Hastalıklı Aşık

9

        Sabah uyandığımda Mert işinin olduğunu söyledi ve beni eve bırakmıştı acaba doktoruyla konuşsamıydım kafam okadar karmaşıktıki bi yandan bana verdiği zararlar öldürdüğü insanlar vede o içindeki masum çocuk gerçekten ne yapacağımı şaşırmıştım

 "Afra" Eylemin seslenmesiyele düşüncelerimden sıyrıldım  " ne o öyle derin derin düşüncelere dalmışsın bir sorunmu var" kafamı olumsuz anlamda salladım "öyle dalmışım bir sorun yok" bana emin olmayan bir şekilde baktı "Afra gerçekten sana bir şeyler olmuş sen çok değiştin sen böyle değilsin bizi sürekli eğlendiren bizimle sürekli şakalaşan Afra yok yerine bam başka bir Afra geldi sanki sen çok değiştin Afra gerçektende iyi misin" 

Gözlerimin dolduğunu hissettim başımı önüme eğdim içim çok acıyordu "iyiyim artık büyüyorum Eylem değişmem normal" ve yine bir yalan daha söylemiştim sinirle yumruklarımı sıkmaya başladım "Peki "diyerek yukarı gitti .

Abim aklıma gelince telefonu alıp hemen aradım "alo abi" sesim  yine ağlamaklı çıkmıştı "prensesim sen iyimisin bir sorun mu var" gözümden akan yaşları elimin tersiyle sildim "iyiyim abi seni çok özledim ne zaman geliceksin hem 1. dönemin bitmesine 1 hafta kaldı"  "biliyorum güzelim ama benim burada birçok işim var malesef gelemiyeceğim " ağlamam dahada şiddetlenirken "peki abi sonra görüşürüz" diyerek telefonu suratına kapattım bana sürekli geleceğim diyordu ve şimdi ise gelemiyeceğini herşey üst üste geliyordu uzun süredir ağladığım için göz kapaklarım ağrıyordu yukarı odama çıkıp rahatlatıcı bir duşun ardından hazırlanıp hasataneye doğru yol aldım .

Hastaneye girdiğimde danışmandan doktorun odasını öğrendikten sonra tek tük insan olan koridorda yürümeye başladım Uzm. Kl. Psk. Alp Sarıkoy kapıdaki yazıyı gördüğümde kapıyı çalarak içeri girdim "buyrun " diyerek beni içeri davet etti "merhaba ben Mert Kaya hakkında konuşmaya gelmiştim "  "nesi oluyorsunuz  " diyerek bir soru yöneltti "ben kız arkadaşıyım " dedim koltuğa oturmamı işaret etti hızlı adımlarla geçip hemen oturdum "önecelikle tanışalım elini uzatarak "Psikiyatrist Alp Sarıkoy"uzattığı elini nazik bir şekilde tutup sıktım " bende Afra memnun oldum sizinle Mert hakkında konuşmak istiyorum bana durumunu anlatabilirmisiniz"    "tabikide Mertin durumu oldukça kötüye gidiyor  küçüklüğünde yaşadığı tıramva onu çok etkiliyor ailesi onun gözünün önünde öldürülmüş ozaman dana 14 yaşıdaydı ve herkes onu suçluyordu  bu olaylar onu dahada bozdu ama Mert senden bahsettiğinden beri biraz olsun düzelme yaşandı ama yine geçmişini hatırlayıp daha kötü oldu  Afra senden ricam Merte olabildiğnce iyi davranman ve onu sinirlendimemen eğer bir hafta içerisinde bir değişiklik göstermezse onu tımarhaneye yatırmamız gerekicek"

 Ağzım açık bir şekilde Alp beyi dinlerken gözlerimden yine yaşlar akmaya başladı "Afra ne olursa olsun güçlü görünmeye çalış çünkü Mert gücünü senden alacak"dedi ve gülümsedi bende göz yaşlarımı silerek zoraki gülümsedim "peki çok teşekkürler bu arada görüştüğümüzden Mertin haberi olmasın lütfen "   "olur söylemem iyi günler" dedi başımı onaylar anlamda sallayıp dışarı çıktım yol boyunca Merti düşündüm dana 14 yaşındayken çocukluğunu kaybetmiş am hala içinde yaşıyordu eve geldiğimde Eylem ve İrem mutfakta yemek yiyiyorlardı "Afra açmısın "İremin sesiyle mutfağın pervazına yasalandım "aç değilim çok yorgunum uyumaya gidiyorum size iyi geceler" diyerek odama çıktım üzerimdekileri değiştirip kendimi uykunun kollarına teslim ettim.......

                 

Herkese merhaba lütfen yorum ve oy yapın 

Sizi seviyorummm   🌑