250 GÜNLÜK CİNAYET! 9. SEZON!

9. Sezon 11. Bölüm "İyilikMeleğiKerem"

250 günlük cinayet 11.Bölüm

2 saat

Sabah olmuştu.

Berrin kalkmıştı.. Saate bakmıştı. Bu sabah her zamankinden çok daha iyi uyanmıştı. Nedense mutluydu.. Kalkıp hemen makyaj masasına oturmuştu. Güzel bir makyaj yapmış ve elbisesini giymişti.. Çok güzel olmuştu.. Kapısı çalmıştı.. Berrin sabah kimin geldiğini merak etmişti. Koşmuştu kapıya.. Gayri ihtiyari açmıştı..

Avukat gelmişti. Ona bir belge getirmişti. Berrin belgeyi eline almış okumadan bilinçsizce bakmıştı sadece.. Daha sonra ise dayanamamıştı.. Lavoboda ağlamıştı biraz.

Berrin kağıdı imzalamıştı. Avukata vermişti.. Boşanma kağıdıydı bu..

Merve evindeydi. Süda'ya bakmıştı ancak Süda evde değildi.. Merve ise dolaba bakmıştı. Şuan hiç yemek yapası yoktu.. Aklına bir yer gelmişti..

Yıldız kalkmıştı.. Kahvaltı etmemişti. Sabah direkt arabasına binip şirketine gitmişti.. Orada biraz çalışmıştı. Babası onu çalışırken görünce mutlu olmuştu.. Babasıyla biraz çalışmıştı..
Daha sonra ise babasının odasından kendi odasına giderken koridorda Eyüp ile karşılaşmıştı..

Eyüp odasına girmişti.. Yıldız'da peşinden girmişti. O anda Eyüp;

Eyüp; Evet! Ben yaptım!
Yıldız; Tahmin etmeliydim. Dün odamdaydın! Aptal! Sen nasıl yaptın ya nasıl? Bunu nasıl düşündün Allah'ın belası..
Eyüp; Yıldız bilmiyorum ama senim çöküşün çok yakında biliyor musun hissediyorum!
Yıldız; Ben bitersem sende bitersin bunu asla unutma!
Eyüp; Haha! Sen bence olduğun yerde kal.. Daha çok çıkarsan haketmediğin yerlere düşüşünde o kadar acılı olur.. Seni yakında buradanda sileceğim.
Yıldız; Eyüp! Sen artık kendini dahi aştın..
Eyüp; Ben kimsenin aşamayacağı kadar derinim Yıldız.. Ben sığ suları sevmem, sığ insanıda..
Yıldız; Sana yaşattığım günleri unuttun galiba?

Eyüp sertçe çevirmişti kafasını.. Aynadan suratı yansıyordu.. Yıldız'a bakmıştı uzun uzun. Yıldız gülmüştü ve çıkmıştı odadan.

Öğlen vakti Kerem hastanesindeydi.. Karnı acıkmıştı. Aklına bir yer gelmişti. Hastaneden çıkıp arabasına binmişti. Biraz gittikten sonra bir börekçiye gelmişti. İçeri girdi.. Yavaşça çekti kapıyı. Hiç ses duyulmadı.. Tezgahta kimse yoktu.. Kerem birinin gelmesi için sakince seslenmişti.. O anda Kerem;

Kerem; Pardon!

Aynı anda bir kadının daha sesi duyulmuştu.. Bu kadın Merve'ydi.. Merve'de o börekçiye gidiyordu acıktığı zaman. Merve'de Kerem ile aynı anda masada oturup börek yerken seslenmişti.. O anda Merve;

Merve; Bana bir kol daha...!

Demiş ve öylece kalmıştı. Kerem ve Merve bakışmaya başlamışlardı.. Çok şaşırmışlardı..

Uzun uzun bakışmışlardı.. Kerem sipariş vermişti.. Börekleri hazır olana kadar bir anda cesaretini toplamıştı.. Merve'nin yanına oturmuştu.

Masaya birden bire çekingen şekilde oturmuştu Merve.. İkiside birer yabancı gibi davranıyorlardı.. Son zamanların belki de en büyük iki düşmanı aynı masadaydı şu anda.. Merve daha çekingendi.. Kerem konuşmuştu..

Kerem; Nasılsın o günden beri..
Merve; İyiyim sağ ol.. Sen?
Kerem; Çok iyiyim gördüğün gibi.. Hala geliyorsun?

İkiside çok heyecanlılardı.. Merve yemiyordu böreğini.. Öylece başını masaya bakar şekilde duruyordu.. O anda Kerem;

Kerem; Özlemişim burayı. Uzun süre olmuştu gelmeyeli.. Birkaç yıl.
Merve; Bugünde tam tesadüf olmuş..
Kerem; Aynen..

Bunu dedikten sonra Kerem Merve'ye uzun uzun bakmıştı. Merve ise bakamıyordu..