Ne acı,insanlar kendi dertlerini senin dertlerini edinmişken sen onları tasasızlıkla suçla. İşte bunu diyen gerçekleri görmeyenlerdir.
Bu cümleyi okuduğumda duraksadım. Acaba gerçekleri görmüyormuydum. Maalesef görüyordum hem aslında ben başkalarının dertlerini kendime dert edenlerdenim. Acaba bu aptallık mı? Ya da merhamet mi? Sevgi mi? Peki sahiplenmek mi? Bence bunları daha fazla düşünürsem kendimi aptallıkla suçlayacaktım ve bu durumdan nefret ederim.
Kısa bi edebiyat yapayım dedim.:)
