Getting Closer | Soonhoon

0.6

Aylar sonra genelev dışında biriyle ilk defa muhataba geçmişti. Karşısındaki kız abisinin adını duymasıyla heyecanlandı. Gözlüklerinin arkasında kocaman açılan gözleriyle öncelikle içeri davet etti.

"Abim nasıl iyi mi? Dün attığım mesajların hiçbirine dönmedi."

Gösterdiği salona girip bir kenara oturduğunda Jiyo merakla ona bakıyordu. Jeonghan hakkında neyi bilip bilmediği dair hiçbir fikri yoktu ve pot kırmak istemiyordu.

"Biraz meşgul bu yüzden cevap vermemiştir."

Dediği geçiştirici söze inanmamış gibi baktı. Sanırım daha fazlasını biliyordu.

"Abimin nerede çalıştığını ve ne yaptığını biliyorum. O benden bir şeyi saklamaz bu yüzden nasıl olduğunu söyle bana. Onu çok merak ediyorum."

Bir cani tarafından sabaha kadar işkence görüp günlerce hastane yatağında yattığından haberi var mıydı peki? Bunu söylememiştir herhalde diye düşündü. Bu şimdilik kendisi için sır kalabilirdi.

"Orada ne kadar iyi olunabiliyorsa o kadar iyi."

Bu sözü onu tatmin etmemişti ancak daha iyisini söyleyemiyordu özellikle kaçmak için hepsi topluca başına dert açtığı için iyi diyemezdi. Vicdanı buna el vermezdi.

"Ona gitmemesini söylemiştim defalarca. Orada zarar göreceğini, bunların pis işler olduğunu söylediğim halde beni dinlemedi."

Jeonghan daha önce hiç dikkatini çeken biri değildi. Başına o kötü olay gelene kadar en azından. Kimse ile arası olmamıştı ki onunla olsun. Tüm bunlara neden katlandığını merak etti tam da bu anda.

"Abin oraya neden geldi? Bunu neden kabul etti?"

Bilmemesine şaşırmış gibiydi. Abisiyle yakın olmasını beklemişti belki de ancak adresini bilip geldiği için ona güveniyor gibiydi. Abisinin gönderdiği herkese güvenirdi.

"Aslında iki sebepten ötürü. Üniversiteye gitmemi çok istediği için ve son işinden kovulduğunda çok fazla paraya ihtiyacımız vardı. Yine de o adamı görmek için gitti o bataklığa."

Bu çok olası bir şeydi. Kardeşini okutmak isteyen Jeonghan dışında oğlunun rahat etmesi için çalışan anne bile vardı orada. Başkaları yaşaması için kendilerini feda eden tayfanın yeriydi orası. Yine de başka birinden bahsetmesi tuhaftı.

"Hangi adam?"

Genelevde onun çalışanlar dışında birilerine yakın olduğunu hatırlamıyordu. Jiyo derin bir iç çekti.

"Choi Seungcheol. Abimin ilk aşkı."

Bu isim ona tanıdık değildi ancak kim olduğunu biliyor gibiydi. Sürekli Jeonghan'ın başında dikilen koruma olmalıydı bu. Ancak adı hiç tanıdık gelmiyordu. Korumanın lakabını duymuştu daha önce. Scoups.

"Adı tanıdık değil."

Yüzündeki ciddiyet o kadar somut bir haldeydi ki sanki abisini kaybetmesinin tüm suçu oymuş gibi bakıyordu.

"Çok önceden tanışmışlardı ve onun da orada olduğunu öğrendim. Abim canıyla cebelleşirken neredeydi kim bilir!"

Eğer tahmin ettiği gibi Scoups bu adam olsa bile hikaye tutuşmuyordu. Bu koruma işe Jeonghan hatta kendisinden sonra gelmişti. Jiyo oradaki her şeye gerçekten hakimdi. Abisi ona her şeyi anlatıyordu.

"Bahsettiğin adam yapılı vücudu ve siyah saçları olan biri mi?"

Jiyo sorusuna karşı çok eskiden kalma Jeonghan ile birlikte olan fotoğraflarından birini açtı. Bu oydu. Scoups ona bakıyordu. Yanlışı vardı bu küçük kardeşin. Seungcheol onu korumaya çalışmak için gelmişti. Birlikte batmışlardı.