Nostalgic Stars

17

Sobrang naging masaya si Rejanne nung mga nakaraang araw dahil nga sa sinagot ko na siya. Matagal ko na rin naman kasi siya gustong sagutin kaso lang pinapanindigan ko 'yung pagiging hard to get 'kong babae no! Uwian na ngayon at sobrang bilis lang naman na tapos ng araw. Ang nakakalam lang sa relasyon naming dalawa ay si Adi, at 'yung mga malapit na kaibigan ni Rejanne. Wala pa rin naman sa isip ko na sabihin kila Mom an Dad 'yung relasyon ko ki Rejanne kasi alam 'kong pareho nila 'tong ayaw para s 'akin.

Siguro sasabihin ko na lang sa 'kanilang dalawa kapag meroon na akong lakas loob. Nandito kami ngayong dalawa ni Adi sa labas ng classroom ni Rejanne paea hintayin matapos 'yung klase niya. Ilang minuto na lang naman alam ko matatapos na rin 'yung klase niya. 

''Ang tagal naman niyang boylet mo!'' Inis na asik ni Adi.

I rolled my eyes. Hindi na sana siya sumama sa 'akin 'kung naiinip na siyang umuwi.''Hindi ka na sana sumama 'kong naiinip ka ng umuwi!'' 

Narinig ko na nag bell 'yung department nila kaya naman tumingin ka agad ako doon sa pinto ng classroom nila para abangan ang paglabas ni Rejanne. Lahat na rin na nasa ibang classroom ay nagsilabasan na rin ang mga estudyante.

Siniko ako bigla ni Adi. Sinamaan ko naman siya ng tingin. Hindi naman 'yon gaano kalakas pero hindi ko lang kasi siya maintindihan 'kung bakit niya ako siniko. ''Ano na naman ba?!'' Inis na sabi ko sa 'kanya.

''Alam na ba ng mga magulang mo ang tungkol sa inyong dalawa ni Rejanne?'' She asked.

I shrugged, ''I'm not sure. Pero malalaman naman nila 'yon kasi panigurado ako na mapapanod nila 'yung interview ko.''

''At, pano kapag nalaman nila?''

Nilingon ko siya dahil doon sa sinabi niya, ''I don't care. Kahit pigilan pa nila ako hindi pa rin nila ako mapapahihiwalay ki Rejanne.''

Siniko ulit niya ako ng dalawang beses at nginisihan ako ng nakakaloko, ''Yan ang true lab!'' Ani nito at tumawa pa ng marahan.

Habang nagtatawanan kaming dalawa ni Adi doon sa may tabi ay sumulpot naman bigla si Rejanne sa harapan namin.

''Anong nakakatawa?'' kunot noo niyang tanong.

Umiling ako, ''Nothing, let's go?'' Sabi ko sabay lahad ng kamay ko sa 'kanya.

Hindi na rin sumama si Adi sa lakad naming dalawa kasi baka mamatay lang daw siya inggit sa mga makikita niya. Araw araw naman kaming ganito ni Rejanne simula nung sagutin ko siya. Pagkatapos ng school namin ay diresto kami sa plaza para kumain at tumambay. This date was never my ideal one. I always like that dinner dates on a fan fancy restaurant with my man, but I never thought this simple date with the man that I love, will let me forget my ideal date.

Naka upo kami ngayon sa ilalalim ng puno habang pinagmamasadan namin ang mga dumadaan na sasakyan. Naka sandal ang ulo ko sa balikat niya habang magka hawak naman kami ng kamay. I rubbed his hand using my thumb.

''Did you imagine yourself, like this, with me?'' I suddenly said.

Umiling ka agad siya, ''Hindi. Ni hindi ko nga maisip na magkakagusto ako ngayon sayo ng ganito,'' he said and chuckled.

I smiled. Remembering those days the first day we met. Inalis ko ang ulo ko sa pagkakasandal sa balikat niya at tiningnan ang maamo niya mukha. Rejanne face will always make you smile when you see him, especially when he smile at you birightly.

Tiningnan rin ako nito at binigyan ako ng isang ngiti bago hinalikan ang noo ko.

''Pero isa lang ang alam ko.''

I raised my brows a little and give him a what look, ''Ano?''

''Na, hindi ako magsisi na nakilala kita,'' Ani nito at binigyan ako ng isang matamis na ngiti.