250 GÜNLÜK CİNAYET! 9. SEZON!

9. Sezon 24. Bölüm "Midye'nin Kini"

250 Günlük cinayet,

2 saat 13 dakika

Yıldız oğlu Mete'yi kucağına almıştı. Tam kaçacakları sırada onları kaçıran adam Yıldız'a ve bebeğe bıçaklı saldırıda bulunacaktıki...

Kerem elindeki sopayla adamın kafasına vurmuştu. Adam yere yığılmıştı.

Yıldız şoka girmişti, Kerem'de öylece bakakalmıştı bir anda.

Yıldız hemen elinden bırakmıştı Mete'yi.

Adamın nabzına koymuştu elini.

Yıldız; Ölmüş.

Kerem ve Yıldız uzun uzun bakışmaya başlamışlardı.

Hizbe bir evde, koltukta henüz 1 yaşında bile olmayan bir bebek, kaçırılan bir kadın, onu kurtarmaya gelen bir adam ve ortada bir ceset.

Yıldız; Kerem ne yaptın!

diye bağırmıştı.

Kerem donakalmıştı, hala öylece bekliyorken elinden sopayı düşürmüştü.

Merve, Kerem'in gidişinden sonra odasına geri dönmüştü. Üstünü çıkarmıştı tamamen.
Kendisini ne zaman yalnız hissetse son zamanlarda tamamen soyunup bir süre aynanın karşısında kendisine bakardı.

Şimdi de onu yapıyordu. Aynanın karşısına geçmiş, öylece kendine bakmaya başlamıştı.

Yaman olanları izlemeye devam ediyordu. Merve'nin böyle bir şey yaptığını görünce dayanamamıştı. Derin derin nefes alıp telefonu kapatmıştı. İzlemiyordu artık odada olanları. Çok sinirlenmişti.

Merve bir süre daha bakmaya devam etmişti kendisine. Gözüyle vücudunun her yerini inceliyordu.

Merve; Yine kaybettim, yine Yıldız kazandı.

diye mırıldanmıştı. Kahkaha atmıştı sakince. Dolabından gecelik çıkarmıştı. Giyip biraz daha bakmıştı aynada kendine.

Merve; Ben kazanamadım yine. Yine kazanamadım ben.

demişti. Aynı cümleyi kura kura yatağa girmişti. Gülümseyerek uykuya dalmıştı.

Süda ve Berk evdelerdi. Televizyondan film izliyorlardı. Daha doğrusu Berk bakıyordu sadece. Onun şöin hayat yavaş yavaş normale dönmeye başlamıştı. Süda ise hala telefonda geziniyordu öylece, filme bakmıyordu.

Berk; Beğenmedin mi?

Süda cevap vermemişti. Dalgın gözüküyordu.

Berk; Süda? Ne oldu?
Süda; Bir şey olmadı.
Berk; Dalgın gibisin.
Süda; Yok, iyiyim.

Berk çok inanmamıştı ancak o an inanmak işine gelmişti. Hayatındaki sessizlik ve sakinliği özlemişti çünkü. İlerleyen zamanda onun için de zor günler olacaktı.

Kerem ellerini başına dayamış vaziyette koltukta oturuyordu. Çok pişman, çaresiz, korkak, aciz gözüküyordu.

Yıldız ise elinde paspasla yerleri siliyordu. O da çok endişeli gözüküyordu.

Yıldız; Adamı mutfağa koydum.
Kerem; Neden böyle bir şey yaptın? Kalsaydı burada, polisleri çağırsaydın.
Yıldız; Neden böyle bir şey yapayım aşkım neden? Sen beni kurtarmak için geldin buraya.

Kerem bir şey demeden başını tekrar önüne eğmişti.

Yıldız; Bak bizim işimiz bitti burada. Hadi gidelim Kerem, lütfen. Evimize...