Nostalgic Stars

10

I just sighed out of frustration and continue driving until we reach the hospital. When I was finally done parking the car I immediately open the door to catch him and grabbed his pulse.

I know the something is definitely wrong. Kanina niya pa ako hindi pinapansin at sigurado ako na dahil 'yon sa halik sa 'akin ni Griffin. But we aren't together right? Why is he acting like that infront of me? He shouldn't ve jealous because we're not together... right?

"Is there something wrong Rejanne. Kanina mo pa ako hindi pinapansin simula nung makaalis tayo doon, is there something wrong that I did to affect your actions right now?" panimula ko.

Inalis niya 'yung kamay ko sa pamulsuhan niya at humarap sa 'akin ng naka ngiti. "Ah pasensya na a', medyo antok at pagod na rin kasi ako e'. Just let me rest for today Mickey,"

Bahagya akong nagulat dahil doon sa sinabi niya.

"O-oh, I'm sorry. I understand that your tired maybe you should rest," I said and smile, "Goodnight and see you tomorrow at school." saad ko at muli siyang binigyan ng isang matamis na ngiti, bago tumalikod.

I know that you're not really tired Rejanne, but I'll let you rest for now, maybe we should just talk tomorrow...

Pinunit ko 'yung isang papel sa notebook ko at ginumos ito bago inilagay sa bulsa ng bag ko. Kanina pa ako stuck dito sa problem six. Kinagat ko ang dulo ng ballpen ko at pinilit mag concentrate pero wala talaga hindi ko kaya mag focus dahil hindi pa rin maalis si Rejanne sa isip ko.

"Hoy, Mickey tapos ka na ba?" bulong na taning ni Adi sa likod ko.

Tiningnan ko 'yung teacher na nasa harapan, bago ako humarap sa kanya, "Hindi pa e," I whispered.

She rolled her eyes. "Ang bobo mo naman! Ang dali kaya niyan."

I heard our Professor fake cough, kaya napaayos ako bigla ng upo at pinagpatuloy na lang ang pagsosolve ulit ng problem ko.

"Is there a problem Ms. Villanueva?" our Professor ask.

"U-uh, nothing sir." tugon ko.

He just nodded and continue what his reading in the paper. Bigla kaming nakarinig na sunod sunod na katok galing sa pinto. Hindi ko 'iyon binigyan ng pansin at nagpatuloy lang sa pagsosolve sa problem ko.

"Come in." saad ni Sir.

Itinaas ko ang ulo ko ng kaunti at inilagay ang kamay ko sa batok ko and stretch it a bit. Bigla naman pumasok 'yung lalake na nasa labas, pero wala 'yung paningin ko doon at nasa papel ko.

"Job well done once again Mr. Sandford." galak na sabi ni Sir dahilan para mapatingin ako sa direksyon nila.

I look at Rejanne who is looking at me too. Bakit parang ibang iba ang tingin niya sa 'akin ngayon, hindi ito katulad ng dati. Kapag kasi tinitingnan niya ako puro saya lang ang nakikita ko sa mga mata niya, pero ngayon parang malungkot na nasasaktan.

Lumipas ang mga ilang araw ay ganoon pa rin ang naging sistema sa pagitan naming dalawa ni Rejanne. Gustong gusto ko na siyang kausapin pero merong parte sa 'akin na nagsasabi na wag muna at hayaan ko na lang muna siya. I sighed and irritably dropped my body at my bed.

It's a rainy Tuesday today and I have my classes today later at eight in the morning. Ayaw ko sanang pumasok ngayon kasi tinatamad ako idagdag mo pa 'yung maulan na panahon. Tamad akong tumayo sa kama ko at kinuha 'yung tuwalya ko para maligo na.

Pagkatapos 'kong maligo at magbihis ay agad ako nag tungo sa baba para maghanap ng pagkain. When I was finally done eating kinuha ko na 'yung isang susi ng sasakyan ko, masyado kasing maulan e', baka mabaha sa mga madadaanan 'kong lugar mababa pa naman 'yung kotse na palagi 'kong ginagamit. Nagdali rin ako ng payong.