BİR ÜNİVERSİTELİ HİKAYESİ

Bölüm 21

Uyandığımda uçak iniş yapıyordu.Derin bir nefes alıp arkama yaslandım.Yaklaşık 5 dakika sonra iniş yaptık.Bavulum olmadığı için çantamı aldım ve uçaktan indim.İlk gördüğüm taksiye binip teyzemin evine gittim.Saat gecenin üçü umarım kapıyı açar.Yavaşça yutkundum ve zile bastım.

Garip olan tek şey zili çaldığım gibi kapı açılı.Sanki beni bekliyorlarmış gibi hissettim.Tanımadığım yabancı bi kız karşımda duruyordu.

-Rahatsız ettiğim için özür dilerim Alicia teyze burdamı?

-Yok sorun değil içeri geçin salondalar.

Kafamı olumlu anlamda salladım ve salona doğru yürüdüm.Kapıya doğru kafasını çevirmiş olan teyzemle göz göze geldik.

-Asyaa kuzumm

-Teyzecimm

Dediğim gibi direk koştum ve boynuna sarıldım.

Teyzem anneme aşırı derecede çok benziyor bu yüzden onları ayırt etmesi çok zor.Benim geldiğime sevinmişti galiba gülümsemesi bütün yüzüne yayılıyodu.Teyzemi en son aslında emrenin cenazesinde görmüştüm ama bu kızı hiç görmemiştim.

-Teyze bu kim?

-Burs verdiğim öğrencilerden biri ama kızım gibidir yani.Bizimle kalıyor hem sizin yaşlarınızda aynı sayılır sen 21 yaşındaydın dimi?

Evet anlaminda kafamı salladım.

-Heh o da 19 işte.Adı Gece hadi siz tanışın kaynaşın kızlar.Asyacım kusura bakma benim gitmem gerek.Bu gece uçağımız var türkiyeye hem belki annenleride görürüz.

-Tamam teyzecim ben bi süre burda kalsam olur mu?

-bir süre mi Asya yapma burası senin evin sonuçta benden izin almana gerek yok.

Daha sonra bana ve geceye sarılıp evden çıktı.Sanırım bir süre geceyle tek başımıza kalıcaktık.Geceye yorgun olduğumu söyledim ve yatmak için yukarki kata çıktım.Tek misafir odası vardı ve onuda geceye vermişler.Bende emrenin odasına gittim.Her şey hâlâ yerli yerinde duruyordu aynı emrenin bıraktığı gibi.Oda da bile onun kokusu vardı.Eeee sulu göz asya durur mu? Yine ağlamaya başladım.Ve gardolabının kapağını açtım.Gözüme çarpan ilk şeyler; yazın ona aldığım tişört, kumsaldan topladığımız deniz kabukları ve inanamıyorum benim tokam orda.Sanki onun hatıraları değil de benim hatırlarım mış gibi hissettim.

Ona aldığım tişörtü üstüme geçirdim ve tokayla saçımı topuz yaptım.Daha sonrada hâlâ emrenin kokusu olan yatağın içine girdim.Ben orda ağlarken pat diye kapı açıldı.Gece gelmişti ve bağrınıyodu.

-Asya senin bu odada ne işin var bu odaya girmek yasak çık o yatağın içinden ve o emrenin tişörtünüde üstünden çıkar.

-Bunda büyütülcek ne var ki? Hem sen kimsinde bana emir veriyosun gerizekalı.

Sesim çok yükselmişti.Ama gerçekten de sinirlenmiştim.Emre benim kuzenimdi sonuçta ve onun hatıralarına dokunmak için bundan izin alacak değilim!

-Anlamıyomusun yasak

-Emre beni seviyordu ve zaten o benim kuzenim onun eşyalarına dokunurken sana sormak zorunda degilim hemen çık bu odadan yoksa kötü olur.Beni daha tanımıyosun bu yüzden bana bir daha sesini yükseltme ufaklık.

Arkasını döndü ve ağlayarak odasına gitti.Ben ne zaman böyle insan olmuştum.Ama ben de haklıyım değil mi? Emreyle ilgili her şeyimi kaybettim.Ona ulaşmak için sadece bunlar var elimde.Bütün bunları boş verdim ve emreyi düşünüp derin bir uykuya daldım.

************************************

Sabah gözlerimi açtığımda ev çok sessizdi.Galiba gece okula gitmişti.Bunları düşünürken mutfağa indim ve kendime sandviç yaptım.Bi yandan televizyon izliyor bi yandan da sandviçimi yiyordum.Telefonumu elime aldığım gibi çaldı.Annem arıyordu.

-Kuzum asyam

-Anne

Benim sesimi duyduğu gibi ağlamaya başladı.Ama ben nedense en ufak bir şey hissetmedim.

-Anne niye ayberke öyle bir şey  dediniz?

-Asyam bak Özür dilerim ama hepsi senin iyiliğin içindi.

-Bu mu iyilik hiç kimsem kalmadı anne saol.Kimsesiz olduğum için artık kimse bana zarar falan vermez rahat ol.

Dedim.Ve telefonu o anlık sinirle kapattım.Annemin kalbini kırdığımın farkındaydım.Aslında şu an yanlız olmak benim kendi isteğim di.Ama nedense annemi suçluyodum.Ben değişik düşüncelere kapılmışken kapı çaldı.Kapıyı açtığımda karşımda biri duruyodu ben bunu tanıyorum ama nerden?

-Kime bakmıştınız?

-Ben justin.Ee herneyse adımı zaten biliyosundur.Belkide benim hayranlarımdan birisindir.Bu arada imza istermisin?

-Seni tanımıyorum, hayranın falan da değilim.Bu arada ne için geldin?

-Tamam tatlım sinirlenme hemen biliyorum benim gibi birini görünce sende şaşırdın.Herneyse iznin varsa evime girebilirmiyim?

-Ne evinmi bi dakka ya sen kimsin? Hem ben nerden bileyim hırsız olup olmadığını içeri falan giremezsin.

Bu sözleri deme me rağmen girmişti.Bu justin denen ego kralı kimdi? Daha doğrusu babası kimdi? Yoksa, tabii ya inanamıyorum.Teyzem gecen sene evlenmişti ama bu ne kadar çabuk büyüdü lan.Ya of saçmalıyorum tabiki de teyzem üvey anne olmuş oluyo.Salona geçtiğim de yarım kalan sandviçimi yiyen ego kralını gördüm.

-Knka o benim farkında mısın?

-Olsun karnım aç bi tane daha yapsana bu az.

-Banane ya git kendin yap.

Dedim ve odama çıktım daha doğrusu emrenin odasına.Ben nedense onun öldüğüne inanamıyorum.Kapıyı açıp 'ben geldim gerizekalı'diyecek miş gibi hissediyorum. Yatağa uzandım saat daha erken olduğu için uyudum.

********************************

Bembeyaz bir ışık görüyorum.Emre o yine o ışığın içinde."Bekle beni asya bir gün gelicem ve o gün sana gerçekleri anlatıcam" dedi ve kayboldu.Sanki benle bağlantı kuruyo gibiydi.Sayi neydi bu gerçekler?
Medyadaki Justin.Zaten tahmin etmişsinizdir.Bu arada hikayeyi bitireyim mi devam mı etsin.Belki sizi sıkmış olabilir.Ama ben bunu canım sıkıldığı için öylesine yazıyorum eğlencesine yani.Lütfen okuyanlar bitirip bitirmemem konusunda yorum yapsınlar.