Duyduğuma göre ablamın görümcesi ablamdan pek haz etmiyor. Hani şu yılanlı kıyafet giyen varya o. Bugüne kadar ablam hep kendi sevilsin istedi. Yüzüne zaman zaman taktığı maske sayesinde sevildi de. Gel gör ki sevgili kocasının sevdiği, değer verdiği, aynı zamanda sürekli gördüğü ve yeni ailesinde imajı için çok önemli olan görümcesi Aksa hanım ablamı sevmediği gibi sevmediğini hiç çekinmeden belli ediyor. Hatta onun canını sıkacak şeyler bile yapıyormuş.
Ah bu beni ne kadar üzdü, dersem bana yaşattıkları her şeyin bir kabus olması gerekiyor. O yüzden ne yalan söyleyim Allah affetsin hiç üzülmedim.
Eeee insan yaşattığını yaşamadan ölmez neticede.Hehh işte burda ben devreye giriyorum. Sonuçta biraz yaşaması gereken şeyler var değil mi?:)
Selin kaynanasıgille yaşıyor. Normal de Ankara'daydı fakat eşinin işleri yüzünden bir süre İstanbul dalar idi, ben Asya yakasındaydım onlar Avrupa. Selin tabii kii de bu durumdan memnun değil. Ama ne yapsın bulmuş gül gibi Sarp Kozalay'ı. Ve Aksa Kozalay'da bu evde yaşıyor. Arkadaşlar ev dediğime bakmayın koskocaman konak yahu.
Şimdi plan şu; benim ablama ihtiyacım varmış gibi yanına gidicem o eve. Kaynanası da Cevriye Kozalay'da şu gündem olan mektubumdan sonra bir kaç kere aramıştı beni, hatta yüz yüze görşmek de istedi de işte ben istemedim :) amaan napayım ne diyeyim kadına neyse.. İnsan işte insaaan. Annemgille bile kaç kere konuşmuşlar. Selin anlattı senin yüzünden rezil oldum diye. Neyse ne umrumda değil. O yüzden o eve gittiğimde beni seve seve kabul edip kucaklayacağını düşünüyorum. Hatta sürprizzzz; arayıp konuştum Cevriye teyzeciğim de mutlulukla kabul etti. Zaten eşi Mehmet Kozalay'da eşim ne derse o kafadaydı. Aksu hanım ise beni tabii ki istemezdi fakat şu mektup olayını bildiği için ses etmedi. Bir bilse ablamın yaptıklarını bana, sarıp sarmalardı. Sonuçta düşmanının düşmanı dostudur değil mi? :))
Artık gitme vakti 2,3 gün kalacaktım. Sadece Aksu ile Selin'in canından bezdirip, biraz göz dağı verip ,biraz kim olduğumu benimsetip ve birazda vicdan yaptırıp ordan ayrılacaktım.
Kübra'nın kıyafeti
Evett artık kapının önündeyim. Bundan sonrasını Selin,ablam düşünsün.
Evveettt uzun bir aradan sonra yazmak çok güzel. Fakat farkında olduğum şeyin tekrar farkına vardım. Sanki 10 yaşında ki bir çocukmuşum gibi yazıyorum. Neyse seneye yaşıyor ve mutlu isem çok daha iyi hikayeler çıkaracağım İnşallah. Şu hikaye bir bitsin İnşallah. Neyse son bölümü 5 kişi mi ne okumuş onlara çok ama çok teşekkür ederim hâla okudukları için. Sizleri çok ama çoook seviyorum. Klasik watty yazarı gibi oylarınızı ve yorumlarınızı bekliyorum.... Sağlıcakla kalın.♡.