Ayşegül'le aramız tam istediğim gibi
ama onun kalbini kırmak ben de
vicdan yaptı.Neyse kendimi işime verdim ve artık
yanlızlığa alıştım sadece kalp
kırıklıkları ve acılarım kaldı onların da
gitmesi imkansız ama bu beni daha
güçlü yaptığına inanıyorum.2 tür güçlü insan vardır.
Biri sevgiyle biri de acı ile beslenir.
Ben her zaman acı ile beslendim.
Sevgiyle beslenmek isterdim ama bu
elimde değil. Ama iyi ki ablam gibi
olmadım o anne kuzusu ben ise üvey
evlattan farksız.O bir şeyi beceremez ben en
mükemmelini yaparım. Yine de o
yapamasa bile bi önemi olmaz ben en
iyisini yaptığım halde umursanmaz.O yüzden küçükken hiç bir şeye
uğraşmamya karar vermiştim zaten bir
şeye yaramıyor diyerekten ,sonra dan
ortalama düzeyde yapınca kıyamet
koptu ben bunu nasıl yaparmışım da
nasıl böyle bir sonuç olurmuş da,bir
sürü şey. Sonra karar verdim
umursanmamk bundan daha iyidir
diyerekten her şeyin en mükemmelini
yapmaya çalıştım.O zamanlar belki karşılığını alamadım
ama şimdi alıyorum çok şükür,ama o,
şuan babam olmasa vasıfsız,işe
yaramayan,boş gezenin boş kalfasıydı.Şanslı ki anne babası onu pamuklara
içinde büyüttü.Ama ben ona yapacağımı elbette
biliyorum.Zamanın da onun yüzden az dayak
yemedim,az ceza almadım.Çocuk dersin geçersin lise de bile bana
iftira atıp duruyordu ama onun yaptıkları onun yanına kâr kalmayacak,hepsi bir bedelödeyecek,hepsi!