Ik ben gesprongen. Ik was gesprongen.
Was ooit daar ben nu hier.
Aan mijn ene kant een vrouw, lang haar blauwe ogen, warme glimlach.
De andere kant een man. Bruin kort haar, en het is alsof ik in de spiegel kijk.
Ik ben in mijn dromenland.
Daar waar het beter is, daar waar geen pijn is.
Daar, op die plek loop ik samen met mijn ouders het licht te gemoed.
JE LEEST
Spring
Short StoryWel. Niet. Wel. Niet. Misschien? Ik weet het wel. Ik weet het niet. Ik weet het wel. Ik weet het niet. Ik weet het misschien? Zwart. Wit. Zwart. Wit. Grijs? Boven. Beneden. Boven. Beneden. Ertussen in? Of zijn er geen drie keuzes? Wat als je een ke...
