Cracked Boys - [BTS]

Taehyung'um

***

Jeon Jungkook

"Ne dersin bebeğim, bu haftasonu uygun mu senin için?"

"Jungkook, hey!"

"Kook!"

"Kook-ie!" Kafamı kaldırıp dalgınlıktan kurtulurken "Hm?" diye mırıldanmıştım. Karşımda Jimin'i görmemle onun ne zaman yanıma geldiğini bile bilmediğimi fark etmiştim.

"Seokjin hyung, sen, ben diyoruz, haftasonu takılalım diyoruz, kime diyoruz?" Jimin alaylı bir tavırla, yüzüne taktığı sevimli gülümsemesi ile konuştuğunda birkaç saniye kadar ona boş boş bakınmış sonradan sol tarafımdaki gölgeyi fark edip o tarafa dönmüştüm. Seokjin hyung ne ara yanıma gelmişti? Daha da önemlisi, neden ikisini de fark etmemiştim?

"Kook-ie, sen iyi misin?" Jin hyung elimin üstüne elini koyup endişeli bir ses tonuyla sorduğunda kafamı zar zor sallayabilmiştim. "İ-iyim ben, sorun yok. Haftasonu işini de düşünürüz bir ara. Şimdi gitmem gerek, kütüphanede işim vardı." Aceleyle konuşup aynı panik ifademle hızlıca toparlanmış ve yanlarından uzaklaşmıştım.

Cevap vermelerini bekleseydim kesinlikle üstüme daha fazla düşerlerdi ve benim açıklama yapmaya mecalim olmadığı gibi, yapabileceğim dürüstçe bir açıklamam da yoktu.

Evet, sonunda Yoongi aptalı haklı çıkmıştı. Taehyung'a aşık olmuştum. Nasıl başardım, niye başardım, niye bu kadar salağım, hiçbir fikrim yok. Başlarda ona yalnızca gıcık olurken sonradan onun her hareketini izlemeye başlamam ve onun benden başka herkesle ilgilendiğini görüp kalbimin acı çekmesine izin vermem dünyanın en büyük aptalı olduğumu kanıtlar nitelikteydi.

Resmen aptaldım, ergendim ve platoniktim.

Yetmezmiş gibi o aptal yüzünden kendimi iyice kaybetmiş, hiç yapmayacağım şeyler yapmaya başlamıştım.

Önce gizli aşık olmuştum, onun sevdiği her şeyi öğrenip ona hediye etmek istemiştim. Sonra o bilmeden kalbimi kırarken, kırıldığım kadar kırayım mantığıyla okulda önüme çıkan insanlara saldırmaya başlamıştım.

Ama bunlar sebepsiz değildi.

Onlara saldırıyordum çünkü hepsi o Hyunjin denilen şerefsizin kankasıydı.

Çünkü herkes Taehyung ve Hyunjin'in çıktığını biliyordu ve Hyunjin onlara Taehyung'u nasıl anlatıyorsa, Tanrı bilir, hepsi Taehyung hakkında ileri geri konuşuyordu.

Tüm bunlardan sonra, bence kimseyi sebepsiz yere dövmüyorum, hm?

Aptal Taehyung sırf tipi için çocuğa sulanmasaydı bunların hiçbiri başımıza gelmeyecekti.

Tabii, belki ben de Hyunjin'i dövüp aramızda soğuk bir savaşın başlamasına sebep olmasaydım...

Şöyle ki, ben Hyunjin şerefsizini Taehyung hakkında atıp tuttuklarından dolayı dövdüğümde, bana elbette gıcık kapmıştı. Cezamın hafif olması ise onu ekstradan çıldırtmıştı ve benden kendince intikam almak istiyordu. Bunun için de sinir sınırımı zorlaması gerekiyordu tabii ki.