Chapter 11 - Sasama o Hindi?

124 3 0
                                    

AMIRA'S POV

Recess namin ngayon at nandito kami sa cafeteria. Kasama ko sila Faye, Suzy, Linel, Kim, Arian, Erza, Andy and Krinz.

1 week na ang nakalipas pagkatapos nung Battle of the Bands. Okay naman kami ng mga kaibigan ko. Wala naman kaming tampuhan kahit si Clint. Siya lang talaga yung hindi ko pa nakaka-usap simula noon.

Hindi niya naman ako pinapansin so why would I? Tsaka bihira ko lang naman siyang makita dito sa school so no worries. Walang mao-awkward.

But then again, why am I thinking about that guy? I'm not even sure if I ever crossed in his mind.

Kung nag-iisip man lang ba siya kung paano o kailan niya ako papansinin.

Pero teka lang ha, may napapansin ako kanina pa. Simula nang dumating kami dito eh wala pang nagsasalita.

"Teka, ba't ang tahimik niyo?" -Kaming lahat except kay Clint. Nagkatinginan naman kami at sabay na napatawa.

"Magbabarkada nga." -Clint na tumatango-tango pa.

Napatigil kami ng biglang tumayo si Erza.

"Wait guys. CR lang ang dyosa." -Erza

"Oh? Saan ka pupunta? E di umupo ka lang diyan." -Faye.

Pagtitripan na naman 'to for sure.

"Duuuuh. Kakasabi ko lang di ba? Magc-CR ang dyosa." -Erza.

"Kaya nga. Sa'yo na nanggaling yan. Sabi mo magc-CR ang DYOSA. Eh ba't ka tumayo? Asan 'yong dyosa? Sasamahan mo?" -Faye.

"Ako yung dyosa!" -Erza na tinadyak tadyak pa ang paa na parang bata na nagtatantrums.

"Ah. Ikaw ba? Wala talaga akong idea." -Faye

"Whatever!" -Erza sabay walk out. Ang kukulit talaga.

"oh, yo! Seven!" -Clint

o.O

Tama ba 'yon pagkarinig ko?

"Oh?" that voice. Confirmed!

After a week, ngayon ko lang siya nakita. Ngayon ko lang ulit narinig boses niya.

"May pupuntahan ka ba? Wala yan! Upo ka. Friends naman na tayong lahat di ba? kaya sali ka na dito." -Clint

"Ba't ngayon ka lang namin nakita?" -Linel

"Ah, busy masyado eh." -Pito

"Bakit? Napapraktis pa ba siya dun sa banda? tss." -Ako pero pabulong lang.

Napatingin naman sila sa akin.

"What? I didn't say anything." palusot ko.

"Akala namin nagalit ka kasi hindi tayo nanalo." -Kim

"Why would I? Okay lang sa akin 'yon as long as ginawa natin yung best natin. It's called sportmanship." -Pito at talagang idiniin pa niya yung sportmanship.

"Yeah. We did our best but it's still not enough." sabi ko ng pabulong.

napatingin naman sila sa akin pero hindi na sila nagtanong. I just shrugged.

"Para 'yon lang magalit agad? It's so immature. Not my thing." -Pito

"Eh kasi, sayang nung effort." sabi ko ulit ng pabulong.

"In order for us to be happy, not hurt o disappointed, we should not expect anything. It'll just destroy us in the end." -Pito.

"Sayang pa rin nung chance na makapag-perform ulit." sabi ko ng pabulong.

Mr. Mature meets Ms. ImmatureTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon