Sabah kalktığımda farklı bir yerde uyandım.Sanırım depo gibi bir yerdi.Tam gözlerimi açamasamda biraz etrafı görebiliyordum.Bi adam yüksek sesle "Kalk hadi daha işimiz var seninkini arıcaz"daha sonra pis bir şekilde kahkaha attı.Korkuyordum gözlerim doluyordu bu adam kimdi?"Kimsin sen ne istiyorsun benden" ağlamaya başlamıştım.Üstüme üstüme geliyordu.Ben geriye doğru kaçtıkça o da üstüme üstüme gelmeye başladı."Tamam be ağlama adin neydi senin telefonunu ver çabuk" Cebimden telefonumu çıkartıp verdim ağlamaklı bur ses tonuyla
"A-adim Asya.Siz ki-kimsiniz?"Korkudan kekeliyordum ve napicağimı bilmiyordum.Adam bana bakıp kötü gülüşünü attı.Kaçma yolu düşünüyordum.Sizce bu depodan nasıl çıkabilirdim? Aklıma bi plan geldi ama eğer planı uygulayamazsam adam belki beni öldürebilirdi.Yavaşça ayağa kalktım ve adamı öpücekmiş gibi yapıp kasıklarına sert bir tekme attım.Telefonumu elinden alıp koşmaya başladım.Nefes alamıyordum, hıçkırıklara boğularak ağlıyordum.Bi yandan da telefonumdan Ayberk'i aramaya çalışıyordum.Napabilirim başka arıyacak kimsem yok.İleride bi benzinlik gördüm.Ama koşucak halim kalmamıştı.Ayberk arıyordu telefonu açtım ve"ayberk lütfen gel beni al peşimde bi adam var kim bilmiyorum lütfen gel"tekrar şiddetli bir şekilde ağlamaya başladım."Asya tamam sakin ol ve nerede olduğunu söyle"Yerimi tam bilmesemde benzinliktekilere sorup yerimi söyledim.Ayberk yanıma geldiğinde korkmuş ve sinirlenmişti.Hani filmlerde olur ya iki sevgili bir birine doğru koşar işte biz de tam öyle koşarken arkamdan bir silah sesi geldi.Arkamı döndüm ve o kişi beni kaçıran adamdı.Bacağımda bie acı hissettim ve bi anda yere düştüm.Ayberk bana doğru koşarken adamda kaçıyordu.Sanırım bayıldım.Ondan sonrası yok bende.
Medyadaki Ayberk.Kısa olduğunu biliyorum ama bu gün 5 bölüm birden yazabilirim.Belkide daha fazlada olabilir.Kısa olduğu için özür dilerim.İyi okumalar.
![](https://img.wattpad.com/cover/28300226-288-k496041.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BİR ÜNİVERSİTELİ HİKAYESİ
Roman d'amourGİRİŞ Platformun üzerinde hareketsiz yatıyordu. Dehşete kapılmıştım.Ne yapacağımı bilmiyordum.Bütün bunların sorumlusu bendim.Yine de tek düşündüğüm bu işten paçayı nasıl sıyırabileceğimdi.