Finally, I FOUND YOU (Jenlisa)

CHAPTER 34

JENNIE'S POV

ANG sarap sa pakiramdam na kayakap mo na ngayon yung taong matagal mo nang gustong mayakap.

Nakapikit ako while hugging her with full of Love, full of Eager.

Dinadamdam bawat pagtibok ng puso niya, at Napapaluha ako sa tuwa.

I'm so longing for her.

Actually, Ang hindi siya pansinin for the past few days is part of my Plan. I know her birthday, I didn't even forget it.

Noon, Every birthday niya pumupunta ako sa Playground kung saan kami nagkakilala at nagcecelebrate mag-isa, Hoping na dumating siya.

And Now? Hindi na ako nag-iisa, kasama ko na siya and I'm so very happy for that.

I have my own Plan for her birthday, pero hindi ko nagawa dahil naimbitahan ako ni Rosé, As their big surprise for Lisa. I was glad that time dahil nasabi na ni Lisa sakanila na ako si Mandu.

So nag-isip ako muli ng Plan ko, Buti nalang at nag suggest itong mga kaibigan ko na, Kumanta nalang ng HAPPY BIRTHDAY habang nakatago dahil ang purpose nila ay hulaan ni Lisa yung boses ko so it seemed she got it, Unang lyrics palang ay nagreact na siya, and I was happy kasi kabisado niya boses ko.  Hanggang sa unti unti akong nagpakita sakanya.

Unang lakad ko palang ay kabado na ako, Hindi ko alam kung bakit, ang bilis ng tibok ng puso ko, Siguro dahil nga sa matagal naming hindi pagkikita then  isang araw.. Boom! Nagkita na. Nagkita na as childhood friend.

Nang makaharap na siya saakin ay agad tumulo yung Luha ko, Gustong gusto kong tumakbo sakanya para yakapin pero gusto ko munang tapusin yung surprise ko.

Minsan naitatanong ko sa sarili kung bakit hindi ko naramdaman yung ganitong pakiramdam noong una kong makita siya sa Weibo Restaurant? Bakit Galit at inis ang una kong naramdaman?

Nakita ko na patuloy na tumutulo yung mga Luha niya, Kumbaga nag papaligsahan kami kung sino ang unang makapuno ng isang balde. HAHAHA.

Pero ngayong kayakap ko na siya, Binabawi ko yung pananabik ko ng ilang years, Kung subrang Higpit ng yakap niya ay mas mahigpit yung yakap ko.

"Uh--ahh, Jennie-- I can't breathe!" Natawa ako sa sinabi niya kaya niluwagan ko nalang yung yakap ko tsaka sumubsob sa leeg niya.

"Boy--" I uttered kasabay ng pagbagsak ng Luha ko. I missed calling her that name.

"Mandu" Napapikit ako nung sabihin niya iyon, I missed it.

We broke the hugged and faced each other.

I wiped her tears and She wiped mine too.

"I have a gift for you" Sabi ko sabay ngiti sakanya.

"Talaga?" Aniya at ngumiti ako ng matamis sakanya tsaka ko kinuha yung box sa bag ko tsaka ipinakita sakanya at binigay.

"Open it" ani ko at ngumiti muna siya saakin bago niya buksan ang box.

Napangiti siya nung makita niya ang laman ng box na'yon.

Yung Necklace naming dalawa, ang dahilan kung bakit kami magkasama ngayon. Imagine? 15years naming hinahanap ang isa't isa tapos isang necklace lang naman pala ang magtatagpo saamin? That necklace is very important for us.

Kinuha niya yung dalawang Necklace sa box tsaka tiningnan ito nang nakangiti, na para bang bago lang niya nakita ang necklace.

Lumapit ako sakanya tsaka kinuha yung isang necklace, Yung may hugis puso na may nakaukit na Letter M.