මොබ සැරිසැරූ ආත්ම දෙක ක්ෂණිකව ජිමින්ගේ ශරීරයට ඇතුල් උනා..
මෙතෙක් වෙලා තම පන රැක ගන්න තනිවම සටන් වැදුන ටේගේ මුවඟ රැදි සුසුම් පොද සදහටම අතුරුදන් ව ගියා වගේ ජන්කුක්ට දැනුනා. ටේගෙ නිසල සිරුර දිහා බලාගෙන හිටපු ජන්කුක් මහ හයියෙන් කෑ ගැහුවා..
" ටේ.......... මගේ ටේ........ අනෙ මාව දාලා යන්න එපා... 😭😭 අනේ එන්නකෝ.... මාව තනි කරන්න එපා..."
ජන්කුක් ගේ මහා විලාපය ඇහිලා එතන හිටපු වෘකයෝ මිනිස්සු ඔක්කොම වගේ ටික වෙලාවකට නිශ්ශබ්ද උනා...
එතන ඇහුන වෙඩි ශබ්දය වනජීවි නිලධාරින්ගේ.. තමන්ගේ පුතා හරි හමන් සිහියක් නැතුව මහ කැලේ මැද්දට ආවා.. ඒකෙන් බය උන ටේගේ දෙමව්පියෝ ටේගේ පස්සෙන් ආවා.. මහා වෘක රැලක් ඉන්නවා දැකලා අනිත් නිලධාරින්ටත් මෙතනට කතා කලේ මෙතන වෘකයෝ සිය ගානක් එක්ක තනිවම සටන් කරන්න බැරි නිසායි..