Nostalgic Stars

08

"Ano, hindi ka pa rin pinapansin no?"

Bungad agad na tanong sa 'akin ni Adi pagpasok ko pa lang ng classroom. Hindi ko siya pinansin at nagpatuloy lang sa paglalakad hanggang makarating ako sa upuan ko. It's been weeks now since Rejanne started ignoring me.

Hindi ko nga alam 'kung ano 'yung rason bakit hindi niya ako pinapansin, pero merong parte sa 'akin na naiinis at medyo nagagalit dahil sa inaakto niya sa 'akin ngayon at sa mga nakalipas ang ilang araw at linggo.

I sighed "Hindi pa rin e."

She chuckled and put his right hand to her chest, so I frowned at her "Awts pain pighati lumbay hinagpis kirot sakit pagtangis iyak lungkot siphayo dalamhati,"

I rolled my eyes "It's not a big deal though."

Tumago tango ito "Hindi pala big deal. E' bakit ang drama mo sa twitter kagabi! May pa 'I miss you in waves and tonight I'm drowning.' ka pa jan, Uy jeje mo!."

I bit my lower lip "I-its not for h-him," halos mautal na saad ko.

She rolled her eyes "Hindot!"

Hindi na rin kami nakapag usap pa ni Adi kasi dumating na rin 'yung prof namin. Buong lecture ay wala akong ginawa kundi ang mag-tulala at hindi mapigilan ang pag-isip ng kung ano ano.

While I was walking consciously in the hall in the hospital, biglang nalalag ang panga ko dahil sa nakikita kong tao na nasa harapan ko ngayon. Is he sick or something. Nandito ako ngayon sa hospital ng parents ni Griffin para may kuhanin lang sana.

Pero hindi ko inaasahan na makikita ko dito ngayon si Rejanne. Lalapitan ko na sana siya pero bigla siyang nilapitan ng nurse papunta doon sa isang kwarto sa may bandang dulo, kaya agad naman akong sumunod.

Sumilip ako doon sa may glass door ng room, and my eyes widened because of what I saw. Kaya ba hindi siya gaano pumapasok sa school kasi naka confine pala 'yung Mama niya sa hospital. They're lips is moving so I guess the two of them are talking about something serious because I can see from here that Rejanne face is so deeply serious. Hindi ako sanay na makita siyang ganyan kaseryo at parang malungkot pa.

Tumabi muna ako sa may gilid kasi papalabas na yung nurse kasunod si Rejanne. I grabbed his pulse causing for him to stop and look at me.

He scratch his head and frowned at me "Mickey, anong ginagawa mo dito?"

"How's your Mom?" I asked.

Napaiwas ito ng tingin at saka sinagot 'yung tanong ko "Maayos naman na 'yung kalagayan niya, pero siyempre nag aalala pa rin ako."

"Can I see her?" I said.

He nodded and opened the door for me to come inside. Nakita ko yung Mommy ni Rejanne sa kama at mahimbing na natutulog.