Çok rahatım yaaa....Oh be! Yaşasın!
Hiç de rahat değilim. Herkesten nefret etmem benim suçum değil. Niye ailem beni sevmiyor? Neden herkes çok kötü. İşte ruh hallerim bu kadar hiç mutlu olamıyorum. Evet işimin patronuyum kısmen,zengin sayılırım. Ailem yaşıyo. Ama kimse bir kaç kişi dışında beni sevmiyor. Özellikle annem,babam,ablam. İnsanların parası olmasa bile mutlu olabiliyorlar çünkü seviliyorlar. Bu yüzden ben mutsuzum genellikle. Hayatta tutulabilir için bir şeylere ihtiyacım var. Kimse beni sevmese bile hayatı seviyorum.
Ben bunları düşünürken kapı çaldı. Elimde ki kahve fincanını salonun ortasında ki sehpaya koyup kapıyı açtım. Tatataa biricik en iyi dostum Ayşegül dü.
-Kanka hoşgeldin!
-Hiç hoşgelemedim ama şimdi hoşbuldum.
-Niye hiç hoşgelemedin?
-Çıkarken Ezgi yi aradım gel beraber Kübra'ya gidelim dedim. Ne dese iyi? Ben gelemem çok yoğunum başka zaman bilmem ne! Haspam sanki biz sana çok meraklıyız,çok lazımsın bize,gelmezsen gelme be! Allah Allah.
-Kızım bi dur sakin,nefes al. Gel kahve yaptım sana da koyayım sende soluklana kal.diyerek mutfağa geçtim.
Ayşegül'le Ezgi çok anlaşamasalarda birbirlerini severler. Zaten hepimiz birbirimizi severiz,hepimiz üniversite de tanıştık. Hepimiz dediğim de işte Ayşegül,Ezgi,Nisan,Mina,Aylin ve ben hepimiz aynı bölümdeyim,işletme okuyorduk. Son üniversite yıllarında 2 yıldır Aylin bize soğuk davranıyor du sonra bizim whattsapp grubumuz vardı ordan çıktı neden diye sorduğumuzdaysa telefonum bozuk demişti ve ne hikmetse ona ne mesaj gönderebiliyor ne de arayabiliyorduk,yani okul dışında da artık görüşemedik. Sonra başka arkadaşlar edindi,okulda da zor görür olduk kendisini daha sonra neden ettiğimizi unuttuğum bir kavga yüzünden bizimle bağlarını kopardı ve tek suçlusu benmişim gibi davrandı kızlar ama Aylin gibi davranmadılar. Sonradan anladık neden böyle davrandığını hem yeni kardeşim dediği arkadaşlar edinmiş hemde hanımefendi beni kıskanıyormuş çünkü bir arkadaş grubunda önde olan onların adlarına yani tam anlamıyla da olmasa lider olan daha doğrusu öncü ve ön planda olan vardır,ve;Aylin ve ben de ikimizinde ruhun da öncülük olduğu için ve de kızlar her zaman beni savunduğu için kıskanıyormuş. Sonra 2 yıl boyunca birbirimizin yüzüne bakmadık.
Üniversite bitince de diğerleri ile de aramıza soğukluk girdi. Bi Mina ve Ayşegül'le araşıyoruz. Mina pek dışarı çıkmayı sevmediği için fazla buluşamıyoruz. O yüzden en samimi arkadaşım Ayşegül.
-Kübra nerde kaldın?diyerek yanıma gelen Ayşegül'e dönerek;
-Kahvenin yanına ıvır zıvır koydum.dedim.
-Ama sen dalgınlık sanki.
-Yok bee arkadaşlarımızı düşünüyordum.Acaba Mina yı çağırsak mı?
-Bilmem.
-Bir şey dicem sen benimle bir şey konuşacaktın.
-İçeri de konuşalım mı?
-Tamam.diyerek içeri geçtim köşeme oturdum.
-Kübra ben çok kötüyüm. Dayanamıyorum.
Evet yeni hikayenizi ilk bölümü Hayırlı uğurlu olsun İnşallah..... Ve rekorumu kırdım 428 kelime bunu daha uzun yapmaya çalışıcam İnşallah. Umarım beğenirsiniz. Sizleri seviyorummm.....
