Bugün tatilimin ilk günüydü sadece 1 hafta Heybeliada da tatil yapacaktım.
Otel odasına yerleştikten sonra yemek yemek için dışarıya çıktım sonra uygun bir restoranın önünde durdum ve bisikletimi müsait bir yere koydum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kübra'nın kıyafeti.
Bir somon söyleyip beklemeye başladım.
Aklımdan binlerce şey geçiyordu. Mesela anneme yaptıklarım,acaba sözde olan ailem napıyorlardı şuan? Sosyal medya da ve çevrelerinde oluşan kötü profili düzeltmeye mi çalışıyorlar? Ya da akrabalara en basitinden anneanemgile falan yakınıp yada mektupta ki şeyleri yalanlıyor mı ? Acaba vicdan azabı mı çekiyorlar? Yo yo bu ihtimal Satürn gezegenine taşınmamdan daha düşük bir ihtimal.
Acaba babam ne yapacaktı şirketten,mal varlıklarından beni atmaya mı çalışacak? Hiçbir şey yapamaz orası ayrı.
Yada kızlar nasıllar?
En önemlisi ben nasılım? İyi hissediyor muyum?
Amaann neyse, yemeğim de geldi.
Yarım saat sonra.
Yemeğim bitmişti ve biraz sahilde gezmiştim. Uzun uzun yaşadıklarımı düşündüm, bolca göz yaşı döktüm ve en sonunda dayanamayıp her zamanki gibi kafayı yemiş gibi gülme krizine girmiştim. Hoş ne de olsakahkalarım sadece acılarımı yaşarken yankılanıyor bir yerlerde.
Bir haftalık tatilden sonra İstanbul'a dönmüştüm. Eve geldiğimde telefonu açtım. Arkamda bıraktığım enkazdan sonra bir sürü mesajlar aramlar olmuştu. Hiç bir zaman bu bildirimlerin çeyreği normal hayatımda gelen bildirimin hayatım boyunca toplamı kadar değildi...
Sıra ablama gelmişti. En az bana yaşattıkları kadar kötü şeyler yaşatmak istiyordum. En az hayatını berbat etmek kadar... Neyse ki şanslı o kadar kötü biri değilim. Amaaa bana küçükken yaşattıkları ufak tefek gibi görünse de o zamanlar o kadar içime oturdu ki. Asıl mesele küçükken dört beş yaşlarında ufak tefek kardeş kıskançlığı değildi ,kısa bir süreliğine de değildi. Ergenliğimizde bile aynı şeyleri yaşattı. Ta ki ben kendi evime geçene kadar,onunla iletişimim kopana dek böyle sürdü.
Aklımda küçük şeyler belirtmişti. Çok düşünmeme gerek yok bana yaptıklarının yapıcam. Hepsi bu... Üstelik yaptığı her şeyi değil bazılarını.
