Chapter 34: FOR REAL?!

64 0 0
                                    

BLYTHE'S POV

Bigla akong napahinto sa pagtawa ko. I suddenly remembered what my life is when these assholes are still strangers to me. They don't know that I exist and so do I. Sila yung dumating sa buhay ko na di ko inaasahan. One of the wonderful memories of mine that worth to be kept and will never be forgotten until my last breath, memories which they are included. They've been a big part in my life. All my life naging masama ang tingin sakin ng mga tao. They judged me easily without even knowing my side kaya akala ko talaga noon ay hindi ako magkakaroon ng tunay na kaibigan. Yung pamilya ko lang ang tinuturing kong tunay at yung mga kasama namin sa mansion. It's not because I'm plastic or whatever, kundi dahil prinoprotektahan ko yung sarili ko from those toxic people that might hurt me in any different ways. Dahil dyan, maldita ang tingin sakin ng karamihan na hindi ko naman talaga tunay na ugali kapag kaharap ko yung mga taong pinagkakatiwalaan ko talaga. Our world is perfectly made by God but the people in it made the world noxious/insalubrious. Maldita ako? Just my shield or weapon in order for me to have a better and peaceful life. I know it's weird but yeah this is me. Sa buhay... para lang yang sundalo na dapat kapag sasabak ka sa war ay required talaga na may dala kang armas kasi kapag hindi---you will not be able to protect nor save yourself into dangers that possibly heading to you. When we say "armas", not just an object that can be seen (gun) kundi ang spiritual na armas din (faith to him, our Lord).

~°~°~°~°~

A/N: And from this day on, another unexpected event will probably happen. Are you ready to witness this one? If yes, read further to reach your destination. Then, get ready for the finale. Epilogue is waving!

~°~°~°~°~

Tapos na kaming kumain. 8:47pm na din.

Nagkanya-kanya na kaming pasok sa mga tent namin. Napagpasyahan NILA na 2 person in one tent which is supposed to be at kasama ko pa si Keiden, wala man lang nagreklamo ni isa kahit si Samantha willing na willing na sumama kay Kiven sa tent. Di ko nga alam ba't ganun ang nangyari. Iba pa naman nasa isip ko, akala ko mag-wawala yun sa sobrang inis dahil gusto niya si Keiden kasama niya pero walang ganyang nangyari. Ewan ko ba! Gulo ng mundo.

Pumasok na silang lahat sa tent nila habang ako andito pa sa labas nagpapahangin. Ewan ko din dun kay Keiden ba't di man lang ako sinamahan dito, wala siyang paki sakin. Sa mga ganitong pangyayari dapat hindi siya mawawala sa tabi ko kasi delikado oh dahil gabi na tas nasa kagubatan pa kami. Ba't ba parang balewala na'ko dun? Nakakasakit na siya ah. Di naman sa demanding ako sa atensyon at pag-aalaga niya pero kasi di naman siya ganyan dati. Sinanay niya kasi ako na siya ang pinaka-unang tao na may pakialam sakin.

Dahil sa ayoko namang baunin sarili ko sa lungkot, maglilibot nalang muna ako dito. Bahala na.

Saan naba tong napuntahan ko? Ba't parang di naman namin to nadaanan kanina? Wrong way ba'ko? Ba't parang may mali? Kinikilabutan ako wahhhhh. Ba't paba kasi ako nag-emote at lumayo dun, sabi ko na maling desisyon to eh. Sana di nalang ako lumayo dun sa tent namin.

Dami ng what if's na pumapasok sa utak ko, gosh I kennat. Arte pfft.

May nafefeel na nga akong di magandang mangyayari tapos nagbibiro pako dito. Siraulo ka talaga Blythe.

"ONIS AK?! ASI GNAK LITUNI LIHAD KOSAMUP AK AS GNIMA OYROTIRET! WAKI YA NAWATAPAPAM GN GNIKALAM NAHASURAPAK! LAGNAH!" Biglang sabi nung di ko mawari kung mga tao ba to. Hala! Ba't ang dami ng mga to? Parang mga cannibal WAHHHHHHHHH.

"Ano daw? Wala ba kayong translator dyan?" pagbibiro ko para kunwari di kinabahan pero malapit nakong maihi sa kaba nyeta huhu. Ano ba kasi sinasabi ng pinuno (ata) nila? Pinapahirapan pa kasi ang aking packening brain eh. Anong language ba kasi yun? Parang sinasabi niya na nakakasuka daw mukha nila? Buti alam nila no, infairness. Tas ano pa yun? Kumakanta din ba siya? Parang nagets ko na sinabi niya rampapampampam sumabay lang sa bayo sarap sa pakiramdam, djk bad yarn.

Mukhang chill lang ako ngayon pero ang totoo, nanginginig na buong kaluluwa ko (di na kinaya ng bones lang). Eyyy kanina iniisip ko palang to ah tas ngayon nagkakatotoo. Di ko naman to pinangarap Lord! Ba't po binigay niyo? WAHHHH SENDDDD LOAD ESTE HELPPPPP

Serious mode on/off;

Bat ang sama naman ng tingin nitong mga to sakin? Uyy wala akong ginawa sakanila ah.

"PFFFTT-TTT---" tinakpan ko agad bibig ko kasi muntik na akong matawa. Eh masisi niyo ba ako? Funny naman kasi peslak ng mga cannibal na'to. Nakakahiya kung kakainin nila ang isang katulad ko. Bukod sa V pa ang aking perlas, maganda din ako tas makinis. Di bagay na pagkain nila diba? Pero bagay akong pagkain ni Keiden. Eyy enebe pereng tenge selppp

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Oct 18, 2021 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

LIVING WITH FIVE ASSHOLES (On-Going)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon