Rachel Wilson'un Anıları 爱 Tom Riddle

Bölüm 2

"Bu yüzden beni kurtlara atabilirsin.
Yarın geri geleceğim,
Tüm sürünün lideri.
Beni siyah ve maviyle karıştır.
Her yara beni şekillendirecek
Her yara izi tahtımı kuracak."
Bring Me The Horizon - Throne

Kimi insanların umudu olan sabahın ilk ışıkları sanki hakikaten içinde kral yaşıyormuş gibi gözüken Hogwarts Şatosu'na vurdu. Yavaş yavaş o şatonun içindeki insanlık yepyeni bir güne gözlerini açtı.

Sabrina'nın üzerime Aguamenti büyüsü yapmasıyla yüzüme su fışkırdı. Bu sayede uyandım. Bu kızdan bir an önce kurtulmak istiyordum. Hemen.

İkinci yıl başladığından beri başıma açmadığı iş kalmamakla beraber bir de kemanımı kırmıştı. Biricik, yetimhanede oda arkadaşım gibi sevdiğim kemanım. Betty ve Ed'den sonra en iyi arkadaşım. Neyse ki Profesör Slughorn tamir etmişti.

Weasleyler, her zaman komik ve eğlencelidirler. Öylesin Sabrina ama üzgünüm ki bazen - özellikle bu sabah - aşırı sinirimi bozuyorsun!

Her neyse, uyandırmasının sebebi üç kişilik yatak odamıza yeni bir oda arkadaşı gelmesiydi.

Bu sarışın kız yatağımın tam karşısına oturmuş bana el sallıyordu.

"Merhaba. İsmin ne?" diye sordu.

"Rachel Wilson, ya seninki?" diye sordum gülümseyerek.

"Jodie Venus Malfoy." Durdu, beni baştan aşağıya süzdükten sonra yüzüne sıcak bir gülümseme yayıldı. Her ne kadar böyle bir niyeti olmasa bile yargılayıcı bakışlarını üzerimde hissetmiştim. "Memnun oldum, Wilson."

"Ben de, Jodie."

O bir Malfoy'du ve Malfoylar hep yargılarlardı. Fakat bu doğruydu, onlar gerçekten de en asil aileydi.

"Kan statün ne?" diye sordu Jodie ve gözlerimi tekrar ona çevirdim.

Omuz silktim. "Ailemi tanımıyorum," dedim. "Ama Melez olduğumu düşünüyorum."

Yüzündeki gülümseme soldu, "Özür dilerim, bilmiyordum." deyince yanaklarım kızardı.

"Önemli değil, elbette. Sorman gayet normal. Hem... Artık alıştım." dedikten sonra Jodie'nin teninin anormal derecede beyazlığını fark ettim.

› ‹

Güneş krallığına kurulmuş küçük insanları izlerken Büyük Salon'da kahvaltımızı ediyorduk. Jodie'yi sevmiştim. Süper zengin ve soylu bir ailenin çocuğuydu ama çok iyi bir kızdı ve çok arkadaş canlısıydı.

"...Bir abim var. İsmi Abraxas Malfoy. Hogwarts'tan iki yıl önce mezun oldu. Buraya aktarmayla geldim. Geçen yıl başka bir büyücülük okulunda okuyordum."

Ardından gözü masanın öbür ucunda oturan Tom'a takıldı.

"Sen de onu fark ettin değil mi?" dedim.

Bir ıslık çaldı. "Fark etmemek mümkün mü?"

Aldırmadan devam ettim, "Bütün kızlar aşıktır ona. Hatta hayran grupları bile var. Bir tek benim ilgi alanım değil galiba."

"Hayran grupları ne işe yarıyor peki?"
diye sordu, sanki katılacakmış gibi.

"Riddle neredeyse onu birbirlerine haber veriyorlar, ne yaptığını, ne giydiğini. Bana çok saçma geliyor. Kendini aşağılamaktır bu. Sen neden yemiyorsun?"