❛Hit❜┇TREASURE's Haruto✔️

⚘ seventy-eight

THIRD PERSON'S

Napatingin si Ayesha sa wrist watch niya at halos magtaka siya nang malapit na mag-7:30 pero wala parin si Haruto. They aren't in the same section but she'll see him walking pass their room.

Ang isa pang pinagtataka niya ay hindi pumasok ang kuya niya ngayon. Sabi lang ng mama niya na maaga daw na umalis si Hyunsuk but wasn't wearing his uniform.

Their class started and hindi parin siya makapag-focus sa lesson nila. She was just looking outside their room still waiting for him to pass the hallway.

Dumating ang break time nila ng 9:00. Napabusangot na lamang siya saka pumunta ng canteen para sana abangan si Zaire at ayain itong kumain.

"Ayesha!" Napatingin siya agad nang may tumawag sa pangalan niya. It was Junkyu.

"Kuya? Bakit?" Tanong niya sa nakatatanda.

"Si Hyunsuk saka Zaire ba nag-chat sayo? Hindi sila pumasok ngayon eh" Mas lalong umakyat sa sukdulan ang curiosity ni Ayesha.

"Pati si Zaire? Kuya, hindi ko nga alam eh. Maaga daw umalis si Kuya Hyunsuk pero hindi daw naka-uniform. Umagang-umaga nag-tanan agad yung dalawa?" Iiling-iling na sambit ni Ayesha sa sarili.

Dumating na rin pati sila Yedam at Asahi and they were wondering kung bakit parang pinag-sakluban ng langit at lupa si Junkyu at Ayesha.

Yedam was about to ask the two nang biglang tumunog ang cellphone ni Ayesha from her pocket. Kinuha ito ng dalaga saka agad na sinagot nang makita si Zaire na tumatawag.

"Hoy bruha! Kanina ka pa namin hinahanap. Asan ka ba? Kasama mo ba si Kuya? Hoy Kuya, sinasabi ko sayo sasampalin kita kaliwa't kanan kapag tinanan mo 'to si Zaire!" Pangbungad niya nang ma-accept niya ang tawag mula sa kaibigan

"Ayesha.." Umurong lahat ng pagbabanta ni Ayesha sa kuya niya nang marinig niya ang tinig ni Zaire. It seems like she was sad? Or something.

"Z-zaire, what happened? Are you crying? Asan ka? Pupuntahan kita" Nag-aalalang tanong nito sa kaibigan.

"Ayesha, it wasn't about me.."

"A-anong ibig mong sabihin? A-ano bang nangyayare. Zaire, tell me. Kinakabahan naman ako" Ayesha shouted at her phone kaya agad na napatingin sila Junkyu sa kanya.

"Aye, si Haruto" Automatikong bumigat ang pakiramdam ni Ayesha kasabay na malakas na pag-tibok ng puso niya.

"A-anong meron kay Haruto?" Kabadong tanong niya sa kaibigan.

"Ayesha, Haruto will fly back to Japan this 10:00" Para siyang binuhusan ng malamig na tubig sa buong katawan niya. She couldn't speak nor move nang marinig niya ang sinabi ni Zaire.

"H-ha? T-teka, bakit hindi naman siya nag-sabi?" Her tears were urging to fall from her eyes. Hindi niya alam pero mas masakit pa 'tong nalaman niyang aalis si Haruto kesa sa nakita niyang may ibang kasama si Doyoung.

"Girl, kaya wala kami ngayon. We wanted to help you. Ayaw ipasabi ni Haruto sayo na aalis siya kasi baka daw mag-alala ka sa kanya. We were outside the campus now. We'll wait for you here. May 30 minutes pa tayo para mahabol yung hapon mong bebe" Ayesha didn't wasted any minute saka agad na kumaripas ng takbo papalabas ng campus.

"Ms. Choi! Hindi po pwedeng lumabas!" Sigaw sa kanya ng guard.

"Kuya, sorry! Kailangan ko lang talagang lumabas. Babawi ako sayo promise!" Sigaw niya sa Guard saka luminga-linga para hanapin sila Zaire.

Sa kabilang banda, kaagad na tumawa ang dalawa sa acting skills ni Zaire nang ibaba ni Ayesha ang tawag.

"Ang galing mo palang umakting ha" Papuri ni Hyunsuk sa kanya. Kaagad na tumawa si Zaire saka nakipag-apir sa kuya ng kaibigan niya.

"And now for the best part.." Ngumisi si Zaire saka dumungaw sa binata ng sasakyan niya nang makita niya si Ayesha na kakalabas ng lang campus gate.

"Ayesha!" Sigaw niya sa kaibigan. Ayesha rushed to them saka sumakay sa back seat ng kotse ni Zaire.

"Let's go now" Hingal na hingal niya pang sambit.

"Are you sure now, Aye?" Tanong ni Zaire sa kanya.

"I am dead serious! I can't let that jerk leave like that. Sinasabi ko talaga sa kanya, hindi na siya sisinagan ng araw kung iiwanan niya ako" Bahagyang natakot si Zaire para sa buhay niya dahil halata ang galit niya kay Haruto.

Advance sorry, Haruto

Sambit ni Zaire sa sarili saka agad na pinaandar ang kotse niya papunta sa airport

━━━━━━━━━━━━━━━

Nang makarating sila sa airport ay hindi na hinintay ni Ayesha na makapag-salita ang dalawa saka dali-daling tumakbo papasok ng airport.

"Hyunsuk, I think this is a bad idea" Sambit niya sa kasama. "I think so too. Siguradong papatayin ako ni Ayesha saka Haruto nito" Napabuntong-hininga na lamang ang dalawa bago lumabas ng kotse at sinundan papasok si Ayesha.

Ayesha was breathing heavily habang panay ang tingin niya sa paligid nagbabaka-sakaling makita niya si Haruto. Napatingin ito sa orasan niya and it was already 9:59. Sobrang traffic kase nung papunta sila dito kaya halos magugol ang oras nila sa paghihintay na umusad ang mga kotse.

"Ayesha, we just heard his flight name. He was gone" Ayaw na maniwala ni Ayesha sa sinabi ng kapatid niya. She doesn't want him to leave.

"Kung kailan naman narealize ko nang mahal ko rin siya, saka naman siya umalis. He's stupid! Stupid Japanese Man! I hate so much!" Sigaw niya sa sarili while her tears were continuously flowing from her eyes.

Napaupo na lamang ang dalaga sa kinatatayuan niya and hugged her knees and cried with all her heart.

"Birdie? Ikaw ba yan?" Her heart started to beat furiously. Sa tinis pa lang ng boses niya ay kilalang-kilala niya na ang may-ari n'un.

She immediately looked up and she saw Haruto looking at her questioningly.

"Ikaw nga! Bakit ka andito? Namiss mo ko 'no?" Pang-asar niya sa dalaga.

"Baka naaaning lang ako. Hindi ikaw si Haruto. Tama na!" parang baliw na sigaw niya. Haruto was really clueless why the girl was here. Umupo ito sa harap niya saka iniangat ang mukha ni Ayesha.

"Hindi ka naaaning. Ako 'to, hapon mo ko ano ba" All he thought is that magagalit si Ayesha sa kanya pero nanlaki ang mga mata niya nang yakapin siya nito like she really missed him.

"Akala ko umalis ka na. Akala ko wala ka na"

TO BE CONTINUED..