SAFKAN: Dönüşüm

9-) ✧*。Zor Bir Gün Olacak ✧*。

Sabah uyandığımda başım çatlıyordu. Dün gece o kadar çok düşünmüştüm ki. Uyuyamamıştım şimdi de erken uyandım ve uykumu alamadım. Bu gün benim için zor bir gün olacaktı. Sabah daha 7.30'du. Annem daha işe gitmemiş olmalıydı, ondan önce hastaneye gitmek işime yarayabilirdi çünkü beni engelleyebilirdi.

Banyoya girip dişlerimi fırçaladı. Elimi yüzümü yıkadım ve hemen dolabının önüne geçtim. Annemin kulakları çok keskin olduğu için kendi odamda bile aşırı yavaş hareket ediyordum çünkü uyanıp beni yakalamasını istemiyordum. Üzerimi giyindikten sonra yanıma sadece telefonumu ve anahtarımı aldım simsiyah ve kocaman bir kapşonu olan bir ceket giydim, kafamı biraz öne eğdiğimde kapşon yüzümü tamamen saklıyordu istediğimde buydu çünkü benim bu kadar hızlı iyileşmem gören insanların ilgisini çekebilirdi.

Odamın kapısını yavaşça açtım ki dış kapının kapanma sesini duydum. Çıkan annem olmalıydı. Çok erken gitmişti, bu işte bir iş var diye düşündüm ve koşar adım evden çıkıp motosikletimi aldım. Annemin arkasından gidemezdim beni farkederdi. Ben de hastaneye bildiğim başka bir yoldan gittim.

Hastaneye vardığımda kapşonu başıma çektim ve kafamı öne eğerek hızlı adımlarla yürüdüm. Asansöre binip 3.kata çıktım, koşarak yoğun bakımın önüne geldim. Cem orada değildi muhtemelen odaya almışlardı. Hemen danışmadaki kadına oda numarasını sordum.

"330 numaralı odada hanımefendi."

"Teşekkürler."

Koşar adım 330 numaraya gittim. Kapı aralıktı içeriye baktığımda annem Cem'in yanındaydı. Ne yaptığını ilk bakışta anlamaya çalışsam da anlam veremedim, daha dikkatli baktığımda ne yaptığını az çok idrak etmeye başladım ve gözlerime inanamadım. Zor da olsa biraz daha izledim ve daha da korkmaya başladım, bu sefer korkudan ve şaşkınlıktan titremeye başladığımı hissettim, ayaklarımın beni taşımadığını farkettim. Hayır hayır yine oluyordu. Bayılmak üzere olduğumu anladığımda biraz uzaklaşmaya çalıştım annem beni görmemeliydi. Ama başarılı olamamıştım. Vücudum soğuk betonla tanıştığında son gördüğüm annemin beni farkedip kan içindeki ağzını silmeye çalışırken aynı zamanda bana doğru koşmasıydı...