4

2.1K 42 6
                                    

Sabah güneşin göz kamaştıran parlaklığıyla gözlerimi araladım komodinin üzerinden telefonumu alıp saate baktığımda 11:17 geçiyordu olamazz okulu tamamen unutmuştum


Aslında okula gidip Mert'in yüzünü görmekte istemiyordum yan tarafım döndüğümde İrem'in hâlâ uyuduğunu gördüm sessizce odadan çıkıp mutfağa lerledim buzdolabında bir not gördüğümde elime alıp okumaya başladım

kızım gece geldiğimizde uyduğunuz için uyandırmadık şuan işteyiz merak etme kuzum
annemin yazdığı notu buruşturup kenarı koydum dolaptan malzemeleri çıkartıp kahvaltı hazırlamaya başladım herşey hazır olunca yukarı çıkıp İrem'i uyandırdım yanağına sulu öpücükler kondurduktan sonra"hadi gel bebekom kahvaltı hazır"dedim oda beni öptü aşağıya inip keyifli bir kahvaltının ardından İrem'in ısrarları sırasıyla spor salonuna gelmiştik İrem'in dövüş ve spor dalında bir çok başarıları vardı benim ise sadece koşuda başarıların vardı

İrem dövüş alanına giderken bende koşu bandına ilerledim... Bayadır spor yaptığım için vücudum patlicak gibi hissediyordum bir duşun ardından geç olmadan evlerimize vardık içeri girdiğimde annem mutfakta babamda salonda oturuyordu gidip babamın yanına sokulup ona sarıldım oda karşılık vererek "benim güzel kızım nerden böyle "dedi "öyle İremle biraz Spor salonuna gittik"annem bize seslenerek sofraya çağırdığı da babamla berber ayaklandık masadaki yerimi alırken aklıma abim geldi onu çok özlüyorum yemeğimi yedikten sonra odama çıkıp telfonla hemen abimi aradım "alo prenses sen ararmıydın ya"abimin sesini bile özlemiştim"abi nasılsın iyimisin alıştınmı oraya sevgilin yok deme"diyerek ardı ardına sorular sordum abimin kıkırdamasını duyduğumda bende sırıtarak telefona bakarak ağlamaya başladım abim burada olsadı belki beni Mert'ten korurdu "abim sen ağlıyor musun "dedi endişeli bir ses tonuyla "iyiyim abi sadece seni çok özledim"dedim "gelicem güzelim yakında hem seni rahatsız eden varmı orada"diyerek soru sordu "hayır abi iyiyim ben kimse rahtsız etmiyor"diyerek yine bir yalan söyledim artık kendimden nefret etmeye başlamıştım"tamam o zaman güzelim benim işlerim var sonra görüşürüz""görüşürüz abi"dedikten sonra telefonu kapatıp ağlamaya başladım

sürekli herkese sevdiklerine yalan söylemekten nefret ediyordum kendimden neferet ediyordum hıçkırıklarım eşliğinde yine kendimi karanlığa bıraktım...

Beyazda olsa yalan herşeyin bittiği yerdir yalan dünyanın çöplüğüne atılmış içinde yaşanması mümkün olmayan bir gezegendir

Yine okluda onun sapık gözliyle beni süzüyordu yerimde rahatsızca kıpırdandım İrem ise yine bir çocuk dövüp disipline gitmişti bu gidişle sınıfta kalabilirdi onun için endişeleniyorum

yanımda bir hareketlik oluşunca başımı çevirdiğimde bir adet çok tatlı gülümseyen Anılı görünce bende ona gülümsedim birden yüzü asılınca "ne oldu niye yüzün asıldı"dedim bana bakarak"ama sen benden daha güzel ve daha tatlı gülümsüyorsun"dedi hafif kıkırdadım bana sarılıp "ben seni yerim yiaa aslan parçası koçum benim"diyerek hafjf sırtıma vuruyordu kahkaha tarak geri çekildiğim sırada zilin sesi kantini doldururken herkes gibi bizde ayaklandık "Anıl sen git benim lavaboya gitmem lazım "dedim onaylar anlamda başını salladı lavabodaki işlerimi hızla halledip koridora doğru koşmaya başladım derse geç kalmıştım birinin beni hızla çekmesiyle neye uğradığımı şaşırdım Mert yine kolumdan tutmuş sürüklüyordu spor odasına geldiğimizde beni hızıca duvara fırlattı tüm kaburgaların kırılmış gibi hissettim nefesim kesilmişti çığlık atarak yere çömeldim gözlerim acıdan dolmaya başlamıştı

Mert"Sen daha doğru dürüst yüzüme bakmazken  bir kere bile bana göstermediğin gülümsemeni erkeklere sunuyorsun öylemi"diyerek adeta kükredi birden boynumdan tutup sıkmaya başladı artık nefes alamaz hale geldiğimde beni bıraktığı gibi yere kapaklanıp öksürmeye başladım öksürüklerim sustuğunda birden şiddetli bir şekilde ağlamaya başladım Mert yere çökerek bana sarıldı başımı göğsüne koyup saçlarımı koklayıp okşadı göz yaşlarım dindiğinde beni ayağı kaldırıp elimi yüzümü yıkadı bu ne biçim birisiydi böyle önce öldürmeye çalışıyor sonra kendi çocuğuymuş gibi davranıyordu Mert'in ellerinden kurtulduktan sonra sınıftan çantamı alıp müdürden izin isteyerek eve gittim annemler daha gelmediği için üzerimi değiştirip yatağıma uzandım bugün yaşanan olayları hatırlamamak için kendimi uykunun kollarına bıraktım...

Lütfen yorum ve oy yapın hatalarım olduysa affedin ilk kitabım

Sizi seviyorum 🖤🌑🌏❤️

Hastalıklı AşıkHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin