09

11 1 0
                                    

Walang pasok ngayon at wala akong ibang ginawa maghapon kundi ang humiga. Tapos na ako sa lahat ng assingments ko at sa tingin ko wala naman na ako natitirang gawain na school works. When the clock suddenly struck at 4'o clock, I get up from my bed and grabbed my towel to take a shower.

Adi invited me to her family cafe grand opening, since I have nothing to do naisipan ko na lang na pumunta kaysa naman maghapon lang akong nakahilata dito sa bahay na parang ewan.

When I was finally done getting dressed I took some couple of mirror shot to share it on my instagram and facebook account. I was just wearing a oversized white polo shirt, while the two buttons on it is open and a high waisted beige short with a brown belt on it, and a casual white sandals to complete my look.

"Saan ang lakad natin madam?" bungad na tanong ni kuya sa 'akin ng makababa ako ng hagdan.

Kinuha ko 'yung susi ko na nakalagay sa may ibabaw ng ref bago humarap sa 'kanya.

"Grand opening ng mini cafe ng family ni, Adi." I said.

He nodded "Ingat," at kumaway pa ng naka talikod sa 'akin kasi nanood siya ng tv.

Habang patungo ako sa kotse ko bigla naman ako nakatanggap ng tawag ki Adi, so I answer it immediately.

"Hey, papunta na ako diyan," I said while entering my car, and start the engine already.

"Nice. Hey, can you pick up Rejanne." she said so I frowned and scratch my head. Don't tell me sasama si Rejanne.

"Is he coming?" I said.

Narinig ko ito na napatawa ng marahan "Bakit ka pa ba nagtatanong jan ka momolan mo 'yon diba, siyempre dapat invited!" sigaw niya sa kabilang linya.

Inilayo ko ng bahagya ang phone ko sa tenga ko dahil sa lakas ng sigaw ni Adi, "What's ka momolan?" I asked full of cluelessness.

She laughed damn hard kaya inilayo ko ulit ang phone ko sa tenga ko, "Inosente pa nga" she said and laughed again, kaya sinabayan ko na lang siya para hindi naman siya mapahiya.

"Okay I gotta go now." saad ko.

"Sige momol well," she said and laugh again so I ended the call immediately, kahit kailan talaga ang kalat niyang babae.

I already texted Rejanne that I'm on my way to pick him up in the hospital. Ang alam ko kasi hindi pa raw nadidischarge 'yung mama niya. I opened my bag to get my lipstick and opene my car's vanity mirror too, to put my lipstick. All my life I've never put lipstick to my lips just to look pretty infront of him.

"Mag iingat kayong dalawa ha." aniya ng Nanay ni Rejanne.

Tumango ako dito "Opo, at tita magpagaling po kayo sana sa susunod hindi na po kita makikita dito sa hospital," I said and smile.

Ngumiti naman ito sa 'akin ng matamis, "Masusunod 'yan iha."

Habang tahimik kami dito na naglalakad ni Rejanne sa hallway ng hospital patungo sa parking lot, to make the atmosphere not so awkward I started to open some topic to talk about.

"Okay lang ba sa Mommy mo na maiwan mag isa doon?" I said.

"Ayaw ko naman sana pumunta e, kaso lang pinilit niya ako kasi palagi nalang daw ako nandoon sa hospital. Gusto na niya ata ako pagtabuyan e," pagmamaktol niya na parang bata at ngumuso pa.

I chuckled "I'm totally sure that's not that case. Maybe she just wants you to enjoy a little bit." I said.

Binuksan niya yung front door ng kotse at pumasok doon, so am I, "Siguro nga."

Nostalgic StarsTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon