ARAF

Rüya mı Gerçek mi ?

" İyi misin ?"

"Hangi anlamda sorduğuna bağlı !" Ona sinirliyim , bu da en doğal hakkım bence .  Eğer o gün Doruk'u aramasaydı böyle olmayacaktı . Tamam belki yine hayatta olacaktım ama hayatımı kurtaran kişi Doruk olmayacaktı .

"Sinirli gözüküyorsun ."

"Öyleyim çünkü Eda . Neden Doruk'a haber verdin ?"

"Rüya sen o gün ..."

"Eda ben o gün ölmek istiyordum ... Başaracaktım da . Ama senin yüzünden ölmek isteme sebebim gelip beni kurtardı ."

"Rüya sakın üste çıkmaya çalışma ! Ölmek o kadar kolay mı sanıyorsun ? Hadi sen kendini geçtin bizi de mi önemsemiyorsun ? Sana bir şey olsaydı biz ne yapardık hiç düşündün mü ?"

"Kına yakardınız gö... Elinize"

"Rüya saçmalamayı kes artık yeter !"

"Eda senden beni anlamanı isteyemem . Güzelsin Doruk'u bile baştan çıkartabilecek kadar .Cesursun... Hatta o kadar cesursun ki üniversiteyi bırakmayı düşünüyorsun !"

"Ben seni gerçekten anlamıyorum ya ! Kızım bi kere de sahip olduğun şeylere bak . Kendini biraz sev ya ... Saçlarına bak mesela nadir bi saç rengine sahipsin . Ailen desen her zaman arkandalar . Zekandan bahsetmiyorum bile ... Lütfen hayatın sana her zaman güzel şeyler sunmasını bekleme biraz da elinde olanlar ile mutlu ol !"

"Eda biliyor musun söylediklerin umrumda değil ! Şimdi çıkarsan biraz dinlenmek istiyorum ."

"Bana kızma sebebin ölmene izin vermemiş olmamsa kız .  Ne kadar kızarsan kız pişman olmam !  Yine olsa yine Doruk'u ararım .  Ayrıca sen Doruk'a o kadar yükleniyorsun ama herkes evine gitti Doruk yine senin yanında kaldı . O çocuk yirmi gündür bu hastaneden çıkmadı ... Senin için !" Ben Doruk'un beni kardeşi gibi sevdiğini biliyorum ki zaten .  Benim sorunum da bu ya . Ben ona aşığım ama o beni kardeşi biliyor . Ben ne yapacağımı bilmiyorum ! Doruk yine bunu yapma sebebimi soracak . Keşke ölseydim en azından kafam rahat olurdu ... Ama düşününce bu olanlarda Eda'nın bi suçu yok , o sadece benim iyiliğimi istedi .

"Eda... Özür dilerim. Sen benim iyiliğimi istedin . Ben sadece, biliyorsun işte ... Doruk -"

"Rüya... Önemli değil . Sen kafana takma bunları dinlenmene bak . Çünkü hastaneden çıkınca bizden çekeceğin var ."

"Herkes de bana bunu söylüyor ."

"Haklılar ama ." Eda dışarı çıktığında ben de uyumaya çalışıyordum . Tam uyuyacaktım ki içeri biri girdi gözlerimi açmadım . Şu an gelenin Doruk olmasını o kadar istiyorum ki anlatamam ....

"Rüya, Rüyam..." Doruk bu ! Fısıldayarak konuşuyordu . Bir eli elimdeydi öbür eliyle de saçlarımı okşuyordu ... Rüya mı bu ? Lütfen bu rüyadan asla uyanmayayım ...

"İnsan sevdiğinin değerini gidince anlarmış Rüya . Sen gittin diye o kadar korktum ki ben ... Biliyor musun sen gitseydin ... Sen gitseydin ben de peşinden gelirdim . Eda sen komadayken anlattı bana her şeyi . Özür dilerim Rüyam , özür dilerim havuçlu turta ... Ama bilmediğin şeyler var.  Maalesef Rüya uyandığında yine eskisi gibi abi kardeş olacağız ... Çünkü Rüya ... Olmaz sen ve ben biz olamayız ." Doruk'un gözünden akan bir damla yaş elimin üstüne düştü ... Elimi bıraktığında kendimi boşlukta gibi hissediyordum . Gözlerimden bir damla yaş aktı ... Rüya olamayacak kadar gerçek bu yaşananlar .

"Ben de senin gibi yapacağım Rüya . Aşkımı kalbime gömeceğim . Aynı lisede yaptığım gibi ...  Şaka gibi meğer ikimiz de birbirimiz için yaşıyormuşuz ... Ama geç kaldık ... Artık bizden olmaz havuçlu turta ..." Bu duyduklarım da ne oluyor şimdi . Kendimi artık daha kötü hissediyorum . Eskiden sorun bende sanıyordum o yüzden Doruk'un beni sevmediğini düşünüyordum ... Peki ya şimdi Doruk'un bana anlatamadığı şey ne ?..

Biraz eğlenmek istiyorsanız Kütüphaneyi okumanızı öneririm . Eğlenceli ve klişeden uzak bir şey yazmaya çalışıyorum . Gerçekten pişman olmazsınız 😘

Duygusallıktan yanaysanız Papatyalar ölüm kokarı okuyabilirsiniz . Kısa hikâye ve bitmesine birkaç bölüm kaldı . Yaklaşık 20 bölüm olacak . Okursanız şimdiden teşekkür ederim 🙂❤️