MALBONTENİN İZİNDEN

~13~

Yataktan karın ağrımla kalktım. Karnımın ağrısı yetmiyormuş gibi baş dönmemde başlamıştı. Başımı tutup yatağın köşesindeki sürahiye ve bardağa uzandım, alamayınca doğrulup sürahiyi elime aldım ve bardağa boşaltmaya başladım. ( PAT )

Bardak yerde tuz buz oldu, hala ellerim titriyordu geri sıçradım, titremem durmayınca ellerimi saçlarıma geçirdim ve yere çömeldim. Herşey üstüme geliyordu, cam parçaları çoktan derimin altına nüfus etmişti bile. Acıdan değil ama çaresizlikten ağlayıp çığlık attım. Artık hiçbir yükü kaldıramayacak haldeyim, herşey ağır bir o kadarda zorluydu. Bacaklarımı kendime doğru çekip, kollarımı bacaklarıma doladım.

- be be ben yalnızım çaresiz tek viki... Ben ben ah!

Bir çocuk gibi ağlamış ve yorgunluktan bitkinleşmiş bir halde bayılmıştım.

" - burdayım! Ha ANNE!

Anneme doğru koşmuş ve ona sarılmıştım. Ama o hiçbir tepki vermemişti. Geri çekildim ve ona baktım. Beni saçımdan tuttu.

- ahh anne bırak ne yapıyorsun!

Ondan kurtulmaya çalışırken uzaktaki lucifer'i gördüm ve bağırdım.

-Lucifer Lucifer yardım et lütfen!

Annem beni havaya kaldırdı hala elleri saçlarımdaydı.

- Herşey senin suçun, seni öldürmem gerekti,ama ben yapmadım, sana kıyamamıştım, aksine yanılmışım seni öldürmem gerekiyordu. Senin yüzünden ben öldüm ikinci kez ölmenin nasıl bir duygu olduğunu tatmak istermisin?

Bana pis pis bakıp alaycılıkla kahkaha attı. Annemin yanında lucifer belirdi. Annem beni bıraktı luciferin arkasına saklandım. Ve fark ettim. "Kanatları yok "

Ellerimi Luciferin sırtında gezdirdim.

- tanrım ne oldu sana!

Gözlerim korkuyla parlarken lucifer aniden bileklerimi yakaladı ve onları sırtıma sabitledi.

- bırak beni lucifer, sizin neyiniz var...

Luciferin bana öfkeyle baktığını göre biliyordum.

- Herşey senin suçun, kanatlarım senin yüzünden artık yok senin gibi yeryüzünde yaşayan biri olmak ne kadar zor biliyorsundur, ama seni öldürüp canını ben kullanacağım, çünkü sen bu hayatı hak etmiyorsun!

Luciferin elleri kanatlarımda durdu, ardından bir el daha ortaya çıktı ve Lucifer bir köşeye uçtu. " Bont."

Evet evet bu BONT' du. Bana elini uzattı ve her zamanki gibi alçak gönüllülükle gülümsedi.
Ona karşılık olarak hem gülümsemiş hemde ellerimi sıcak avuçlarının içine koymuştum... Beni havaya kaldırıp ellerini şefkatle belime dolanmıştı ve uçmuştuk.

Ayaklarını yere basınca beni bırakmıştı, o an ne yapacağımı bilememiştim ve ona teşekkür maiyetinde öpücük vermiştim. Geri çekilmek istedim ama o beni bırakmadı. Vücudumu kendine doğru bastırmıştı ve sert ve doyumsuz bir şekilde beni öpmüştü. Geri çekildi ve ellerimi sıkıca tuttu. Geri geri yürüdü ve yavaşça kaybolmaya başladı.