~23~

206 12 0
                                    

Başımın ağrısıyla yerden kalktım, üstelik elimde kan vardı. Doğrulup kısık gözlerimle etrafa bakındım. Başımı tuttum, her yer etrafımda dönüyordu, sanki. Herkes birbirleriyle savaşıyordu. Üstümdeki kayalığa tutunarak ayağa kalkmak istedim, ellerim kayaya sürtünerek kaydı ve kafam yumuşak bir şeye çarptı. Gözlerimi refleks olarak kapatmıştım, açtığımda Lucifer gözlerini kocaman açmış bana bakıyordu.

- İyi misin?

Beni elimden tutup kaldırdı. Ona baktım, gülüyordu.

- neyin var?

- nasıl...

- Sırıtmayı kesecekmisin?

Bir kez öksürdü ve yüzü ciddi bir hal aldı.

" Gerçekten ondan korkmaya başlıyorum."

Lucifer bana doğru yaklaştı, yüzü yüzüme çok yakındı resmen. Elini uzattı ve burnumdaki kanı sildi.

- Burnun kanıyor!

O anki hissetmediğim acıyı şimdi hissetmeye başladım.

- acıyor!

Burnum yanmaya başladı, nefes almak çok zorlaşıyordu.

- a...yor!?

Lucifer beni kucaklayarak savaş alanından uzağa götürdü. Dizine yatırdı. Elleri karnım ve yüzüm arasında dolaşmaya başladı. Elini ağzıma soktu sonra bir kaç şey daha yapıp beni ayağa kaldırdı.

- Şimdi nasılsın?

Başımı salladım.

- ne yaptın?

Yere bakan başı bana döndü.

-nasıl, 'ne yaptın'?

Lucifer'in arkasından ona doğru fırlayan bir oku gördüğümde üstüne atladım ve  yere düştü. Başımı kaldırdığım da Saferiy' nin güldüğünü gördüm.

" Oruspu çocuğu"

Tam ayağa kalkacaktım ki Lucifer beni kollarıyla sarmıştı.

- Bıraksana beni!?

Ama bırakmadı.

- (kısık sesle) şşşt! Sessiz ol aptal! şimdi subantra biz...

Subantra luciferin kelimesini bitirmesine izin vermeden bizi fark etti. Lucifer beni hemen yana doğru itti. Sonra ayağa kalkmadan yerdeki kılıcı aldı ve subantraya karşı koymaya başladı.

- Rrrrr!! Aaaa!?

En sonunda subantra Lucifere vurduğunda Lucifer dengesini kaybedip düştü. " Hayır! "

"Odaklan Viki  odaklan ve sana öğrettiklerimi hatırla"

- Fidero!

Ellerimi öne doğru uzattım. Sonra kendime doğru çekerek avuçlarımın yere doğru bakmasını sağladım. Subantraya doğru baktım. Ellerimi yavaşça yukarıya doğru çekerek şu kelimeleri söyledim.

- savaşın sadece yarısında bitmesi gerekiyor!

Subantra yavaşça taşa büründü. Lucifer ayağa kalkıp bana bakarak gülümsedi.

- iyimisin?

Başımı salladım.

- zor değildi.

Bu sefer o başını salladı. Sonra arkasına döndü ve bir adım attı. Sonra bana döndü ve sarıldı.

- ha!

Kollarım aşağıya sarkık bir şekilde kalakaldım.

- teşekkürler! Hayatıma kattığın bütün renkler için, eğer beni yanında istemiyorsan hayatından sonsuza dek çıkabilirim...

MALBONTENİN  İZİNDEN Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin